beyler çağdaş yaşam derneği hikayem

hazırlık bitimine doğru beni süper bir yurda yerleştirdiler. hiçbir şeyi ekgib değildi. bir odada en fazla 3-4 kişi kalıyordu, etüt odası gayet güzel dizayn edilmişti. beni oda arkadaşlarımla tanıştırdılar. bunlardan illaki biri bizden yüksek bir sınıftan olurdu. herkeste bir güleryüz, bir ışık görüyordum. garibime giden hususlardan biri, yurtta gereğinden fazla (3 tane) rehberlik hocası olmasıydı. bunlar daimi olanlardı. bir de ara sıra tanınmamış sanatçılardan, doktorlardan, stk'lardan birileri gelir bizlerle ilgilenirlerdi. müze gezisi, tiyatro gezisi, sinema gezisi, piknik gibi etkinlikler yapılırdı. gayet güzeldi her şey.

devam et bin

rezervuar kopekleri

yiğidi öldür hakkını ver; çok iyi ders çalışma imkanım oldu orada. lise boyunca beni desteklediler. derslerimde hiç sorun yaşamadığımı hatta okulu dereceyle bitirdiğimi söyleyebilirim. bunun yanında çağdaş yaşamın hakkını verecek etkinlikler de düzenliyorlardı. bunun için herhalde okumadığım klagib edebiyat eseri hemen hemen yoktur, ve iyi olmasa da piyano ve kemanı ortalama üstü bir yetenekte çalabilirim. çok iyi de tango yaparım. bunların hepsini bugün her ne kadar ayrı yollara düşsek de bana inanmış olan kuruma borçluyum.

@1 dooru söle lan, o türban düşmanı ölümünün arefesinde türbanla dolanan karıyla tanıştın mı? oldu mu bi münasebetiniz. ölmemiş olsaydı neler diycektim..

(bkz: ) (bkz: )

devam et bakalım ne çıkıcak

ulan amın dölü yatıyom ben amq yarın dinlerim hikayeni bekle bekle amq zütümüz ayrıldı
hadi ii geceler panpalar
iyi yaz lan hikayeyi dıbını giberün

@28 hangi lise bin ?

yurtta tüm lise boyunca kaldım. ve benden çok memnun oldular. dönemin belediye başkanı olan adamla bile kanka olmuştu. birlikte yenilen akşam yemeklerinden birinde yurt müdürümüz benimle birlikte 2 arkadaşımı alıp ilyas beyle (müstear isim) tanıştırmıştı. bize türkiye'nin bizimle aydınlanacağından bahsediyor, bizi yere göğe sığdıramıyordu. "sizin misyonunuz, ulu önderin misyonuyla aynıdır; bu ülkeyi zincirlerinden koparıp, aydınlığa kavuşturacak olan sizlersiniz. sizler kurtarıcılarsınız" filan derdi. o zamanlar bunlara layık olmadığımızı düşünüyordum. gücün en büyük türünün nitelikli veya niteliksiz farketmez, öyle ya da böyle adam devşirmek olduğunu nerden bilebilirdim ki...

devam et...

bence bundan iş çıkmaz beyeler sizi cemmat evleri dosyasına bekliyoruz
http://inci.sozlukspot.co...ayemi-anlat%c4%b1yorum/9/

bir kere sizi birileri hayatta "kurtarıcı" ilan etmeye görsün. baştan inanmasanız da yavaş yavaş bu misyon sizin hoşunuza gider. kendinizi üstün, kendinizden olmayanları cahil görmekte tereddüt etmezsiniz. eğer kurtarıcı olduğunuza gerçekten inanmışsanız, ve kurtarıcılığın gereklerini yaptığınıza inanıyorsanız ve görece iyi eğitimli, sizden büyük kimseler önünde isminiz gururla okunup alkışlanıyorsa, bundan iyi gaz yoktur. işte bizden beklenen sorumluluk, o anda otomatikleşmiştir. o artık bir "sorumluluk" bir "görev" değil, bir hayat tarzı olmuştur. siz o sorumluluğun ta kendisi olmuşsunuzdur. bunsuz edemezsiniz ve bu motivasyon insana çok da büyük bir enerji verir. kapasitenizi, potansiyelinizi uçurursunuz. öss'de de böyle oldu. sayısal puanda türkiye 102.si olmuştum.

özet geçin binler . gibseler okumam o ne öyle amk.

sonra okucam

@1 gülsuyunu getirdim takunya ve tesbihte masada. hadi gibtir ol git bi daha gelme

üniversitede ilk yıllarda artık güvenilen biri olmuştum. hatta yaklaşık 2-3 üye için benim mülakat yapmama bile izin verdiler. peki ne değişti? seküler hayat tarzının iliklerindeydik artık. humanizmin tam içindeydik. patrici gibi bir sanat severdik. medeni hayat tarzı, her insanın içine gireceği ve serpileceği bir tarzdır. bir insanın bu hayat tarzına alışması için birkaç şey gereklidir; birincisi sorgulamaksızı bu kişiyi kabul, ikincisi destek. bunlardan sonra telkin. ve tabii ki karşısında birleşilebilecek ve fonksiyon göreceğiniz bir günah keçisi. kız arkadaşlarımızdan bazıları oldukça kültürlü, oldukça humanist, özel günleri kesinlikle unutmayan, sanat delisi, uçuk kaçık neşeli insanlardı. anneler günü, sevgililer günü ve bir sürü önemli günleri kesinlikle unutmazlardı. evsiz kalmış yavru bir kedi için 2 saat moralleri bozulan, caretta carettaların neslinin tükenmemesi için çırpınan bu sevgi pıtırcığı insanlar, başı örtülü bir kadın gördüklerinde, hassas, sevgi dolu auraları birden bozulur, düşünebileceğiniz en acımasız sözlerle ve hakaretlerle o insanı eleştirirlerdi.

@37 inanmak zorunda değilsin panpa.

skerler benim de uykum geldi arkası yarın panpalar.

@1 seni tebrik ederim panpa gerçekleri anlatman gurur verici