Rez rez

hayde ula devamı nerde

Baktım dayıya nabıyon dayı dedim. Tuvalete kalkmış abdest alıyormuş neyse aldı abdestini filan o da yattı baktım saat 4 e geliyor kafayı koydum 1 küsür saat uyudum baktım babam uyandırdı saat 05.30 olmuş.
Çantamı alıp koyulduk yola mülakata gidiyoruz, bir yerde kafede bir şeyler yedik geldik askeriyenin bahçesine yok böyle bir kalabalık. Pmyo mülakatından daha kalabalık
Askerler filan var komutanlar filan var bekliyoruz biz sıcakta güneşin altında
Yarım saat bekledik sonra bizi sıraya koydu komutan konuşma yaptı içeride nasıl davranılması gerektiğini anlattı yapmamamız gerekenleri filan. Babacan adamdı güleryüzlü biriydi sanırım yarbay idi rütbesi. Sonra Allah yardımcınız olsun hakeden kazansın dedi, içeriye doğru girdik öndeki genç astsubayı takip ediyoruz. Kocaman askeriyenin içi. Karşıdan askerler geliyor konuşa konuşa komutanı görünce esas duruşa geçip selam veriyorlardı komutan gitmeden arkayı dönüp gitmiyorlardı insanın hoşuna gidiyor orada.

EDiT: Beyler yarın devam edeceğim bahtsızlığımı yazmaya. Herkese iyi geceler.

Rez bekliyoruz panpa

bekliyorum pampa acele et yarın iş var malum

Neyse diğer eleman da kafayı koydu zütü döndü uyudu yine bir ben kaldım gözleri kapattım uyumaya çalışıyorum tam daldım on dakika geçmiş geçmemiş baktım öhhhööhh puaahhh hıııık diye bir ses geldi. Baktım diğer çocuğun amcası tuvalete kalkmış. Dedim noluyo dıbına koyim. Bakındım sonra adam girdi içeri dedi kusra bakma delikanlı uyandırdım hemen yatıyorum dedi. Neyse amca tamm dedim. Gece saat 3 e geliyor dedim bari 6 ya kadar 3 saat uyuyayım.
Ne olsa beğenirsiniz... Yine uykuya daldım bir yarım saat sonra bu sefer diğer çocuğun babası göbekli amca kalkmış şarul şurul işiyor suyu filan açmış lavabonun şarul şurul bişiler yapıyor.

Dedim kardeşim uyuyamıyoruz çok horluyorsun. Baktım bozuldu bu eleman tabi biz de kızgınız aq şimdi bişi de diyemiyo. Ben horlamam filan der gibi oldu sustu sonra döndü yine arkayı yattı. 1 dakika geçmedi adam uyudu. Dedim ne gamsız adam aq. Hep özenmişimdir böyle insanlara...

Neyse bunlar da yattı 1 gibi. Ben de kafayı koydum gece 2 gibi anca uyudum bir ara uyandım fırladım yataktan dedim ne oluyor dıbına koyim. Bi baktım şişman olan çocuk uyurken kükrüyor resmen nasıl yorulmuşsa. Diğer eleman da uyandı şimdi birbirimize bakıyoruz karşıdan gülüyoruz. Dedim kardeşim dürt şunu horlamaz belki filan. Baktım bu dürttü ama nafile çocuk hıı quarrrhh nım nım nım gibi bi ses çıkarttı arkayı döndü daha çok horlamaya devam etti. Ben dedim nabacaz acaba. Aklıma binlik geldi dedim ben bu çocuğa telefonunu kız arkadaşın aramış gibi yapalım son ses müzik aç dedim. Bu açtı sonra şişman olan eleman 15-20 saniye sonra uyandı zar zor. Noluyoo yaağğ filan diyor. içimde ne sövüyorum buna ama, tam uykuya dalmışım bunun horlamaları yüzünden uyandım.

Şişman olan diğer çocuk biraz çekingen asosyal bir tip gibiydi konuşmuyordu çok gelmiyordu filan gezmeye dışarı çıkmaya o kadar ısrar ettiğimiz halde. Neyse biz diğer çocukla filan geziyoruz ben bime girdim içecek filan meyve suyu bisküvi, çikolata filan aldım geziyoruz orada parka oturduk yedik içtik sohbet ettik sonra yürüdük Kamu-Sen' e kadar. Zaten o bayırları in çık ölüm gibiydi. Bide en üst kata yine merdiven çıktık... Yatağa uzandım nasıl yorgunum nasıl yorgunum anlatamam.

Sohbet muhabbet derken saat gece 12 oldu baktım bu iki eleman zütü devirdi, şarampole devrilmiş kamyon gibi yatıyorlar. Babamla diğer çocuğun babasıyla amcası da balkonda sohbet ediyorlar sesleri geliyor. Oturmuş o ona askerliğini anlatıyor o ona askerliğini anlatıyor. Ben de stresliyim heyecanlıyım. Dedim baba yatın artık sabah 6 da kalkacağız mülakat var...

Beyler mecbur orada kalacağız. Adam dedi en üst kat şu daire... Aldık anahtarı girdik binaya... Asansörü de bozukmuş binanın. Bina da yanlış hatırlamıyorsam 5-6 katlı filandı... Çık Allah çık Çık Allah çık bitmiyor merdivenler. 8 saat yol gelmişim bir de düşünün halimi. Sabah 8 de uyanmışım varın siz hesap edin. Neyse çıktık kapıyı açtık girdik içeri çantaları torbaları koyduk. Ben tişörtümü çıkarttım kan ter içinde kalmıştık hepimiz. Temiz tişört giydim filan. Ben dedim amma büyükmüş ev haa ohh ben şu odada kalırım öteki orda filan diye düşünürken bütün hayallerimi yıkan o abi geldi...

Dedi siz bu odada kalacaksınız. Tek oda sadece. 30-40 metrekare filan içinde 3 tane yatak var tek kişilik, ben diğer iki eleman yataklarda filan yatacaktık, babam ve diğer çocuğun babası bide diğer çocuğun amcası yerde yatacaklardı... Ben uzandım yatağa içimden sövüyorum diyorum şu hale bak kıç kadar oda 6 kişi... Neyse bir saat kadar uzandım diğer çocuklarla filan tanıştık konuştuk. Birisi 80 küsür kilo diğer de o civarda. Ben diğer iki elemandan daha fit duruyordum daha uzundum boy olarak. Boyum 178 hani çok uzun olmasam da. Fitness a filan da gittiğim için daha fit duruyorum yani neyse. Saat 7-8 arasıydı dışarı çıktık orada yemek yedik bir restaurantta filan sonra o çocuğun amcasıyla babam geri döndüler Kamu-Sen' e. Biz de çocukla biraz gezdik sohbet ettik filan öyle...

Neyse otobüsten indik ben babam arkada, çocuk ile amcası ( sonradan öğrendim çocuğun babası vefat etmiş ) önde yürüyoruz. Geldik Kocatepe Camii karşısına Kamu-Sen' e... Aşağıda kalacak yer kaydı yapan büro var oraya girdik baktım bizim baba-oğul iki kişi bekliyor. Dedim içimden umarım düşündüğüm şey değildir...

Malesef öyle oldu, odalara kayıt yapacak adam geldi. En üst katta 1 tane odamız var kişi başı 25 tl dedi. Ben kabul etmedim 6 kişi 1 odada hayatta uyuyamam ben ankara zaten gevur dıbı gibi sıcaktı, gece de çok sıcak olacağını tahmin etmiştim zaten. Bide bunlar şimdi horlar morlar hiç uyuamam düşündüm orada 1 dakikada hepsini. Ben babamı köşeye çektim dedim baba biz otele filan gidelim bir yer bulalım. Sonra öteki adam dedi delikanlı biz de baktık ama bu civarlarda otel filan yok çok pahalı 1 kişi 50 tl filan dedi. Babam da hemen tamam burada kalıyoruz dedi...

Aynen devam

Mallık yaptık... Mülakata 2 gün önceden değil de 1 gün önceden gittik... Neyse sabah 8 de otobüse bindik Ankara otobüsüne. Akşam saat 17 gibi Ankara terminalinde indik... Otobüsten indim ilk yarım saat kıçımı hissetmedim. 8 saat yol gelmişiz. Neyse indik Kızılay' a gideceğiz bu bilenler bilir mülakatlar orada oluyormuş, jamyo var meclis binası var bide askeriye var kızılay mı ulus mu ne o tarafta bir yerde ben de tam ayıkamadım.

Neyse otobüse bindik biz babamla oturuyoruz önümüze ben yaşlarda bir çocuk ile bir adam oturdu. Bunlar da askeriye kamyo filan konuşuyorlar babam da meraklıdır sağ olsun. Hemen daldı lafa siz de mi mülakatlara gidiyorsunuz filan. Ben tabi elimle bacağını dürtüyorum sus sus diye bu hala konuşuyor. Hemen samimi oldu hiç sevmem babamın bu huyunu çok konuşur. Neyse bu iyice adamlarla muhabbeti bağladı, bunlar ankara kocatepe camii karşısında Kamu-Sen' in kalacak yerleri var orayı mı ne ayarlamışlar...

Kendimi biraz daha toparlayıp 2013 yılında yine PMYO denemeye karar vermiştim. Ailemizin durumu da olmadığı için beni tekrar dershaneye göndermeye parası yoktu. Ben de internetten ders videolarını indirip öyle öyle not alıp çalışıyordum, işe girip çalıştım test kitaplarımı filan aldım sonra çıktım işten ygs ye çalıştım kendi imkanlarımla.

2013 YGS' si de geldi çattı girdim ygs ye sonuçlar filan açıklandı. 243 puan almıştım... Pmyo baraj puanı 250 idi yine olmamıştı... Ben de Kara Astsubaylığı denemeye karar vermiştim. O da son şansımdı kazanmam lazımdı. Çünkü KAMYO için YGS' ye 2 defadan fazla girmemiş olmak şartı vardı... Neyse internetten ön başvurumu mayıs gibi yapmıştım, 12 Haziran 2013' de internetten Kamyo başvuru sonuçları mülakat tarihi açıklanmıştı... Hiç unutmam 12 Temmuz 2013 Cumaydı benim mülakat tarihim. Ramazanın ilk günüydü yanlış hatırlamıyorsam... Mülakata tam 1 ay vardı. Çalışıp biriktirdiğim para ile fitness a başlamıştım. 62 kilodan mülakata 2 gün kala 72 kilo olmuştum...

Babamla okulun kapısından çıktık bana soru sormadı yüzüm çok asıktı anlamıştı zaten ama çok mahcup olmuştum çok üzülmüştüm. Anlamıştı elendiğimi... Hiç konuşmadık yarım saat boyunca yenikapı iskelesine gittik biletleri aldık feribotu bekliyoruz hiç açmıyorum ağzımı, ağlamak istiyorum bağırmak küfretmek istiyorum avazım çıktığı kadar, kırıp dökmek istiyorum ortalığı ama susuyordum sadece...

Eve gittik annem de üzüldü kaybettiğime. Kendimi eve kapattım depresyona girdik. Beni nasıl elerler, haketmeyen benim çeyreğim kadar karakteri olmayan, iki kelime konuşamayan kem küm eden adamları nasıl geçirirler...

Yemeden içmeden kesilmiştim, geceleri uyku uyuyamaz olmuştum, hızla kilo veriyordum. 75 kilodan 1 ayda 62 kiloya düşmüştüm. Stresten saçlarım dökülmeye başlamıştı... En sonunda evdekilerin de ısrarıyla pgibiyatr a gitmeyi kabul ettim. Oturdum konuştuk anlattım. Ama pgibiyatr da beni anlamadı. Salak salak akıl vermeye çalışıyor. Polis asker mi olacaksın illa diyor başka meslek düşün diyor ben iyice sinirlendim. Ben başka bir meslek düşünmedim hayatım boyunca düşünmem de dedim. Sustu bir şey demedi bana bir ilaç yazdı. Akşamları onu içiyordum çok sersem yapıyordu sonra uyuyup kalıyordum. Bu ilacı birkaç ay kullandım mal gibi yaptığı için bıraktım sonra...

Beyler bu yazdığım sene 2012 ' de olan olaylar. 2013' de KARA ASTSUBAYLIK denedim o da olmadı daha o var... 2014' de tekrar PMYO denedim bu sefer mülakatı geçtim ama yazılı sınavını geçemedim o var... Bu sene de 255 aldım YGS' den PMYO baraj puanı 270 oldu o var... Düşünün yani.

Vay amk üzüldüm kardeş la

Panpa emin olabilirsin senin kadar istiyordum. Astsubaylikta sözlü mulakati falan geçip yedeklerde kalmak kadar kötü bişey yok 2 defa yaşadım aynı olayı çok koyuyor bee

Ulan ne kadar ağladım komutanlar falan teselli etmeye çalıştı. Yalan söylüyorsam ne olayim kaç gün yataktan kalkamadim kaç kere kustum ağladım üzüntüden hastanelik oldum kaç kere iğne yedim.Ne kadar istediğimi tahmin edebilirsiniz beyler

Orada gözüm kapı önünde demirlerin arkasında bekleyen babama ilişti... O an orada ölmek istedim, hareket edemedim boğazım kurudu gözlerim doldu... Hani karabasan basar da kalırsınız ya öylece o şekilde kaldım orada...

Diğer elemanlardan temiz bi çocuk vardı muhabbet ediyoduk onunla mülakat boyunca, o geldi hadi kardeşim toplan dedi yürüdük çıkışa doğru... Tam çıkışa doğru gidiyoruz köşeyi döndük baktım kızın birisi çok güzel boylu poslu uzanmış çimenlere ağlıyor 2 gözü 2 çeşme çimenleri yola yola ağlıyor beddua ediyor son şansımdı allah belanızı versin, hakkım haram zehir zıkkım olsun diye. Benim içim parçalandı orada o an. Dedim benden kötü durumda olan da varmış en azından benim yaşım daha 18 daha uzun yıllarım var diye düşündüm dışarı çıktım babam beni kapıda bekliyordu...

Bana koydu ulan