beyler yaşama amacımız ne

Türkiyeye sosyalizmi getirmek için

cinsel ciks

ben boş boş yaşıyorum cevabını bulamadım daha

Belki bir gün karıya giderim

@16 entry-nick

kader üzerine her oluşun ol ile varolduğunu anlamak, zaman kısıtının ötesinde var edilenin ihtişamından var edeni tanımak, ol dediğini idrak edip yaradılışımıza hamdetmek, her birimizin var olmamızı muradettiği anı tek tek kavrayıp şükredebilmek, allaha kulluk edebilmek için yaşıyoruz canım kardeşim.

gibişip çocuk yapmak için

Benim bir amacım yok lan şaka maka günlük yaşıyom işte mk

avcı ve toplayıcı kalsaydık, evlerimiz çimentodan değil kerbinten olsaydı da bu anasını gibtiğimin yarışına girmek zorunda kalmasaydık.

bilmem ki.yani belki anlamak içindir, belki bilgi..o kadar da ciddi görmüyorum aslında, sonuçta ucunca ölüm var.bir yapıt bırakabilsem sanat alanında.. belki böyle olmazdı. daha doğrusu olasılıkların hep mutsuzluğa çıktığı bir dünya..ya öyle işte

ebenin gibi için

nefret ettiğim insanların cenazesini izlemek. *

cenazemizin kalabalık olması için yaşıyoruz

madem cevabını biliyon ne gibime soruyon amk istediğin cevap ölmek içinmiş peki bu çaba nedenmiş vs. vs. sen çok yalnızsın amk kendin gibi birini bulmak için başlık açmışsı anladım. kendini yalnız hissetmek istemiyorsun ama öylesin yalnızsın amk öleceksin de ben de ölecem herkes ölecek geri zekalı gibi gelmişiz burada tartışıyoruz.

hayatla daşşak geçmek için

burdaki insanların çoğunun böyle bir çaba içerisinde olduğunu düşünmüyorum panpa dışardakileri soruyorsan bilemem

@12 aradığım cevap buydu. öyleyse bunca çaba niye

ölmek tabi huuuur çocugu

daha çok şey görcekmişim gibi geldiği için yaşıyorum. yaşım küçük olduğu için 2 ay önceki halimle kendimi karşılaştırdığımda gelişim gözlemliyorum, bu da beni hayata bağlıyo. dünya pek yaşanacak bir yer değil ama dünyada yaşanacak çok şey var gibi geliyo bana ne biliyim. benim yaşama amacım daha ne kadar gelişebileceğimi görmek.

şöyle düşün: sen sadece sıradan bir çiçeksin. basit hayatındaki en büyük arzun ise –ki aslında arzu doğru kelime değil ama aklıma ilk gelen- polenlerini ulaştırabileceğin başka bir çiçek bulmak. ama sen sabitsin. hiçbir yere gidemiyorsun. başka girişimlerde bulunmak, başka yöntemler denemek zorundasın. bir arı veya bir kelebek aracılığıyla polenlerini yayabilir yahut rüzgârın sana yardım etmesini bekleyebilirsin. ama senin, şu andaki senin bir çiçek türevi olduğunu düşünürsek, ne arılar, ne kelebekler, ne diğer böcekler, ne de rüzgâr senin işini ilk etapta görebilir. şöyle bir durup düşün. “amacım ne?”, diye sor kendi kendine. senin rengin kırmızı ya da eflatun olsun. hangi rengi döllemek istiyorsun? ortaya çıkacak olan çiçeğin ne renk olmasını istiyorsun? olmasını arzu ettiğin renkteki çiçekleri en sağlıklı ve kolay yoldan üretebilecek diğer çiçekler nerede? önünde mi, yoksa arkanda mı? sağında mı, yoksa solunda mı? en yakınındaki çok yaşayabilecek mi? sana kısaca şunu söylüyorum: ne ile anılmak istiyorsun? çetrefilli bir yolda kendini yıpratarak yaşadığın hayatı çabuk tüketip ebedi ölümsüzlüğe mi ulaşmak istiyorsun? varlığını tükettiklerine değil, ürettiklerine mi temellendirmeyi tercih ediyorsun? yoksa bunun tam tersi mi?

bana ne istediğini söyle tam olarak. üç bin kitap okumak mı? nietzsche bunu yaptı... üç bin kadınla yatmak mı? don juan bunu yaptı… üç bin şınav çekmek mi? schwarzenegger bunu yaptı… sen bu insanların hepsini biliyorsun. bir şekilde, bir yerde kulağına ilişti isimleri. peki ya duymadıkların, bilmediklerin, varlıklarından haberdar olmadıkların ve olamayacakların? tanınmışlığı haklı bir gerekçeye mi dayandırmak istiyorsun?