Karakterler benim kurgumdur panpalarım.
Harun abilik bir durum söz konusu değildir.
Neyse devam ediyorum.

e haklılar tabi
bende bir anne veya kardeş olsam
1 haftadır işe gitmeyen
zorlama olmasa yemek yemeyen
odasından bile çıkmak istemeyen bir aile bireyimle
elimden geldiği kadar ilgilenirdim
hele bir de sorunun ne olduğunu anlayamamışsam
anlatmamakta ısrar ediyorsa
intihar eğilimde olma şüphesi varsa
sürekli üzgünse ve
herkesten ayrı tek başına yaşıyorsa
o yüzden kızamıyorum onlara
1 haftadır nasıl yalnız kalabilirim'in derdindeyim
aslında O hariç kim gelirse gelsin düzelmeyeceğe benziyor durumum
belki de zaman sadece kim bilir?


ismim nisa 26 yaşındayım
x köyün y diyarlarında
göçebe bir öğretmen ailenin ilk kızıyım
alanlarında oldukça iyi iki öğretmen olmanın yanı sıra
modern aile ebeveynlerine sahibim
her öğretmen aile gibi okullardaki tatil dönemlerinde
ailemin memleketine gidip geldiğimiz için
tüm akrabalar tarafından sevilen özlenen
ve öğretmen olmalarından dolayı saygı duyulan bir ailenin kızı olduğum için
başta tüm akrabalar olmak üzere
ailemin de yoğun ilgisi ile büyüdüm
bu büyüme evresi beni oldukça şımarık birisi yapsada
nerde saygılı olunması gerektiği konusunda
ailemden gerekli yerlerde dur demeden
durabilmeyi öğrenebildim
ben kendime dur diyebiliyordum ama
gelişim çağlarımda genç kızlığa girişim
ve gelişimim sebebi ile çevremde bir sürü erkek oldu
fiziki kurgum ilk bakışta avantaj gibi gözüksede
bunaltıcı boyutlara geldi
bunun bir diğer sebebi de
kötü bir tecrübe ile çocuk istismarı teşebüsüne maruz kaldığım
ve bunu kendi içimde unutmaya çalıştığım için erkeklere olan ilgim genelde düşük seyretti

...

inci sayfasında sizlerle paylaşmak istedim

50inci sayfada basıma gidiyor.

Düşünceleriniz benim için çok değerli.

önce okuyun, daha sonra açıklama yapacağım..

Zorunlu edit: beyler başı biraz sıkıyor olabilir ama giriş kısmından sonra çok keyif alacağınızı düşünüyorum

Edit2: Gececi panpalarım için devam ediyorum

öyle özlüyorum ki seni
melodisini bile hatırlayamadığım şarkının
zihnimde kayıp sözleri gibi
öyle bekliyorum ki seni
kötü sesli küçük kızın aynı karşısındaki performansı gibi
ve öyle seviyorum ki seni
hergün, bıkmadan
kimseler duymadan
ama içimden haykırarak
hiç mi merak etmezsin be adam
hiç mi yolun düşmez buralara
tamam söz kızmayacağım sana
hakkımı helal etmemiştim ya
o da helal olsun valla billa
hem nolur ki gelsen
geldim desen
neden gittin ki zaten
saçma
bi daha yapma
bakma tamam gözlerime de bakma
ama beni şaşkın koyma
ya da koy koyver gitsin
herşey çok saçma
aşkımla nefretimin ortasında
göğe umutla bakışım ile
düşüncelerimin en dibindesin
bir dilek tut
belki mutlu olursun
sevinirim..


-ablaaaa
bi sen ekgibtin
bu gelen ailenin ajanı kardeşim
hakkımda soruşturma yapıyor
amacı bu halde oluşuma dair ipuçları toplamak
bi de düzenli olarak ilaç ve yemek takibimi yapıyor
tüm bu bilgileri aileme raporluyor
ailenin büyük kızına ortak ilgilenim diyebiliriz
bi saniye

-efendimm
-napıyorsun
-beni rahat bırakman için dua ediyorum
-yaa abla yaa
-lütfen ama annem de sende bunalttınız artık, bişeyim yok diyorum

aile ile bağlar ne kadar iyi olursa olsun bazı şeyler onlara anlatılamıyor maalesef
anlatılsa bile bazı sorunlar ile kendisi başa çıkmak istiyor insan
özellikle sorun geçmişte kalmış ise
işin daha kötüsü
yalnız kalmak istediğimiz veya hissettiğimiz anlarda
çevremizdeki bizi seven insanların
sürekli iyi misin, neyin var, anlatmak ister misin demesi
yalnız kalmak istiyorum söylemindeki samimiyeti anlayamıyor insanlar
bazen hatayı kendilerinde aramaları da mantıksız
yalnız kalmak istiyorum seninle alakası yok desen bile işe yaramıyor
bi de onların kalbini kırdığına üzülüyorsun

Devam ediyim mi beyler?