beyler yardım edin zor durumdayım bi akıl verin

Beyler ilkten belirteyim, dalga geçecekler, ağzını bozacaklar, saçmasapan konuşacaklar gelmesin.Çünkü çok zor durumdayım, sıkıntımdan midemden rahatsız oldum. Ben derdimi birileriyle paylaşmak istiyorum.Ve akıl danışmak istiyorum. 2 aydır depresyonun en dibimdeyim. ilaçlar da fayda etmiyor. Ve kimseyi derdimi doğru düzgün açmadım. Çünkü benim durumum küçümseniyor ve görmezden geliniyor. Neyse sıkıntımı anlatmaya başlayayım.

Ben geçen sene internetten bir kızla tanışmıştım. Ve geçen sene bu kızla muhabbet kurmaya başladım internetten. O zamanlar sınıfımdan bir kızdan hoşlanıyordum. Ve bunu internette tanıştığım kıza anlatıyordum. Yaz geldi, çattı. Yaz tatilinde internette tanıştığım kızla muhabbeti ilertetmiştim. Sınıfta hoşlandığım kızla ilgili görüşlerim değişmişti. Beni kullandığını düşünmeye başlamıştım. Bana işi düştüğü zaman arıyordu hep. Yazın mesajlarıma cevap vermiyordu. Bende internette tanıştığım kızla muhabbet ediyordum, ve bundan mutlu oluyordum

Derken bir gün bana taaa memleketinden kurabiye yapıp gönderdi. Çok hoşuma gitmişti bu. Daha önce hiç bir kız böyle bir şey yapmamıştı benim için. Daha sonraki günlerde benimle ilgili bir karikatür yapıp gönderdi. O kadar mutlu oldum ki anlatamam. Sabahlara kadar muhabbet ediyorduk. Beni bırakmıyordu bir türlü. Bende ondan hoşlanmaya başlamıştım. Artık birbirimizle konuşmadan 2 saat geçirmiyorduk. O üniversiteyi daha yeni kazanmıştı. internetten tanıştığın birisiden sevgili mi olurdu? Evet oluyordu, bu farklıydı

O yeni üniversitesini başlamıştı, benim de üniversitem açılmıştı.1 ay geçti. Her gün birbirimize daha da bağlanıyorduk. Hiç bir gün yok ki bana günaydın mesajı yollamasın. Ben ona şiirler yazıyordum, o da bana güzel sözler. Tıpkı iskender Pala'nın bazı yazılarında bahsettiği gibi, saf aşk, dokunmadan, elinden tutmadan

Sonra ben dayanamadım onu görmeye gittim. O da beni karşıladı. Çok güzel bir gün geçirdik, beraber. Oturup geleceğimizi konuştuk. Nasıl oluyordu onu görmeden, ona aşık oluyordum, onu seviyordum, bana bunları sordu. ikimiz ayrı ayrı yerlerde nasıl yürütecektik bunu? Ben kendimce tatmin edici cevaplar verdim.O da tatmin olmuştu cevaplardan. Ayrılmamız çok zor oldu. Neredeyse ağlıyacaktı. Buluşmamızdan 2 hafta sonra başladı sıkıntılar.

Beni aradı ve bir okuldan bir çocuğun ona çıkma teklifi ettiğini söyledi.Bir haftadır anlatmıyormuş bana ve vicdan azabı çekiyormuş bana anlatmadığı için. Kabul etmediğini ama çocuğa çok acıdığını söyledi. Çünkü çocuk bir ara ona eski sevgilisini kaybettiğini söylemiş. Bende kızdım ona, kuyruk sallamasaydın peşinden gelmezdi diye kötü laflar söyledim. Telefonu yüzüne kapatım. Zaman geçti bana mesaj attı, bu böyle olmayacak, çok düşündüm, arkadaşımla da danıştım, ben yapamayacağım dedi. Çok dil döktüm, özür diledim, çocuklar gibi ağladım, yalvardım. Dinlemedi, ayrıldı benden

1 hafta geçti, kurban bayramı geldi. Ben memleketime döndüm. Bana bayram mesajı attı. işler tekrar baştan sardı. Yine mesajlaşmaya başladık. ilk önce direndi ama sonra bensiz yapamadığını belli etti.Şiirler yazdı bana.1 ay böyle geçti

Sonra ikinci defa gittim yanına. Tramvaydan inerken bir pasta vardı elinde. Benim doğum günüme 3 gün vardı. Doğum günümü kutladık, bana bir hediye almış. Neyse o gün de çok eğlendik. Sinemaya gittik, omzuma başını koydu. Rüyada gibiydim. Çok mutlu olmuştum. Yemek yerken yine ilk kıvılcım ateşlendi.

@13, hayır tabikide

Güya evlensek benim ailem onu istemezmiş. Onun ailesiyle benim ailem farklıymış. Bende böyle bir şey olmayacağını dilim döndükçe anlattım. Yine vedalaşma anı geldi, birbirimize sarıldık, bana gitme dedi. Yanaklarından öptüm, oda beni öptü yanaklarımdan. Arkasından da ben onu dudaklarından öptüm. Niye yaptım bilmiyorum, aniden gelişti, uykusuzdum fazla düşünemedim galiba. Hemen çekti kendini benden. Yüzüme baktı. Ben de onun gözlerinin içine baktım. Beni ilk defa öpen sensin dedi.ilk başlarda geç olduğunu yurda gitmesi gerektiğini söylediğimde nazlanıyordu, ayrılamıyordu benden bir türlü.Ama onu öpünce hemen gitmek istedi. Kötü bir şeyler olacağını anlamıştım.

@20 doğru söylüyorsun panpa, kafamı duvarlara vuruyorum pişmanlıktan.

Bu sefer ben gitmesine müsade etmiyordum. Sonra ısrar etti, gitmek istediğini söyledi, bende bıraktım, o da gitti. Yine arkasından, yalvardım, özür diledim, ağladım ama nafile. Onu öpünce anlamış ki,bana aşık değilmiş.

Madem bana aşık değilmiş niye o zaman bana şiirler yazıyordu, niye karikatürler çiziyordu benim hakkımda, niye seni görünce, elimi tutunca karnıma ağrılar giriyor diyordu bana?

Kandırmışım kendimi diyordu, sana bağlanmaya çalıştım ama olmadı diyordu. Bir insan bir öpücükle birinden bu kadar kopmaz, tüm gün iyi olup, aşklarını tazelerlerken, bir öpücükten dolayı, hayır ben seni sevmiyormuşum, nasıl diyebilir? Bunları anlayamıyorum.

Doğum günümde aramadı beni. Attığım mesajlara soğuk soğuk cevaplar verdi. Yılbaşında ona bir kolye alıp gönderdim, ilk başta hediye kabul etmediği, geri göndereceğini söyledi ama yalvar yakar bunu engelledim. En son mesajı da yılbaşı gecesinde attı. Yeni yılımı kutladı. Benim okulum bitti ara tatile girdik. Memleketime gittim. Çok kötü durumdaydım. Anne yüreği, çok üzüldü durumuma. Benim yüzümden çok üzüldü. Zaten kadın böbreklerinden hasta, çok üzmüştüm onu

Daha okulu bitmemişti onun. Bende bir cumartesi çıktım, yanına gitmeye karar verdim. Yurdun kapısına dayandım, başka bir numaradan aradım onu. Telefonu suratıma kapattı. Mesajlar çektim, yurdun kapısındayım, konuşalım diye. Hiç oralı olmadı. Hiç cevap atmadı.3 saat sağukta, kapıda bekledim. Ama nafile. Bir mesaj bile göndermedi. Geleceğini bilsem soğuk, kar dinlemem 24 saat beklerdim. Çünkü seviyordum. Artık ümidimi kesmiştim, gelmeyeceğini biliyordum. Tramvaya binmiştim, o an mesaj yolladı bana. Ben en son demiştim ki ona mesajımda, bu soğukta 3 saat bekledim onu, ayaklarım dondu, hiç mi acımıyorsun bana mealinde bir şeyler söylemiştim. O da yolladığı mesajla demiş ki, Ders çalışıyorum ondan olsa gerek. Ben yine yalvardım, iyice küçüldüm. Ama yok, yine cevap atmıyordu. insan sevmese, hatta nefret bile etse çıkar yurdun önüne git burdan, rahatsız ediyorsun beni, istemiyorum seni, soğukta boşu boşuna bekleme der. En azında yaşanılanlardan dolayı çıkıp bir şey söylemesi lazımdı.Ama yapmadı. Niye yapmadı, neden yapmadı çok düşündüm ama bulamadım. Bende daha da çökmüş olarak geri döndüm memleketime. Son olarak da ona artık vazgeçtimi belirten uzun bir mesaj attım. 2 ay oldu, hala unutamadım, hala köpekler gibi seviyorum. Her gün dua ediyorum geri dönsün diye. Her telefona her mesaja bir umut o diye koşuyorum. Pgibolojim iyice allak bullak oldu. Ya başka birisiyle çıkıyorsa diye düşünmekten çıldıracam. Sürekli rüyalarıma giriyor. Daha dün okulda bir kızı o diye arkasından takip ettim.2 ay oldu, hala unutamadım, hala köpekler gibi seviyorum. Her gün dua ediyorum geri dönsün diye. Artık hiç bir şeyden zevk alamıyorum. Nerede hata yaptım, bilmiyorum? Beni neden terketti onu da bilmiyorum? Aklında neler geçiyor bi bilsem

Bu kadar panpalarım. Sersefil bir durumdayım, hem kendimden nefret ediyorum hemde kendime acıyorum. Kullandığım ilaçların da faydası olmuyor. Harbi, delikanlı insanlar var inciden diyerekten anlatıyorum bunları, en yakın arkadaşlarıma bile anlatmadım bu kadarını. nerede hata yaptım, ne yapmam lazım bana bir akıl verin.

Sağolasınız panpalar dinledğiniz için

@33 sağolasın panpa, ama unutabileceğimi sanmıyorum. Nolacak bilmiyorum

@35 kadın milletinin hepsi aynı panpa