beyler uzun ve ciddi bi şey anlatcam

Benim notum açıklandığında ise biraz şaşırdım, çünkü havada kusana, hiçbir şey yapmayana bile 80-90 verilirken, bana kasıtlı bir şekilde 49 verilmişti anlamamıştım neden böyle bir şey yaptığını, gerçekten çok garipti. Belki 20-30-40 alsam anlarım da 1 puandan kalmak da neyin nesiydi. En azından uçuşlarımı tamamlamış ve artık bu eziyetlerden, bu işkence kampında kurtulacak olmama seviniyordum.

adamın yazdıkları yüzünden uyuyamıyorum iyi bağladı... umarım başlığı silmezler de kalan kısmı okurum yarın

devam panpa

@128 az kaldı panpa

panpa yarın yeni işime başlicam normalde ama ilk günüm uykusuz geçsin yeterki sen devam et

Herkesle birlikte eşyalarımı toplayıp hazırlandım fakat komutanım beni çağırtıp girişte verdiğimiz eşyalarımdan biri olan künye zincirimin kayıp olduğunu ve bulunmazsa gidemeyeceğimi söyledi. Ben ilk başta inanmadım ve şaka olduğunu sandım fakat komutanım çok ciddiydi. Aradan 10 dk sonra başka bir komutanım beni yanına çağırdı ve beni birinci sınıfların kampına zütüreceklerini tatile gitmeyeceğimi söyledi. Ben nedenini sorduğumda eğitimimi birinci sınıflarla birlikte bir ay sonraki kampa kadar sürdüreceğimi söyledi. Eşyalarımı toplamamı ve diğer arkadaşlarımla birlikte hazır olmamı söyledi. Ben hala şaka yaptıklarını düşünüyordum fakat içtimaya çıktığımızda komutanım bana arkadaşlarımla vedalaşmam gerektiğini söyledi ve mavi bir minibüsü göstererek seni bekliyor dedi. Ben arkadaşlarımla vedalaştıktan sonra komutanımla birlikte araca bindik ve ilerlemeye başladık,

yaklaşık 5 dk gittikten sonra arkaya dönüp nasıl yuttun ama diye gülmeye başladı. Koskoca Harbiyelinin işi gücü yok bana oyun hazırlıyordu. Beni arkadaşlarımın önünde küçük düşürmüştü. Fakat eve gidebileceğim için mutluydum çünkü annemin sesini bile duymamıştım bir aydır.

eve geldiğimde artık dünyadan soyutlanmış gibiydim hep bana yapılanları düşünüyordum, bir neden arıyordum fakat bulamıyordum. Bedenim vardı fakat ruhum yoktu sanki annemler ne zaman görseler bir köşede düşünürken bulurlarmış beni. Yani o tatil bana zehir oldu anlayacağınız. Hatta liseden arkadaşlarım bana yapılanları duymuş ve benim hakkımda iddiaya girmişler. Çünkü herkes şahitti orada yapılanlara. Zaman geçti ve intibak kampına gitme günü geldi.

film gibisin amk

Hayatımda hiç duygusal bir andan ağlamadım. Fakat Yalova otobüsüne binmeden önce abimle konuşmak istedim, konuşamadım ilk başta çünkü ağlıyordum, hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Annem babam görmesin diye uzaklaştık onlardan. Anlattım abime korkuyorum abi dedim, bana yapılanlardan görüyorum ki gidince daha kötü şeyler olacak ama ben onlara inat dayanacağım abi, son noktaya gelene kadar orada kalacağım. Ben bunları yazarken sanki o anları tekrar yaşar gibi oluyorum, ... sene önceye gidiyorum, yine ağlıyorum. Neyse devam edelim; abimle konuşuyoruz dayan diyor, yaparsın diyor fakat baktın olacak gibi değil ucunda ölüm yok ya benim düğün için biriktirdiğim para var onu veririm diyor. Ben yine ağlıyorum, beni bu kadar çok seven var mıdır dünyada... Annemle babamın yanına geçiyoruz anneme sarılıyorum sanki bir daha göremeyecek gibi sıkı sıkı çekiyorum annemin kokusunu içime, zor ayrılıyorum babama geçiyorum babama baktığımda ağlıyorum nedensizce bilmiyorum korkuyorum sadece babama o kelimeyi söylemekten. ”Baba ben ayrılmak istiyorum demekten.” Otobüse biniyorum en arka koltuktayım yine ağlıyorum hayatımda bu kadar çok ağladığımı bilmem. Ailemden ayrılmak değil beni ağlatan, o kamptan nasıl çıkacağım ağlatıyor beni. O kampta neler yaşayacağım düşündürüyor.

bir kere up amk

vay amk ağlatcan bin

panpa bu adamlar niye böyle yapıyorlarmış peki? binliğin sebebi ne yani?

Kampa varıyoruz. Eşyaları çadırlara yerleştiriyoruz. Sonra eşya dağıtımı için sıraya geçiyoruz. Kampa geldiğim daha ilk gün eşyalarımı yerleştirmeden komutan çağırıyor yine. Eğitim yapıyoruz yine gece herkes çadırını düzenlerken. ilk günden de nöbet varmış bana bir de onu söyledi. ilk günü bu şekilde atlattıktan sonra o gün 3 saat uyuyabildim şükürler olsun.

@139 bekle panpa geliyorum oralara da

ya panpa uyucaz yaa allah aşkına hepsini yapıştırıver gitsin yaa

çalıntı

gözlerim doldu anasını avradını gibeyim anlat panpa

Sabah sporu için kalktık ve hazırlandık koşmaya başladık,(bu arada her sabah 14 km kamp turu koşusu yapardık) kahvaltıdan sonra eğitime çıktık. Eğitimde her ne hikmetse yine ben ayrıldım ve özel bir gruba alındım. Yine çök kalk, koş, sürün gibi eğitimleri yaparken diğer arkadaşlar oturmuş komutanı dinliyorlardı. Ben neden bu gruptaydım, neden diğer arkadaşlarımın yanında değildim bilmiyordum. Fakat bir şeyi çok iyi biliyorum ki bana karşı farklı bir muamele vardı. Sanki tüm komutanlar Fahri’ye karşı düşmandılar. Benim yılmam, ayrılmam için her türlü pgibolojik baskıları yapıyorlardı. Eğitimler bu şekilde devam ederken birçok arkadaşım ayrılmaya başlamıştı çünkü gerçekten bazı kişilere karşı farklı bir eğitim uygulanıyordu.

biraz daha hızlı olursan yatcaz amk