beyler uzun ve ciddi bi şey anlatcam

Pastaneye gittiğimizde yunus abinin ve Mehmet abinin orada olduklarını gördüm ve hep beraber konuşmaya başladık. Ben artık devam etmek istemediğimi ya askeriyenin yalan söylediğini, ya da cemaatin yalan söylediğini düşündüğümü ve ben askeriyeye inandığımı araştırıp gerçekleri gördüğümü söyledim fakat onların beni bırakmaya niyeti yoktu. Artık görüşmek istemediğimi sanki kendimi kötü bir şey yapıyormuş gibi hissettiğimi ve ajan gibi yaşamaktan sıkıldığımı söyledim. Bunun üzerine benim biraz aklımın karıştığını, korktuğumu ve düşünmem gerektiğini söyledi. Ben de oradan ayrılarak eve gittim ve düşünmeye başladım.

Panpa senin beyin gibertme işlemi %95 te hata vermiş allahtan. Yoksa yarra yemiştin.

Ertesi gün uyandığımda telefonuma bir mesaj gelmişti: “evin karşısındaki duvara bak” hemen gidip balkona çıktım ve caddenin karşısındaki duvarda “bizi bırakmayacağını biliyoruz” yazıyordu. Bu adamlar gerçekten çok kararlıydı fakat benim artık aklım başıma gelmişti ve görüşmeyecektim onlarla. Tatil bitene kadar peşimdelerdi.

Ertesi gün uyandığımda telefonuma bir mesaj gelmişti: “evin karşısındaki duvara bak” hemen gidip balkona çıktım ve caddenin karşısındaki duvarda “bizi bırakmayacağını biliyoruz” yazıyordu. Bu adamlar gerçekten çok kararlıydı fakat benim artık aklım başıma gelmişti ve görüşmeyecektim onlarla. Tatil bitene kadar peşimdelerdi.

@84 haklı usta, iyi ki asker olmuşsun, yoksa adamlar beynini yıkıyorlarmış... gerçi askersin diye de bu kadar uğraşmış olabilirler.

beyler araya fazla girmeyin amk caps alımım fazla oluyor o zmn.

dikkatinizi çekti mi bilmiyorum adam askeriye sorularının aynılarını daha önce çözmüştüm dedi

Devam et panpa baya guzel ve ictensin

Gitmeden önce Mehmet abi aradı ve beni her zaman buluştuğumuz yer olan basmane garının karşısındaki camide bekleyeceğini ve her ay aynı gün aynı saatte orada olacağını ben gelsem de gelmesem de bekleyeceğini söyledi. Bu adamlar gerçekten inatçıydı. Fakat artık canımı sıkmaya başlamıştı. Çünkü eğer komutanlarım duyarsa okuldan atılabilirdim ve hayallerimden vazgeçmek zorunda kalabilirdim. Ben artık hiçbir yabancı numarayı açmamaya başladım. Tatilden sonra olan ilk buluşmaya gitmedim artık normal bir askeri öğrenciymişim gibi yaşamaya başlamıştım. Hentbol takımına girmiş ve güzel vakitler geçiriyordum okulda. Artık her açıdan kendimi geliştirmeye başlamıştım fiziksel açıdan sporla bedenim gelişiyor, zihinsel açıdan kütüphaneden aldığım kitaplarla besliyordum kendimi. Diğer ayki buluşma geldiğinde Mehmet abinin sözleri aklıma geldi ve sen gelmesen de ben her ay burada olacağım demesi beni meraklandırdı. Acaba orada bekleyecek miydi gerçekten.

@90 orası ayrı bir konu hepsini kaydettim analarını gibicem

Hafta sonu izne çıktığımda ilk işim buluşma yerine gitmek oldu. Evet, ordaydı ve içinde sivil giysilerim eşyaları elinde bekliyordu fakat beni göremiyordu çünkü uzaktaydım. Üstümüzü her zaman değiştirdiğimiz kuru temizlemecinin önünden geçtim ve sessizce oradan uzaklaştım. Bu adamlar için gerçekten önemliydim fakat benim için artık bitmişti, kimsenin maşası olmayacaktım. Atatürk’ün çizdiği yolda çağdaş, dinamik bir Türk genci olarak kullanılmayacaktım. Çünkü Maltepe’de bunlar öğretilmişti bize geçen sürede. Artık onlarla ne konuşuyor ne de onları düşünüyordum. Sadece okula ve derslere vermiştim kendimi.

rezerved

@1 panpa herkesin kafası seninki gibi düzgün çalışsa keşke

devam et hacı

beyler cıvıtmak gibi olmasında aklıma geldi abiler swf * http://inciswf.com/1308746402.swf

@95 nickini sevdim panpa eyv.

geçtiğin yollardan bende geçtim panpa bilirim bu işleri

@97 bütün ciddiyetimi kaçırdın oç

@97 beyler swf deki adama çok benzeyen birini tanıyordum o zamanlarda ismi de serkandı.

@102 kaosa sokma bizi amk devam

ilk dönem bittikten sonra tatil için memleketlerimize dağıldık. Eve geldiğimde annem bana büyümüşsün dediğinde şaşırmamıştım çünkü gerçekten büyümüştüm. Aslında bedenimde bir farklılık yoktu ama ruhumdaki farklılık başkaydı. Artık doğruyu bulmuştum, kimseye hizmet etmeyecektim Türk ordusundan başka. Tatilde evden çıkmaya korkar oluştum çünkü her dışarı çıktığımda farklı bir abiyi görüyordum. Veli ile görüşmeye devam ediyorduk. O da bir Anadolu lisesini kazanmış ona gidiyordu. Fakat cemaate hala devam ediyordu. Artık benim için insanlar ikiye ayrılmıştı. Cemaatçi olanlar ve olmayanlar.