beyler uzun ve ciddi bi şey anlatcam

Mülakat günü geldiğinde babamla birlikte Kuleli ’ye gittik ve sıramızı beklemeye başladık. ilk önce spor testi yapıldı ve ben hepsini başarıyla geçmiştim. Ön hazırlıklar işe yaramıştı. Ardından mülakata girdim ve karşımda çeşitli rütbelerden subaylar vardı ve hepsi çeşitli sorular sordu fakat beni rahatlatıyordu konuşmaları, sordukları soruları bildim ve yorumumu istedikleri soruları cevapladım ve ayrıldım odadan. Bir süre sonra mülakatlardan da geçtiğimi öğrendim ve ertesi gün olacak Hava Harp Okulu’ndaki muayenelere katılabilecektim. Ertesi gün hayatımda olmayı istediğim en güzel yerdeydim, Hava Harp Okulu’ndaydım. Burada kapsamlı muayeneler sonrasında artık askeri öğrenci olur raporunu da aldıktan sonra çok mutluydum. Hayatımda en çok istediğim şeyi başarmıştım fakat her şey kesinleşmiş değildi.

artık benim için tatil başlamıştı ve rahatlamıştım. Abilere arada gitmeye devam ediyordum ve artık bana askeriyeye girdiğimde neler yapmam gerektiğinden bahsetmeye başlamışlardı. Artık dini bilgileri tamamen öğrenmem ve askeriyede bunların bana çok lazım olacağını orada böyle şeylerin yasak olduğunu söylüyorlardı. Bana göz ile namaz kılmaya kadar birçok şeyi öğrettiler ve artık bana büyük bir adammışım gibi davranıyorlardı.

rezerved.

Fakat ben bir türlü neden bu şeyleri gizli bir biçimde yaptığımızı sanki askeriyede farklı bir şeyler olduğunu düşünmeye başladım. Bir süre sonra askeriyede bu kişilerle görüşmemin yasak olduğunu ve mülakatlarda söyledikleri gibi abiler kelimesini kullanmamı istemişlerdi. Ben yavaş yavaş korkmaya başlamıştım fakat üzerimde o kadar çok emekleri vardı ki, bunu onlara yapamam diye düşünüyordum fakat biliyordum ki ileride abiler bana askeriyede zararlı olabilecekti. Babama söylediğimde destek verdi ve haklı olduğumu söyledi. Bu sırada beni askeri liseden aramışlar ve izmir Maltepe askeri lisesini kazandığımı söylediler ben çok sevinmiştim hem izmir yakındı hem de çok istediğim havacı olarak okuyacaktım.

reserved anlat panpa

ilk sayfayı okudum ağlayarak boşaldım panpa abartmadan anlatan dürüst birine benziyorsun

anlat kardeşim sen susma hiç bir zaman suratlarına vurucam bu yazdıklarının hepsini huur çocukları

@50 sense mi askeri öğrenciydin panpa

Ben artık abilerle ilişkimi bitirmeye karar vermiştim ve yunus abiyi arayıp konuşmamız gerektiğini söyledim. Bunun üzerine yunus abi ve Mehmet abi geldiler ve beni alıp bir pastaneye gittik ve orada artık devam edemeyeceğimi söyledim. Bunun üzerine bana ihtiyacı olduklarını ve benim için çok uğraştıklarını ve beni öven sözler sarf ederek beni ikna etmeye çalıştılar ve bana düşünmem gerektiğini söylediler. Bunun üzerine eve gittim ve bir yandan askeriye için hazırlık yapıyor, diğer yandan da bu konuyu düşünüyordum. Fakat evden her çıktığımda; fırına ekmek almaya bile gitsem mutlaka tanıdık bir abiyi görüyordum, sanki bütün abiler sırayla nöbet tutuyormuş gibi oradalardı. Bir süre sonra Mahmut abi adında üst düzey bir abi dışarı çıktığımda karşımda belirdi ve telefonlarını neden açmadığımı sordu ve konuşmaya devam etti. Ben Mahmut abiyi de çok severdim fakat korkuyordum, beni bu kadar önemli yapan neydi. Daha sonra Yunus abi geldi ve konuştuk. Yunus abiyi çok seviyordum ve ona güveniyordum, bana hiçbir tereddüdümün olmamasını yanımda olduklarını söylediler

rezerved

ve ben Yunus abiyi çok sevdiğim için görüşmeye devam edeceğimi söyledim. Bana beni arayacaklarını ve izmir’de de görüşeceğimizi söylediler. Birkaç gün sonra babamla izmir’e gittik ve kayıt için Güzelbahçe’ye geçtik. Maltepe Askeri Lisesi’ne girdiğimde her şey çok farklı gelmişti, etrafta üniformalı insanlar, her şey bir düzen içinde, kısacası çok farklıydı burada hayat. Fakat hayatımda en çok istediğim şeyi gerçekleştirdiğim için mutluydum. işlemlerden sonra berbere gidip saçlarımız kesildi ve üniformalarımızı giyip okul komutanının huzuruna çıktık.

Babam beni üniformayla gördüğünde çok gururlanmıştım ilk defa bir erkek olduğumu orda anladım, çakı gibi olmuştum tam da istediğim şekilde. Babamla bahçeye çıktık çam ağaçlarının altında bir bankta oturduk. Konuştuk ama öyle mutluyduk ki hiçbirini hatırlamıyorum. Aslında biraz hüzün vardı o anda çünkü biliyordum ki 13 yaşında ilk defa ailemden ayrılacaktım. Babam gitmesi gerekiyordu, gitmemesini istiyordum ama bunu ona söyleyemezdim çünkü ben bir askerdim artık. Babam ayağa kalktı vedalaştık ağlamamak için o kadar sıkıyordum ki kendimi anlatamam. Babam yavaş yavaş yürümeye başladı, ben ağlamaya başladım. Babam benden uzaklaştıkça benim hıçkırıklarım artıyordu. “Baba gitme, beni bırakma” diyemedim. Şimdi bu yazıyı yazarken bile ağladım, gerçi her aklıma geldiğinde ağlarım ya her neyse…

@51 yok panpa iftira attım diye tazminat yedim dava açtım kaç kere binlere sağlam kanıtlarla. inan sokaktaki köpeğe açsam davayı karşılığını alırdım her yere sızdı huur çocukları.ama göstercem ben o huur çocuklarına iftirayı

@42 panpa capsları ekgib etme şukuladım

@1 devam et burayız sabaha kadar

@57 10 etti caps ler kendi sözlüğüm ve sitelerimde de isimler saklı olmak kaydı ile paylaşıcam. siz mrk etmeyin.

yalnız 1 kişi daha caps alsın. aldığı caps lerde daha sonra isimleri silsin.

anlat panpa bu başlık önemli geldi bana

panpa isimleri silin adamı ifşa etmeyelim

Artık koca okulda tek başıma kalmıştım. Fakat zaman geçtikçe alışmaya başladım; hem arkadaşlarıma, hem okula, hem de yalnızlığa. intibak kampı boyunca okuldan dışarı çıkmadık. Askerlikle ilgili temel şeyler öğretiliyordu. Kurallar, selamlamalar, talimatlar derken zaman geçiyordu fakat bana abilerin dediklerini aklımdan çıkarmamaya çalışıyordum. Arkadaşlarıma belli etmeden gözle namaz kılıyordum. Askeri ortama alışmam biraz zor olsa da bunu başardım artık yeminimizi etmiş ve birer subay namzeti olmuştuk. Okulda üst sınıflarla olan ilişkilerimiz biraz karışıktı. Birinci sınıflar her gördükleri yerde çağırıyorlar, çeşitli bahanelerle azarlıyorlar fakat ben yine okulu sevmiştim sonuçta ast üst ilişkisi olacaktı.

@57 adamsın kardeşim