1. 94.
    0
    sonra ne oldu :'(
    ···
  2. 93.
    0
    kendime gelemedim. eve gitmemi, iyice harap olduğumu söylediler. istemeye istemeye de olsa gittim. ama her gün geliyordum. onu göremesem de ailesinin yanında olmak istiyordum..
    ···
  3. 92.
    0
    sürem dolmuştu ama beyler. tekrar çağırdılar. elini tuttum, belki son kez...
    ···
  4. 91.
    0
    çağırdılar beni. ayaklarım gitmiyordu. bi şey giydirdiler, bone taktım. zor da olsa girebildim içeri. çok yorulursunuz da ayaklarınız boşanır gibi olur ya, öyleydim. hiç halim yoktu. saçlarını kesmişlerdi iyice, her tarafı sargılıydı. yüzünü göremiyordum. belki de onu böyle hatırlayacaktım ömrümün geri kalanında. zorla konuşabildim. "hazal! bırakma beni, yalvarırım!" hemşireler garip garip bakıyorlardı ama söylemem gereken şeyler vardı. "bitanem beni sensiz bırakma!" ağlıyordum bi yandan. tutamamdım kendimi...
    ···
  5. 90.
    0
    Ee devam etme ya ağlayacam şimdi yemin ediyom yok lan yok anlat çok merak ettim :'(
    ···
  6. 89.
    0
    ablası geldi yanıma beni sakinleştirmeye çalıştı. "bize ihtiyacı var." dedi "yapma böyle." haklıydı. hissediyordu beni, emindim. onu üzemezdim ki beyler. kestim ağlamayı, kendimi toparladım. yanına girecektim...
    ···
  7. 88.
    0
    üzücü ya biraz hizli yazma kursu al ama yavassin :(
    ···
  8. 87.
    0
    kazadan sonraki gün koşa koşa hastaneye gittim. yoğun bakıma almışlardı, durumu çok ciddiydi... annesi de oradaydı, tanıyordu beni. ağlayarak yanıma geldi. şunları söyledi:" oğlum, bugün hazalın yanına ziyaretçi alacaklar. ben doktordan rica ettim, sadece 1. dereceden akraba alıyorlar ama sen de gir yanına. duyar sesini belki, çok seviyordu seni. lütfen gir de konuş kızımla." sadece "tabii efendim." diyebildim. ve kaza gününden beri tuttuğum gözyaşlarım sel oluverdi birden.. annesini o halde görmek son darbeyi vurmuştu bana. çok ciddiydi beyler durum. onu kaybedebilirdim...
    ···
  9. 86.
    0
    @90 senin dıbına koyam
    ···
  10. 85.
    0
    ağlayamıyordum beyler. hiçbi şey yapamıyordum. tek bir yöne bakakaldım. okuldan çıkmama da izin vermiyolardı. yanına gidecektim. "göstermezler" dediler. nasıl ya? ciddi miydi durumu yani? olamaz hocam. bi şey olmaz di mi? olmasın hocam. lütfen olmasın! sürekli bunları söylüyordum. güzel anılarımız geliyordu sürekli aklıma. sadece sinirliydim o şoföre, başka bi şey hissedemiyordum
    ···
  11. 84.
    0
    Hay bin şöför ee sonra?
    ···
  12. 83.
    0
    tramvaydan iner inmez koştum okula. arkadaşları merdivenlerde karşıladılar beni, deli gibi ağlıyolardı. kimse net bi şey söylemiyordu. ciddi mi değil mi bilmiyordu kimse. tek bilinen okulun önünde karşıdan karşıya geçerken huur çocuğu bi iett şoförünün sırf yolcu almak için kırmızıda önündeki aracı sollayıp sevgilime çarptığıydı. pislik herif! nasıl yaparsın ulan böyle bi şeyi? huur çocuğu!
    ···
  13. 82.
    0
    bir başlıktan okuyun bence

    http://ccc.incisozluk.cc/...kaye-var/@whatthefuckever
    ···
  14. 81.
    0
    Hay amk çok heyecanlandım lan çabuk anlat
    ···
  15. 80.
    0
    yemin ederim üzüldüm :(
    ···
  16. 79.
    0
    dondum beyler. sadece telefonun ekranına bakıyordum. dünya durmuştu o an. kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum ciddi bi şey değildir diye. ayrılmayacaktık çünkü biz. ayrılmayacaktık ulan! nasıl oldu bu şimdi? neden? neden hazal?
    ···
  17. 78.
    0
    anlat panpa ddinliyorum
    ···
  18. 77.
    0
    yaz tatili geliyordu beyler 1 hafta kalmıştı. formaliteden gidiyorduk okula. hem hazalla birlikteydim. sıkılmıyordum hiç okulda. bi gün yine okula gidiyorum tramvayla. 1-2 durak kalmıştı, mesaj geldi. sınıf arkadaşımdan: "mehmet, hazal trafik kazası geçirmiş... "
    ···
  19. 76.
    0
    devam et panpa bi ara kesin okucam
    ···
  20. 75.
    0
    aralardaki ayrıntıları atlıyorum beyler. çok mutluyduk, tek bilmeniz gereken bu. mutluyduk; ta ki...
    ···