beyler toplanın ibretlik bişey anlatcam

--- uzatmıcam kısa kescem lakin ders alınacak bir hayat tecrübesi olduğunu sizde göreceksiniz---

-- baştan söleyim gibiş filan yok sonra küfür etmeyin--

@2 gibtir git şurdan

neyse ben başlıyom

şimdi bundan tam 2-3 yıl evvel harıl harıl öss denen şu gibik sınava hazırlanırken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyordu insan haliyle, bi baktık ki öss'ye başvurmak için her okul öğrencisinin(son sınıfların) doldurmak zorunda olduğu başvuru öncesi fotoğraflı belgeyi ösym'ye gönderme zamanı gelmiş(takriben sınavdan 2 yada 3 ay önce). daha doğrusu o belgeyi müdür yardımcısı halledip bize imza attırır sadece

fotoğraf çekimi ve evrağımın tamamlanması sırası bana gelmişti girdim müdür yardımcısının odasına fotoğrafımı çekip evraklarımı tamamladı. ve son iş olarakta bana imza attırdı kağıdın altına.(imza atmadan önce allah var bak dedi kağıdına bi yanlışlık var mı diye) bizde ölece bi göz gezdirdik herşey tamam gibi gözüküyodu en azından ben öyle zannediyordum.

müdür yardımcısı herkese doldurduğu kağıdın bir fotokopsinide verip her ihtimale karşı kendini emniyete alıyodu, bana verdiği kağıdımı hiç okumadan eve getirip masamın üzerinde koyduğumu hatırlıyorum. işte ne olduysa bundan sonra oldu

aradan 2 ay geçer sınava girilip sonuçların açıklanması beklenir sonuçlar açıklanır tercih zamanı gelir efendim buraları özet geçiyorum.

beyler dinleyen var mı ses verin

işte iyi kötü bi yerler kazanmışız tercih yapıcaz artık. bize tercih için yanlış hatırlamıyorsam 2 hafta mühlet verilmişti.ben o sıralar istanbulun varoş bi semtindeki küçük bir lokantada motorize elemen olarak çalışıyırken günlerden cuma idi. 3 gün önceden hazırladığım tercih listemi cebimde tutardım hep. tercihe gelince onu son güne bırakmak istiyordum(cumartesi pazar tatil yani pazartesi son gündü ve ben o gün tercih yapacaktım planım böyleydi) cuma günü gelen siparişlerden biri x lisesine çok yakındı siparişi teslim ettikten sonra motoru hemen okulun önüne bıraktım . tercihi son güne bırakmayayım ne olur ne olmaz diye son güne bırakmaktan vazgeçtim o anda.

@17 kimseyi zorlamıyorum inanmayan inanmaz

tercihimi yapacak adam yanılmıyorsam x lisesinin müdür yardımcısıydı. bana baktı şöle ilk beyaz gömlek siyah kumaş pantolon giymiş birini görünce garipsedi sanki, neyse tercih kağıdımı uzattıktan sonra bilgisayar başına geçip kodlamaya başladı en son tercihimi yazdıktan sonra elime tercih listemin kopyasını verdikten sonra ben teşekkür edip çıktım. okuldan çıkarkende tercih listemi okuyup okuyup garip bir mutluluk duyuyordum. keşke bundan sonraki 15 saniye hayatımda hiç yaşanmasaydı

ben mutlu adımlarla yol alırken tekrar tekrar okuduktan sonra bir yanlışlık olduğunu hissettim sanki kağıtta, aynen şunlar geçiyordu:
adı:
soyadı:
lisesi:(Y)
doğumtarihi:
vs..
ve son olarak ALANI kısmında: türkçe matematik(TM)

hemen geri dönüp müdür yardımcısına bağırmaya başladım evet bağırıyordum bildiğin sennn ne yaptın be adam ben FENCiYiM beni TM olarak nasıl sisteme gösterirsin şimdi yandım napıcam ben şimdi tercihler 1 sene boşa gidecek senin yüzünden vs... gibi sözler söylerken adam soğukkanlı birşekilde kağıdıma baktı ve alanı kısmıyla hiçbir alakam yok onu tamamen kendi lisen(Y) dolduruyor yani boşuna bağırma burda kendi lisene git dedi.

motoru dükkana nasıl bıraktığımı hatırlamıyorum hemen dükkandan ayrılıp kendi liseme geldim. vakit geç olmuştu haliyle müdür yardımcısı da yoktu içeride beklemekten başka çare yoktu o anda ordaki hademe pazartesi gel o gün burda olur dedi bana bende ya hayat memat meselesi işin ucunda 1 yılım var müdür yardımcısını görmem lazım diye naralar atıyordum amk.

arkadaşları hemen aradım birşekilde müdür yardımcısınıın cebine ulaştım onada yine böyle ne yaptınız hocam siz? beni tm olarak yazmışsınız ben fenciyim gibi şeyler diyordum o da beni o anda yatıştırmak için altdan altdan alıyodu hemen okula geldi sonra sisteme girdi lakin sistem çoktan kapanmış( bizzat gördüm kapanmıştı amk ne sayısalcı tm ciye ne tm'ci sözele geçebiliyordu artık. o değiştirme buttonu hayla gözümün önünde turuncu bir rengi vardı)

tek çare kalmıştı artık ösym'ye gitmek yani ankaraya pazar gecesine kadar bekledim pazar günü 00 da otobüse bindim 6-7 saat sonra bilkentdeydim. ösyme binasının önü hayli kalabalıktı bilen bilir öle herkesi içeri almıyolar kart takıyosun boynuna anca girebiliyorsun kapılardan filan neyse kapının önünde umutsuz harap düşmüş bir şekilde yanıp gidecek yılımı düşünüyordum( o haftasonu birçok kişiyle irtibata geçtim hepsi artık çok geç züte giren şemsiye açılmaz bundan sonra bişeuy değişmez gibi iç karartıcı şeyler diyordu)
avare avare kapı önünde dolaşırken gözüme köşede ağlamata olan bir kız gördüm arkamdaydı daha doğrusu
gördüğüm o köylü güzeli kız manisadan gelmişti ve resmen ağlıyodu hayırdır ne oldu neden ağlıyorsunuz dedim kıza
kız bana baktı ve:
ben sayısalcıyım ama tm olarak geçirmiş hocam beni sisteme ve eğer değiştirilmezse yanıcak 1 yılım üstelik okul birinciliğim gidicek dedi)

tesadüfü görüyormusunuz binler? ben bile hayla kendimi zor inandırıyorum

neyse saat 7 gibiydi kapının önünde duruyorduk yalnız kız babasıyla gelmişti bi görseniz varya koskocaman adamın halini ne hale düşmüştü üzüntüden

ardından beraber içeri girdik bizi asık suratlı bir adama yönlendirdiler bilmem ne gibimin başkanıydı. usulca odasına girdik böle böle dedik adam artık çok geç sistemi yeniden açamayız artık elimden hiçbirşey gelmez bu iş bitti dedi daha ilk dakikadan tabi benim biraz gözler doldu itiraf edeyim. o kadar emek boşa gidecekti dile kolay. kızın babası ağlamaya başladı adama resmen yalvarıyordu ne olur yapmayın açarsınız bişeler yaparsınız bbu gençlere yazık ne olur yapmayın diyodu habire. adamda benden geçti benim elimde değil hiçbirşey yapamam artık çok geç diye ısrar edip duruyordu sonra bize dönerek siz hiç imza attığınız kağıda bakmıyormusunuz dedi
adamda haklıydı tabi kendi adına

biz bu adamı çok sıkıştırdık adam dayanamadı en sonunda tek bir yol var dedi kurul toplancak karar çıkıcak anca öle açarız dedi.
bizde ne olur toplayın ne olucakki filan diyoduk daha sonra adam bizi odasından çıkardı şu koridorda bekleyin dedi ben bi kaç tel açıcam anca öle o da kesin değil ister toplanırlar ister toplanmazlar.

saatler su gibi akıp gidiyodu 3-4 saat sonra adam geldi yanımıza hiç unutmam o baba öle bi ayağa kalktıki görsen nasıl çaresiz...

hiçbir kelime söylemeden başını sağa sola doğru savurdu(yani toplanmıyolar anlamında) ve itiraz etmemize izin vermeden hemen kendini odasına attı