Zombi hikayelerinden sıkılmadınız mı ? O halde hadi bana eşlik edin ve uzun soluklu bir kurtadam hikayesine tanık olun.

24.01.2013 saat akşam 8 suları ;

O zamanlar liseye giden klagib ergen bi tiptim. Lise 2. sınıftaydım ancak sınıfta kimse tarafından umursanmaz biriydim. Yaşım 16'ydı. Herkes o zamanlar kızlarla ilişkiye girme çabasında iken ben diğerlerinden farklı bi kişiliktim. Aslına bakarsanız kimse tarafından umursanmamak hoşuma gidiyordu.

Doğayla çok haşır neşir birisi idim. Vakit buldukça tek başıma yaşadığım yere yakın ormanlara gider, yanıma aldığım 1 2 yiyecek ve içecekle yalnızlığn keyfini sürerdim. Ormanda 2 3 saat kadar vakit geçirdikten sonra evine dönerdim. Aileme ne olduğunu soracak olursanız, babam ben çocuk yaştayken trafik kazasında vefat etti, doğrusunu isterseniz fotoğrafarı olmasa yüzünü bile hatırlamam. Evde annem ile tek yaşıyorduk. Kardeşim yoktu.

Okulda kimseyle pek bir diyaloğum olmazdı, ancak futbolda başarılıydım. Sadece beden eğitimi derlerinde umursanır , takımlar seçilirken ilk beni takımlarına dahil ederlerdi. Okulda Pars adına lise 3. Sınıf birisi vardı ki ; tüm okul Pars'ın peşinde koşar ancak kimseye yüz vermezdi. Karakter olarak tanımasam da dış görünüz bakımından oldukça yakışıklı ve kaslı bir vücudu vardı. Dışardan bakınca çok havalı duruyordu.

Pars'la aramızda hiç diyalog geçmemişti ta ki o güne kadar...

O gün okulun son dersi matematikti. Aslına bakarsanız derslerle hiç aram yoktur. Derslerle aram pek olmasa da edebiyat dersinden hoşlanırdım. Zilin çalmasına az bi süre kalmıştı. Öğretmenimiz eşyalarınızı toplayın dedikten sonra hazırlandım ve zil çaldı.

Evim ile okul arasında 1.5 km kadar uzaklık vardı ancak yürümeyi sevdiğim için servise gerek duymazdım, zaten durumumuzda servise binecek kadar iyi değildi. Çantamı belime taktım eve gidiyordum. Bir ara yolda Pars'ı görmüştüm ancak bir kaç saniye sonra tekrar baktığımda yoktu.

Yaşadığım çevre ormanlık alana sahipti. Doğayla aram iyi olduğundan dediğim gibi yürümeyi severdim ama evim şehrin dışına doğru olduğu için genelde içki, uyuşturucu satıcıları çok olurdu buralarda. Evime az bi mesefa kalmıştı ki karşıma yine o torbacılardan çıktı. Bazen para isterler, param olmadığı için hırpalar yollardı. Bazende karışmalardı. Ancak o gün karşıma çıkar çıkmaz bıçak çekmişlerdi. Ne yapacağımı şaşırmıştım...

Beyler şuku atın kac kişi olduğumuzu bilelim ona göre seri devam

O an içimden kaçmak geçti ancak yapamazdım. Belimde çanta vardı ve bi hayli yorgundum. 3 kişilerdi, önde ki uzun olan kişi elini enseme attı ve nasıl paran olmaz öldürelim mi seni diye bağırdı. O esnada arkadan bir ıslık sesi gelmişti...

Arkama baktığımda Pars 20 metre kadar uzağımdaydı. Sonra her zaman olduğu gibi sert sert bakarak ;

Pars (P), Torbacı (T)

P: bırakın ulan çocuğu.
Diyerek bağırdı.
T:bırakmassak ne olucak lan lavuk.
Dedi uzun olan torbacı.

O anda Pars hafifçe gülümsedi ve çantasını kenara atıp, başındaki kapşonu çıkardıktan sonra torbacıların üstüne saldırdı. Evet pars harika dövüşüyordu. Korkak biri olmama rağmen içimde tanımadığım halde Pars'a bir güven duygusu vardı. Dövüşe bende dahil olmuştum. Pars ikisini çok rahat halde pert etmiş , diğer torbacıyla benim boğuşmamı izliyordu en sonunda torbacıyı altıma alıp acımadan dövmüştüm.

Torbacılar kaçmıştı evet. Harika hissediyordum. Çok rahatlamıştım. Pars baktım çantasını yerden alıyordu. Arkasından bağırdım hey Pars . Beni duymamış gibi yoluna devam etti arkasından koştum , teşekkür ederim diye bağırdım. Cevap vermedi sadece arkasına dönüp evine git dedi...

Pars eve git dedikten sonra hızlıca eve gitti. Nedeni bilmiyordum ama bu çocuğun her dediğini yapmam gerekmiş gibi bir his vardı içimde.. Ama Pars herkesten farklıydı, bunu hissedebiliyordum. Pars çok atletik çok çevikti. Pars'ın nerede yaşadığını, annesinin babasının ne iş yaptığını ve kimler olduğunu bilmiyordum. Açıkçası merak ediyordum ve bu merak günden güne artıyordu.

Olaydan ardından 3 gün geçmişti ve ben Pars'ı okul çıkışı takip etmeye karar verdim. Pars kimseye takılmıyor ,başına kapşonunu takıp hızlı adımlarla yürüyordu. Okula dağılalı 20 dakika olmuştu ve pars hala yürüyordu. Şehrin dışına çıkmış sayılır idi. Hallah hallah nereye gidiyor bu çocuk? Diye düşünürken Pars bi anda arkasını döndü hemen ağacın arkasına geçtim.

Pars'ın beni görmesi imkansızdı.. Evet evet görmemişti emindim. Yoluna devam ediyordu.

Sanırım yanılmıştım...

Beyler ses verin bi okuyarsaniz

Sanırım kimse okumuyo beyler neyse kalsın o zaman

Ertesi gün okula giderken ara sokakta Pars ayağının tekini duvara koyup yaslanmış, kafasında kapşonu ile sigara içiyordu. Başı önü eğikti , biraz tırsmıştım ancak zarar gelmez diye düşünürek yoluma devam ettim. Önünden geçerken 'günaydın' demekle yetindim. Çünkü pars çok soğuk birisiydi. Ve tahmin ettiğim gibi cevap vermedi. Bende fazla durmayarak yoluma devam etmek istedim. Arkamı dönüp yoluma devam ediyordun ki bi kaç adım attıktan sonra Pars'ın bitmiş sigarasının izmariti tam önüme düştü. Arkamı döndüm korkarak..

Dönmemle Pars'ın sert bakışları üzerimdeydi. Üzerine doğru yaklasiyordu. Yaklaştı yaklaştı ve yaklaştı.

Pars bi anda eliyle boynumu sıktı , itti beni. Pars adete beni oyuncak bebek gibi itip kakıyordu. Bileği çok kuvvetli idi. Nefes alamıyordum. Duvara yasladı beni.

Sert sert soluyarak ;
Pars (P), ben (B)

P: Merak ettiğin şey nedir ? Dedi.
Korkudan elim ayağım titriyordu
B: hii hi hiç birşey
P: niye takip ediyordun beni ulan ?
B: hahahayır takip etmiyordum. yemin ederim.
P: bir daha böyle birşey yapmaya kalkmıcaksın. Anladın mı beni ? (sert ve hızlı solumaya devam ediyor)
B:Anladım anladım bi daha olmicak söz veriyorum.

Dedikten sonra Pars beni bıraktı ,hızlı adımlarla okula gittim. O gün okulda hiç pars'ı görmedim. Doğrusu pars çok gizemliydi. Onunla ile dikkatimi çeken ise boynunun altlarına doğru siyah iki tane birbiri içine geçmiş üçgen şeklinde dövme olmasıydı. Pars garipti hemde çok..

Okul çıkışı eve gittim. Internetten dövmenin ne anlama geldiğini bulmaya çalıştım saatlerce.. Ancak hiç birşey elde edemedim. Pars gizemliydi ve bu gizemini çözmek istiyordum. Sürekli pars'ı izliyordum okulda. Beden derslerinde tek başına elinde bi küple uğraşıyordu. Hep hep ve hep.. Kimse onunla iletişim kuramıyordu. Üst sınıflardan bi kaç kişiye sorduysamda onunla uğraşma diye cevap aldım ancak bu beni tatmin etmedi.. Evet belki uğraşmak iyi birşey olmayacaktı ama merağımdan dolayı buna engel olamadım...

Dipçe: Beyler okuyan varsa kendini belli etsin.

Hafta sonu tatiline girmiştik. Çarşıya gittim çünkü ormanlığa gitmek için yanıma bi kaç yiyecek ve çakmak alıcaktım. Gerekli olan şeyleri aldıktan sonra eve döndüm saat gündüz 4 sularıydı. Gerekli olan şeyleri çantama aldıktan sonra ormanın yolunu tuttum. istediğim yere ulaştığımda saat 5 i geçiyordu. Oturdum gözümü kapatıp hayal kuruyordum.. Ta ki duyduğum sese kadar. Buralarda kimse olmazdı normalde ama evet bi ses gelmişti.

Etrafıma baktım kimseyi görememiştim. Biraz ilerleyip sesin kaynağını bulmak istedim. 30-40 metre kadar ilerlemistim ki ilerde birisini gördüm. Ağaca asılı kum torbasına vuruyordu ancak bana gelen ses bu degildi. Kum torbasına vuran kişi belli olmuyordu ancak biraz daha dikkatli baktım.. Evet bu Pars'tı. O an hemen oradan uzaklaşmak istedim tam arkamı dönmüş gidiyordum ki..

Dipçe: Beyler gece çok seri atıcam yerinizi alın.

Bir ıslık sesi.. Evet pars beni farketmişti. Arkamı dönüp dönmemekle kararsızdım. Dönmesem ne değişecekti ? Farketmişti bi kere.. Döndüm arkamı.

P: Ne işin var burada ?
B: hihiç hiç sadece vakit geçirmek için geliyorum buraya yemin ederim.
P: başka yer bulamadın mı ?

O an korkmanın ne anlamı var dedim. Evet zor sinirlenirim ama sinirlenmiştim. Pars'a birşey yapamazdım ama çekinmenin, korkmanın bi anlamı yoktu..

B: sanane ulan bundan,sen buradasın diye ben sana hesap soruyor muyum ?
P: sanane mi ? (acır gibi bi gülüş attı). Burası benim arsam benim bölgem. Birdaha seni burada görmek istemiyorum.

Iyide nasıl burası onun oluyordu ? Birşey diyemedim. Sadece oturduğum yere gidip çantamı alıp evime dönüyordum.

Sonra ki bi kaç gün hep oraya gittim. Merak ediyordum ve bu merakın beni nelere sürükleyeceginden habersizdim. Bi kaç gün onu orada göremedim. Çarşamba günü okul çıkışı Pars'ı acele ile okuldan çıkarken gördüm. Bende hemen eve gittim ve üstümü değiştirip ormana gittim..

Gittiğimde bi kulübe fark etmiştim. Nasıl olurda daha önce fark edemem ? Biraz bakındıktan sonra kulübeye girmeye karar verdim. Tam adımlarını oraya yönlendirmiş tim ki Pars kulübeden çıkmıştı. Ama aman Allah'ım bu olamaz.. Pars'ın gözleri alev kırmızısı adete çok korktum hemde çok. Hemen kaçmaya başladım. Koşuyordum hemde deli gibi.. En son ayağımın bi taşa takıldığını hatırlıyorum.
Bayılmıştım...

Okuyan var mı beyler ?

Uyanmıştım. Etrafıma baktığımda kimse yoktu. Sanırım o kulübedeydim.. Elimi başıma attım çok ağırıyordu. Başım sarılmıştı. 3 4 dakika kadar uzandıktan sonra kapı gıcırdayarak açıldı. Evet bu giren Parstı. Çok korkuyordum onu o halde gördükten sonra. Elim ayağım titriyordu.

P: demek uyandın
B: lütfen bırak beni
P: sana peşimi bırak demiştin. Buralarda bir daha görmek istemiyorum seni demiştim değil mi ?
B: gerçekten özür dilerim pars.
P: beni dinle barış(sesinde sertlik var, ismimi nerden biliyordu bilmiyorum... ). Görmemen gereken gördün, bilmemen gereken şeyleri biliyorsun. Benim normal birisi olmadığını anlamışsındır.
B: evet anladım artık bırak beni de gideyim lütfen
P: sana neden güveneyim ?
B: nesin sen ? Bi kurtad..(sözünü kesti.)
P: tahmin ettiğin gibi. Bunu bilmemen gerekti dedi ve cebinden bir çakı çıkarttı..

Beyler hepinizden çok özür diliyorum. Küçük kardeşim hasta şuan hastanedeyiz. Inanmayanlar olabilir. Ne deseniz haklısınız. Affınıza sığınıyorum. Hikaye yarım kalmicak. Tekrardan çok özür dilerim.

Sizin için bi kaç part daha yazıcam beyler, inanın müsait degilim yoksa seri partlar atıcaktım ancak dediğim gibi kardeşim iyi değil şuan özür dilerim tekrardan.

Ölmek ister misin ? Dedi. Istemezdim.. Istemiyorum dedim. Bundan sonra onun gibi olacağımı söyledi. Ama nasıl olur bu ? Ben istemiyordum. Normal bi hayatım vardı ve memnum olmadığını düşünsemde suan da bu işlere bulaşmamış olmayı çok isterdim.

B: ben istemiyorum Pars beni zorlama buna , normal hayatıma devam etmek istiyorum.
P: sana fikrini soran oldu mu ?(bağırıyor, gözlerinin rengi değişiyordu.)
B: pars lütfen lütfen
P: sakın kıpırdama sana fazla zarar vermeyeceğim sadece ufak bi ısırık.( sesi değişmeye başladı, hırıltılı konuşuyordu) bundan sonra benim dediklerimin dışına çıkmayacaksın. Benden olucaksın, benim gibi olucaksın anladın mı ( sesi daha da yükseliyordu.)
B: ama neden pars neden senin gibi olmak zorundayım ? (bende bağırmaya başlamıştım, hatta ağlıyordum.)
P: bundan kimseye bahsetmeyeceginden ancak bu şekilde emin olabilirim dedi ve kulağımı sağır edicek derecede bir şekilde gürledi..

Sağ bileğimi sıkıca kavramıştı. En son duyduğum şey o kulakları sağır edicek derecede olan haykırma sesiydi. Tekrar. Bayılmıştım.. Bu sefer korkudan. Uyandım, pars yine yoktu etrafa baktım hala kulübedeydim. Köşede olan ufak camdan dışarıya baktım.. Gece olmuştu. Nedenini bilmiyordum ama ağlıyordum. Sadece ağlıyordum..

Pars içeriye girmişti.

P: artık korkmana gerek yok. Bitti olacak olan şey. Beraberiz birlikteyiz. Kimsen yoktu artık sen varsın. Kardeşim olarak seni hayatıma dahil ettim. Kes sesini ve diyeceklerimi iyi dinle.( ağlamama sinirlenmişti.)

Pars ne yaptın bana dedim koluma bakarak. Hıçkıra hıçkıra ağlamam pars kes sesini dedikten sonra biraz dinmişti.

P: artık benim tek kişilik sürümsün barış anlıyor musun ?
B: pars yeter artık beni evime bırak annem merak edicek.
P: kalk hazırlan, kimseye yarayı gösterme. Ve bugün olanlardan kimseye bahsedersen ikimiz birden yanarız unutma..

Pars bekle burda dedikten 30 dakika kadar sonra hyundai ix35 marka beyaz bir araba ile gelmişti. Kim bilebilirdi pars'ın arabası olduğunu ? Bi arsa sahibi olduğunu? Ve en önemlisi bir kurtadam olduğu..

Arabaya bindikten sonra evimin yolunda ilerliyorduk. Iyi de pars bizim evi nereden biliyordu ? Yol boyunca hiç konuşmamıştık. Sessizliği bozmak istemedim. Evimin önüne geldiğimizde arabadan indim ve pars arkadan 'konuştuklarımızı unutma' dedi..

Cevap vermedim tek istediğim eve gidio yatağımda uyku çekmekti. Eve girdim. Anahtarım neyse ki yanımdaydı. Annem uyumuştu. Uyandırmamak icin parmak ucumda yürüyerek odama çıktım ve üstümü dahi değiştirmeden yatağa attım kendimi. Uyumuştum...

Dipnot:beyler bu gecelik son part. Lütfen darılmayın dediğim gibi hastanedeydim eve yeni geldim şuan tekrar çıkıcam evden ilaç almak için. Yarın devam edelim, hikaye yarım kalmayacak. Affınıza sığınıyorum.

Ertesi gün okula gitmek için uyandığımda pars beni yine o ara sokakta aynı vaziyette bekliyordu. 'Kolundaki yaradan kimseye bahsettin mi ?' Dedi. Hayır dedim. Gel benimle gidiyoruz dedi. Iyi de nereye..

Kolumdan tuttu yapıştırdığı bandajı sert bi şekilde kopardı. Gözlerime inanamadım. Bu olamaz.. Dün şelale gibi kan fışkıran yaradan bugün eser yoktu. Çok şaşırmıştım. Pars'ın yüzüne baktım 3 4 saniye kadar göz göze kaldık. Suratında hiç bi ifade yoktu.. Benimikin de ise şaşkınlık ve korkudan başka hiç birşey..

B: Pars nasıl oldu bu(hafif bağırarak)
P: korkma alışacaksın.
B: ben istemiyorum eski hayatıma dönmek istiyorum yapma bunu bana.
P: sana hayat veriyorum ulan, ne demek eski hayatıma dönmek istiyorum ? Eski ezik halinden, kimse tarafından umursanmamaktan kurtucaksın barış anlıyor musun beni? (bağırıyor). Sana hayat veedim anlıyor musuun?
B:(ilk önce 10 saniye kadar düşündüm haklıydı..) şimdi nasıl olucak. Hiç birşey bilmiyorum bu konuda
P: herşey zamanla...

Okuyan var mı beyler ? Ses verin

Kulübeye gitmiştik. içerisi karanlıktı. Duvarın köşesinde olan penceryi açtı. içerisi tam olmasada aydınlandı. Karşılıklı oturduk. Pars anlatıyor ben dinliyordum.

P: Artık senin deyişinle kurtadamsın barış. Bunun etkilerini dolunay geceler görüceksin, sinirlendiğinde görüceksin, hatırlandığında.. Anlıyor musun ?
Bunlar olduğunda vücudunda fiziksel değişikler olacak. Tıpkı beni gördüğünde gözlerimin rengi gibi.(pars bi öğretmenmiş gibi konuşuyordu)
Anladın mı ha ? Anladın mı lan (pars çok gür sesle haykırıyordu adeta)
Sana diyorum aptal anladın mı ?

B: eeh bağırmasana be(bende bağırıyordum)
P: sinirlendin mi yoksa ha yavru kurt (gülüyor)
gerçekten çok sinirlenmiştim. Elimi yumruk yaptım ve bi anda pars vurmaya çalıştım. Ama sadece çalıştım pars elimi tuttuğu gibi kırma derecesine getirdi. Aman Allah'ım pars'ın gözleri kızardı. Dişleri değişti. Haykırıyordu. Sinirlendin mi yoksa diye haykırdı tekrar.
B: pars bırak(o anda haykırıyordum. Bi değişiklik vardı aman Allah'ım sesim değişmişti.)
P: güzel çok güzel(gülüyordu)
B: bırak artık
Bırakmıştı...