Eski sevgilimle seviyeli bir şekilde, o Ankara'ya hacettepe uni ye gidecek ve ben istanbulda kalıcam diye, yapamayız edemeyiz uzaktan uzağa diye ayrıldık. Bir süre sonra hiç konuşmaz hale geldik. Dile kolay bir buçuk seneyi birlikte geçirmişiz ve nerdeyse her günümüz birlikte geçerdi.

Neyse konuya döneyim. Aga kız şimdi biriyle birlikte. Geçende de istanbula gelmiş ailesinin yanına hem de sevgilisiyle. Ortak bir arkadaşımız söyledi bana da. Mutlu gibiymiş ama yanında benim yerine başkası oturduğu için herkes durumu garipsemiş. Yakıştıramamış diğer çocuğu arkadaşlarım kıza.

Bugün de öyle denk geldi biraz stalkladım twitırdan hatunu. Bir de ne göreyim aga. Kız bizim Yaşadığımı güzel anıları üstü kapalı şekilde "o günleri çok özledim, bunlar çok güzel şeylerdi ama bir daha olamayacak" diye yazmış

Bugta kaldım aga çünkü ben de biliyorum bir daha olamayacak. O orada hacettepede felsefe okumaya devam edecek, ben burda istanbulda başka işler peşinde koşucam. Çok özledim, özlüyorum ama elimden bir şey gelmiyor. Artık yazamıyorum da hatuna bir sevgilisi var ve konuşmak haddime düşmez. Hoş konuşsam da daha fazla yıprancam.

Normalde ciddi anlamda sert müzikler dinlerken bir-iki haftadır placebo tarzı müzikler dinler hale geldim.