selam beyler, ikinci nesilim çok yazmam ama sözlüğü aktif olarak uzun süredir takip ederim. beni tanıyan tanır, tanımayan da randevu alır. eksiciler, yalan amkciler hiç yormasın kendini. ben başımdan geçen bir hikayeyi sizlere ibret olması için anlatacağım, belki sizlere bir faydası olur. anlatmak için de bir şartım yok, isteyen okur isteyen okumaz. işeyip gelicem, anlatmaya başlıyorum.

ertesi gün gittim okula, yeni arkadaş kantinde oturuyor. gittim oturdum yanına bişey çaktırmadım. az sonra da elif geldi oturdu yanımıza. biraz tedirgin bir hali var elifin ama belki de bana öyle geliyordu. sohbet muhabbet derken yeni arkadaş birden konuyu dayısının rahatsızlığına getirdi. ameliyat olması gerekiyormuş ama para yokmuş vs. o anda elif'le gözgöze geldik. 8000 tl para lazım olduğunu söyledi yeni arkadaş. ok ben veririm sorun yok dedim. elif'in yüzü bembeyaz oldu. karambolde göz kırptım elife.

artık ben de filmin içindeydim. yeni arkadaşa ben parayı yarın sabahtan ayarlarım sana gelirim akşam, bişeyler içeriz o arada da parayı getiririm dedim. ok dedi. planım tıkır tıkır işliyordu. aklımı kurcalayan tek şey yeni arkadaşla ilk tanıştığımızda beni niye kahveye zütürdü siyasi sorular sordu diye düşünüyorum. anlam veremiyorum.

neyse benim birikmiş biraz param vardı hepsini çektim akşam yeni arkadaşın evine gittim. çaldım kapıyı girdim içeriye. para bir poşetin içindeydi girer girmez koydum masaya. yeni arkadaş da poşette para olduğunu anladı yüzü güldü muallaknin. giderken bi şişe de votka almıştım. patlatır mıyız dedi tabi lan dedi. gittim mutfağa votka hazırlamaya bu muallak de içeride. votka hazırlarken içeriden poşet sesi geliyor belliki muallak parayı kontrol ediyor. neyse zütürdüm votkayı. muallakye içirdikçe içirdim ben yavaş gittim. yeni arkadaş bi yerden sonra sızdı. kalktım evde hafiyeliğe başladım. elif'in fotoları arıyorum ama yok. aradım tarafım en sonunda yeni arkadaşın odasında yatağın altında bi kutuda buldum zarfı. bir açtım ama keşke açmasaydım. elif'in hırsızlık fotosu dediği fotolar hırsızlık fotosu değilmiş.

açtım hemen telefonu, baktım bu ağlıyor. ne oldu dedim. sıkıldım artık bu dümenden dedi. anlatmaya başladı. meğer bu yeni arkadaşla elif dümen çetesiymiş hatta yeni arkadaş aslında okulda öğrenci bile değilmiş. birlikte okula gelip arkadaşlar edinip onların kredi kartlarını ödünç alıyor, borç istiyor ve bir yerden sonra yeni arkadaş arazi olunca borcun üzerine yatıyorlarmış. yakında yeni arkadaş senden de borç isteyecek dedi. sen madem istemiyorsun neden katlanıyorsun buna dedim. elinde hırsızlık yaparken çekilmiş görüntülerim var şantaj yapıyor dedi. ben tilt oldum. bişey demedim kapadım telefonu.

gittim kantinde biraz takıldım, sonra da bastım eve gittim. okulun bir sitesi var orada da bir forum vardı. bir gazla gittim foruma üye oldum belki çarptığım kişiyi bulurum diye ama bulamadım. aklım fikrim o gece bu kız oldu, ertesi gün olsun da okula gideyim diye saatleri sayıyorum. neyse bekle bekle okul vakti geldi. atladım gittim okula, çakıldım bahçede sote bir köşeye. geleni geçeni kesiyorum ama kız ortada yok. neyse tam ümidimi kaybedecekken baktım kız kapıdan girdi yanında da dünkü eleman. kafamda tilkiler dolaşmaya başladı. bu kızla o elemanın ne işi olabilir, aklım almıyordu. ümidimi kaybetmiştim açıkçası. o moral bozukluğuyla bastım eve gittim ders bitimini beklemeden.

yeni arkadaşın tavrı biraz sertleşti. yok bizi diğer öğrencilerle karıştırma, bizim okulda olayımız farklı bilmem ne. ya arkadaşım dedim benim bunlarla işim olmaz boşuna da ilk dersi kaçırdım. zaten hayal ettiğim gibi bir yer değil ben 4 yılda bitirip gitme derdindeyim. benden sana iş olmaz dedim. tekrar kalktım, bu sefer terkettim kahveyi.

okula doğru yürümeye başladım. bi yandan elemanı düşünüyorum bi yandan kendime küfrediyorum. bunları kafada kurarak tekrar okula geldim. tam kapıdan giricem tekrar, dalgınım da paat diye birisine çarptım. çarptığım kişi boyluboyuna yere yapıştı. aa pardon bilmem ne derken, baktım yere düşen bir kadın. bir hışımla kalktı yerden bir saydırmaya başladı bana ama ben ağzım açık dinliyorum hiç birşey diyemiyorum. saydı sövdü gitti. ben hala olduğum yerde kalakaldım. böyle bir güzellik yok. o anda kilitlendim kıza. okula gitmek için sebebimi bulmuştum.

olur dedim. bana kendi odasında yatak yaptı yere. pijamam olmadığı için boxerla yatmak zorunda kaldım. çıkardım üzerime yattım yer yatağına. elif ışığı kapattı üzerini değiştirmeye başladı. odanın karanlık olduğunu sanıyordu ama cama dönük olduğu için pencereden gelen çok az ışık sayesinde vücudunun tüm kıvrımlarını görebiliyordum. bir anda görebiliyorum dedim. ne görüyosun dedi. belinin kıvrımını dedim. birden ceylan gibi sekerek ve sendeleyerek yanıma geldi. nasılmış dedi belimin kıvrımı. elimde sardım belini bakayım dedim kendime çektim. bir anda öpüşmeye başladık.

Zarfı koydum cebime, paraları da aldım çektim kapıyı çıktım gittim eve. yol bitmedi amk. git git git vardım sonunda eve, attım kendimi yatağa bi elimde poşet bi elimde zarf saatlerce tavana baktım. bu fotoğrafları bir şekilde ortadan kaldırmalıydım ama yeni arkadaş bu durumda benim için tehlike olabilirdi. zaten ilk seneyi gözden çıkarmışım, dedim giberim gitmem bi süre okula, elifle de telefondan msnden iletişime geçerim.

her öğleden sonra okula gider gibi çıkıyordum evden önceleri internet cafeye gitmeye başladım. elif'le konuşuyorduk. yeni arkadaş fotolar elinden gittikten sonra bayağı bir öfkelenmiş. elif'de fotolar ortadan kalktığı için defetmiş elemanı başından. ama yine de elif dikkatli olmamı söyledi. bir de arada fotoları soruyor bana, ben güvende sıkıntı yapma diyorum. bigün benim senden almam lazım o fotoları dedi, saygı duydum tabi dedim. bir arkadaşının evinin adresini verdi, yarın burada buluşalım dedi ok dedim. ertesi gün fotoları aldım verdiği adrese gittim. kapıyı çaldım. elif açtı. girdim içeriye sarıldı öptü beni. hiç beklemiyordum. sen benim kahramanımsın dedi. gülümsedim, yok canım kim olsa aynısını yapardı dedim. içeriye geçtik oturduk.

ben hemen zarfı uzattım elife. içeriye gittik bir tencere getirdi içine zarfı koydu kolonya döktü ve yaktı. sonra da derin bir oh çekti. uzun uzun sohbet ettik, bana kendinden bahsetti detaylıca. dinledikçe daha da etkilendim. sohbet ilerledikçe saatin akşam olduğunu farkettim. kalkayım ben arkadaşın da gelir dedim. yok o bu gece gelmeyecek sen de oturabilirsin biraz daha istersen, şarap var şarap içeriz uyarsa dedi. olur dedim. şarap getirdi, içmeye başladık. süper muhabbet ediyorduk. keyfim yerindeydi. içtikçe çakırkeyf olduk. birinci şişe bitti ikinci şişeyi açtık. o da bittiğinde sarhoş olmuştuk. ben gideyim dedim bırakmadı. burada kal dedi.

deli gibi öpüşüyoruz, iş çığrında çıkacaktıki kapı çaldı. elif bir anda panik oldu. arkadaşındır git aç dedim. o bu gelmeyecekti dedi. panik halde üzerini giyindi kapıya gitti. kapıyı bir açtı kavga kıyamet yeni arkadaşın sesi geliyor. o muallak burada mı? siz beni nasıl gibersiniz? diye inliyor. ben de alkollüyüm cesaret tavan fırladım odadan senin dıbına koyarım dedim. bi daldım bu muallakye paket ettim. seni bitiricem oğlum tehditleriyle evi terk etti. elif tekrardan sarıldı bana, öptü falan. odaya geçtik uzandık yatağa, adrenalinle kafamız kaçmıştı. ya dedim illa 2 şişe şarap daha mı içmek lazım zamanı geri almak için? güldü. ışığı kapattı üzerindeki herşeyi çıkarıp yanıma geldi, aldım bile zamanı geri dedi. o gece malum, sonra uyumuşuz.

neyse geçti 2 hafta ben kalktım gittim okula. ikinci öğretimim, akşam üzeri girdim okulun gibko bahçesine. herkeste bir hava, artislik. vay amk dedim nereye geldim ben. gittim bahçede bir banka oturdum, sigara yaktım. herkes kaynaşmış bir ben tek başımayım gibi geliyor. neyse çok zaman geçmeden yanıma bir arkadaş geldi hangi bölüm dedi, iktisat dedim. o arkadaş da iktisatmış ama geçen sene girmiş tüm derslerden kalmış. biraz sohbet ettik, iyi bir eleman gibi geldi bana. gel dedi bu hafta ders olmaz seni bizim arkadaşların yanına zütüreyim. tamam dedik, kalktık gittik.

kahvehane gibi bir yere geldik, camları buğu yapmış içerisi görünmüyor. okula çok uzak değil ama diğer öğrencilerin de gelebileceği bir yer değil. girdik kapıdan. içerisi silme erkek, bir tane bile kadın yok. bildiğin asker koğuşu. yeni arkadaşımla bir masaya oturduk, çay söyledik. ben içteniçe tırsıyorum ama belli de etmemeye çalışıyorum. neyse havadan sudan sohbet ederken konu siyasete geldi. yeni arkadaş beni yokluyor sağcı mıyım solcu muyum diye. benim de o işlerle hiç alakam olmaz. verdiğim cevaplar da adamı tatmin etmiyor zaten. böyle böyle muhabbet baymaya başladı. ben bir anda cesaretle "kardeş bana müsade" dedim kalktım. "hop!" dedi omzumdan tuttu kalktığım sandalyeye tekrar oturttu beni.

neyse yeni arkadaşla muhabbeti ilerlettik, ben zaten ilk seneyi gözden çıkarmışım, elemanın okulla alakası yok. sürekli bahçede kantinde takılıyoruz. bir gün çok da dikkatini çekmeden muhabbeti kıza getirdim "senin yanında bi kız vardı o kim dedim" eleman bana baktı "haa elif mi, arkadaş ya" dedi. bir an kendimi tutamadım "güzel arkadaşmış" dedim. yeni arkadaş gülmeye başladı. hoşuna gittiyse tanıştırayım ama sıkı kızdır öyle diğer kızlara benzemez dedi. ben hemen atlamış gibi yapmamak için "olur ya tanışırız bir ara" dedim. o anda içeriye elif girdi. yeni arkadaş (adını bilerek vermiyorum, kendisi burayı okursa hoş olmaz) "elif bak seni kf1500'le tanıştırayım dedi. elimi uzattım elifle tokalaştım, eli o kadar yumuşaktıki anlatılmaz yaşanır. elif'de masamıza oturdu sohbet muhabbet tanışmış olduk.

ilerleyen günlerde elif'li elif'siz hep yeni arkadaşla takılır olmuştum. elif'in gelmediği günler okul bir cehennem oluyordu ama sırf elif'in geldiği günler de okula gitsem yeni arkadaşa ayıp olacak diye çekiniyordum.

zaman geçtikçe elif'le muhabbeti ilerlettik, artık msn'imde ekliydi, telefonumda numarası kayıtlıydı. yani yeni arkadaş tek bağlantı kanalım değildi.

[beyler dalgınlıkla facebook yazmışım, msn olarak düzelttim, kusura bakmayın dalgınlık]

bi gece evde oturuyorum bilgisayar başındayım msne bi baktım elif online ama meşgul. o zamanlar bu busy, away vs durumları ciddiye alınırdı ya da ben alırdım. neyse topladım cesaretimi elife mesaj attım "naber" dedim. çok geçmeden "iyi senden naber" dedi . öyle başladık muhabbete okuldan, ondan, benden yüzeysel olarak bahsetmeye başladık. konu yeni arkadaşa geldi. elif "senin gibi bir adamın onunla ne işi olur anlamıyorum" dedi. ben de "asıl senin gibi birisinin onunla ne işi olur" dedim. aralarındaki ilişkinin biraz karışık olduğunu söyledi, merak ettim ama sormaya da çekindim ama şimdi sormasam ne zaman soracaktım.

nedir dedim karışık olan, boşver dedi. ya anlat dedim benden laf çıkmaz. anlatmaya başladı, yeni arkadaşla elif'in babası yakın arkadaşmış. yeni arkadaş da elif'in çocukluk arkadaşıymış falan filan. eee dedim yani böyle olunca takılmak zorunda mısın onunla diye. uzun bir süre cevap yazmadı. sonra da offline oldu. vay amk dedim. kesin ters bişey oldu gibeyim fakan diye kendimi yiyorum baktım telefon çalıyor arayan elif.

neyse günler günleri haftalar haftaları kovaladı. ben sırf bu kızı görmek için okula gider oldum. takıldığı mekanları, bölümünü, ders saatlerini falan hep öğrendim. kendi programıma göre değil onun progrdıbına göre okula gider oldum. onun derslerine girdim. ilk seneyi gözden çıkarmıştım zaten o yüzden kafam da rahattı. evdekilere de ingilizce sınavını geçemediğim için hazırlık okuduğumu söyledim. sınıf tekrarında onlara da hesap vermeme gerek kalmamıştı, zaten evdekiler bu gibi durumları da pek sorgulamazlar.

neyse konu bulanmasın. her okula gittiğimde kızı bu elemanla görüyorum. 7-8 hafta kadar geçti. aklıma kıza yanaşmak için hiç fikir yok. kafayı yiyeceğim. en sonunda bizim elemana tekrardan takılmaya karar verdim. böylelikle kızla da tanışabilirdim.

bir gün bizim eleman kantinde tek başına otururken kalktım gittim yanına. selam dedim oturdum. kafasını salladı. ilk tanışmamız biraz karışık oldu ama okulda da ilk tanıştığım kişi sensin böyle saçma sapan bir ortamımız olmasın dedim. sorun yok benim tarafta dedi. ok bende de yok dedim. yeni arkadaş olmuştu eleman tekrardan benim için. ertesi günler de okula gidince direkt elemana takılıyorum, sohbeti muhabbeti iyice ilerlerttik ama hiç konu ilk gündeki gibi siyasete gelmedi.

benim heryerim ağrıyor yürümekte zorlanıyorum, eleman yerde yatıyor gündüz vakti. birisi görse başımız büyük belaya girecek. elemanı orada bıraksak daha büyük risk. elif'e verdim telefonumu, ambulansı ara dedim. ben de elemanla birlikte dayak yemiş gibi yattım yanına. nasıl olsa eleman baygın. ambulans gelince bazı adamlar arkadaşlarımı dövüp kaçtırlar demesi için de tembihledim elif'i. çok geçmeden ambulans geldi, bizi toparladı, zütürdü. hastanede 1 gün elemanla yanyana yataklarda yattık. ikimizde birşey söyleyemiyoruz yoksa başımız belaya girecek. elif benim yanımda. elemanın birşeyi yokmuş kafasına dikiş attılar bana da pansuman yaptılar bir de kolda çatlak varmış. o gece elemanla gırtlak gırtlağa gelmemek için zor tuttuk kendimizi. gecenin ilerleyen saatlerinde "birader bu meseleyi bu gece burada çözelim yoksa uzayacak" dedim. nasıl olacak o dedi. para vereyim sen de bizim peşimizi bırak dedim. ne kadar vericen dedi. geçen gün sana getirdiğim 8000'i vereyim dedim sen de bizim hayatımızdan çık dedim. anlaştık. ertesi gün hastaneden çıktık. ben bankaya gittim. parayı çektim elemana verdim. defoldu gitti. elif'de ben eve gideyim sen de eve git akşam tekrardan gelirsin olur mu dedi. tamam dedim. evdekiler de merkalanmasın diye eve gittim. evde birsürü tantana neyse toparladım biraz daha kendimi. çıktım elif'e doğru yola çıktım. herşey çözülmüştü. kafam rahattı. elif'le sevgiliydik. ikinci dönem okula odaklanabilirdim, bir sene değil bir dönem kaybetmiş olabilirdim. neyse girdim elif'lerin apartmana kapıyı çaldım kapıyı başka birisi açtı. elif yok mu dedim. burada elif diye birisi yaşamıyor dedi. nasıl ya dedi. arkadan kadının kocasının sesi geldi. kim o diye. adam kapıya geldi. bir baktım geçen sbahki kapıcı. kafayı yiyecek gibi oldum. benimle dalga geçmeyin dedim. elif nerede dedim içeriye girmeye çalıştım, adam beni tartakladı ve kapıyı kapattı. delirecek gibiydim. aklımı yitirmek üzereydim. hemen apartmandan çıktım dışarıya, elifi aradım "böyle bir numara kullanılmamamktadır" dedi. o anda uyanmışım, diğer tarafa döndüm elif'i gördüm. ne oldu hayatım kabus mu gördün dedi. evet dedim, kalktım yataktan bi bardak su içtim ve elif'e sarılıp tekrar uyudum.

Sonra kızı takip ettim baktım apartmana girdi bende girdim baktım abisiyle konuşuyor abiside beni gördü kim lan bu dedi kıza kızda bilmem abi tanimiyorum huzur çocuğunu dedi abisi tuttu evine soktu beni ve gotten gibti o gun bugündür kizları takip etmiyorum

beyler sene 2004 üniversiteyi yeni kazanmışım. hayalimde hep bahçesinde gitar çalınan bir yer olarak canlanmış üniversite. kayıt yaptırmaya gittik -isim vermeyeyim- lise binasından bozma bir okul. o anda tüm hayallerim yıkıldı ama kazandık bir kere gidicez gibe gibe. neyse kayıt işleri bitti, 2 hafta sonra okul başlayacak dediler, gittim eve okulun başlamasını bekledim. bir yandan içim içimi yiyor ben bu gibtiğimin okuluna nasıl alışıcam diye bir yandan da merak ediyorum ortam nasıl vs.

sabahın köründe yine kapı çalıyor. ben huylandım bu eleman geldi diye. kalktım gittim baktım kapı deliğinden bıyıklı bi adam. elife sordum böyle böyle bi adam var diye. gülerek açtı kapıyı adam kapıcıymış amk. ekmek getirmiş. elif aldı ekmeği o arada kapıcı beni baştan aşağıya bi süzdü. neyse elif kahvaltı hazırladı, kahvaltı ediyoruz keyfim paşada yok amk. bugün bişeyler yapalım dedik, plan yaptık. kahvaltı bittikten sonra elif'in odasına gittik 2 saat serbest zaman, sonra giyindik çıktık dışarıya. yürüyoruz yolda eleleyiz, resmiyette söylenmiş bişey yok ama sevgili gibiyiz. böyle bi mutluluk yok. bayağı yürüdük o ara arkamda birisi seslendi. hop dedim döndüm baktım eleman bu sefer yanında 5-6 kişi var. bunlar bana doğru yürümeye başladı. elifi arkama aldım. bunlar bana bir girişti böyle bir dövmek yok. ölmek istedim o an. yerde yatıyorum, beni bıraktılar eleman elif'e bişeyler söyledi sonra da bir tokat attı elif'e. benim kan beynime sıçradı tekrardan, yanımda duran kaldırım taşını aldım can hıraş kalktım elemanın kafaya geçirdim eleman yere yığıldı. bunu gören diğer elemanlar paniğe kapılıp uzadılar hemen. elif'le gözgöze kaldık. elemanın kafasından kanlar akıyordu.

beyler bu kadar, umarım bu anımdan kendinize göre dersler çıkarırsınız ve bu dersler hayat rotanızı oluştururken doğru kararlar almanız için size yardımcı olur.

beyler okuyorsunuz değil mi? havaya yazmayalım.

eline sağlık panpa verdim şukularını. çok uzatıp kabak tadı vermemişin iyi.