beyler taşak geçmeyin ama bir özelliğim var

yıllardır şuradayım amk yalan söyleyecek bir şey yok. zaten bu yeteneğimle de gurur duymuyorum amk bebeleri. neyin yalanı ?

edit: konu hakkında çok ciddiyim beyler. artık insanlara karşı samimiyetimi kaybettim ne yapacağımı bilemiyorum

çok korkutucu ve şeytani. bir çoğunuz için gerçek olamayacak kadar fena.

özelliğe gelecek olursak da çok basit: insanların kafasına girebiliyorum bir şekilde onları kontrol edebiliyorum. derin empati yeteneğim ve zekam ile bazen çok basit bazen ise biraz uğraşmak ile yönlendiremeyeceğim insan yok. mesele sadece buna değecek olup olmaması. insanları çok çabuk analiz edebilen bir insanım onun dışında bir insanın beklentilerinide çok çabuk fark edebilirim bunun yanı sıra birazda stratejik düşünürsem bir insana yaptıramayacağım şey yok.

yeni bir şey değil hep var ve artık bundan korkmaya başladım. bunun çok kötü sonuçlar doğurmasına tanık oldum. eski bir kız arkadaşla konuşuyorduk. nedense tamamen muhabbetti benim amaç ama ben bu kıza bir şeyler anlatmaya kalktım, kız hayatında derinlik falan arıyordu bun fark eder etmez bunu en yakın kapatacak şeyin felsefe olduğunu fark ettim ve kıza kendi fikirlerimi söyledim. tamamen samimi idim. ama bir süre sonra kız benle bir ilişki yaşamak isteyince ben tepkisiz kaldım sonra konuşmadık. 1 yıl sonra yaptığı şeyleri anlattı. kız sadece benim söylediğim şeyler üzerine hayatını baştan sona değiştirmiş vs. ama bir çok şeyi de yanlış anlamış. tabi o ara görüşmediğimiz içinde müdahale edemedim ve kızın hayatı kayabilirdi yada bunu bir anlık kızgınlıkla bilinçli olarak da yapabilirdim. bu dediğim kız tanıdığım akıllı diyebileceğim kızlar arasına girer beyler. yani zeki diyebileceğimiz bir kız. salağa neler yapabilirim siz düşünün. daha çok hikayem var ama korkmaya başladım beyler. tanıdığım en aklı başında insan olan babamın bile kafasına girip bazı şeyleri değiştirdim bu da ap ayrı bir mesele. babama karşı bunu nasıl başardım onu da bilmiyorum ama.

özet: herkesin isteyebileceği bir özelliğe sahibim ama bundan korkuyorum. kendim için de değil başkaları için.

edit: yaparken neler yaptığımı en ince ayrıntılarına kadar yazsam ki yazamam en bu olan bir şey adımları akılda tutmak çok zor adımlar duruma göre yer değiştirebiliyor. sonuç itibari ile üstünde çalıştığım şey yer yüzünde en çok değişkene sahip şey ve tüm adımları yazsam ne kadar kansız olduğumu ne kadar duygusuz bir huur çocuğu olduğumu yazarsınız ve bende haklısınız derim çünkü haklısınız amk.

millet anlat falan demiş ulan mevzuyu anlatmak için veya dikkat çekmek için açmadım ki. mesele pişman olmam ve bunun bana sıkıntı vermesidir. bir kızdan hoşlanıyorum, aşığım aslında ama kelam edemiyorum. gidip konuşsam bir nebze %100 olmasada çok büyük ihtimalle etkiliyebilirim. aslında yeterli bilgim var kızın hakkında. ama gidip konuşamıyorum. sebebi ise ben kızı o kadar severken, o sadece onun kafasına girdiğim için mi benle olacak diye. vb meselelerde mevcut ama aşk hayatımı etkileyen bir durummuş bu. skıntıya sokuyor beni: