beyler son 4 yılımı anlatıyorum gelin

vay mak millet bitirmiş nerdeyse daha 150 deyim panpa. yetişmeye çalışırım ben size *

sonunda bi tak olmuosa heyecanlı da değilse niye anlatıon şakirt hayatını bin dıbını gibtiğmmmmmmmmmmmmmm

@265 senin dıbına yarın akşam koyacam ben yatıyorum yazmaya devam yarın okuyacam
-risörvıd-

ulan fena kitledin umarım sonunda atraksiyonlu bişiler olur. hadi devam et panpa

rezerved sonra okurum

selin biraz da olsa rahatlamıştı sanırım. artık daha rahat davranıyor, ağlamıyordu. ama fotoğraflarımıza bakıp iç çekmeyi de ihmal etmiyordu. selin bana döndü ve;

selin:çok teşekkür ederim xxx. vicdanında beni affettiğin için. ama ben asla yeni bir ilişkiye hazır değilim. yalanlar söylediğim, güvenini sarstığım insanla nasıl birlikte olurum tekrar??

amk güya anlaşmıştık kimse duymucaktı ayrıldığımızı...

ben:hazır değilsen bende sözümden dönüyorum. arkadaş kalabiliriz? birbirimizi kırmadan, sakince?
selin:tamam xxx. benim için daha iyi olur.
ben:bunu unutma selin. sen benim ilk aşkımdın...

@267 panpa bu hikaye 1-2 gün sürebilir de 1. yılımın bitmesine az kaldı istersen oku?

@264 oku ondan sonra heyecana karar ver bin

pembe diziye döndü amk

evet beyler vicdanım biraz daha olsa rahattı artık. en azından kız depresyondan çıkmıştı. artık okul hayatına düzgünce devam edebilecekti. ya ben tekrar aşık mı oluyordum bu kıza ne??

bu arada beyler isteyen olursa kavanoz gözlüklü bilali ifşa edebilirim...

@272 panpa o film lerde böyle konulardan alınıyor zaten gerçek hayatın sinemaya uyarlanması gibi birşey.

erken yatıcaktım amk yine sabah ettik şimdiye kadar tüm entryleri okudum yarın devam ederim çabuk bitir hikayeyi panpa

sonrasında selin de bana;

selin:sende benim ilk aşkımdın ve öyle kalıcaksın...
ben:...

o anda gözüm yataktaki fotolara ilişti. (amk beyler durun amk gözlerim yanıyor dolmaya başladı lan gözümün önüne geldi yakında abstergo makinasinda deliricem amk subject 17 benim beyler) birbirinden farklı çekildiğimiz o fotolar... hepsinde ayrı bir sevgi vardı hissediyordum. selin beni gerçekten seviyordu. ben bir yandan pişmanlık duymazken bir yandan da duymaa başlamıştım. saatlerce onunla birlikte baş başa o fotolara bakabilirdim. beyler şuan huurluk yapıyorum doğru önce gibtiri çektim sonra tekrar özledim bu ne iş amk neymişim ben demi?

@270 panpa hepsini okudum zaten

@275 aynen bende yatıcaktım da ilgi yoğun olunca anlatıyorum sen yinede bi reserved al ben yarın saat 12:30 dan sonra anlatmaya full devam edicem. 1-2 gün sürücek bu hikaye.

@277 tamam panpa mevzu sahnelerine geleyim hemen.

o hafta sonu evime istanbula gitmiştim. her zaman ki gibi aile içi takıldım arkadaşlarla gezdim falan. pazar sabahtan kameri arayıp erken buluşalım evde demiştim. tamam demişti ve ben akşam 5 gibi çıkmıştım yola. saat 8 gibi evde idim. kamer gelmişti bile. ve beyler hayatımda bu kadar büyük oltaya getirilmemiştim amk.

kavanoz gözlüklü pısırık bilal gelmişti saat 9 gibi. h.sonu olduğu için izin almış yurttan ve dışarı çıkmış. bana dedi ki;

bilal:xxx halısaha da maç var gelsenize adam ekgib
ben ve kamer: tamam geliyoruz bekle.

giyindik hemen. kramponlarıda aldık yanımıza yola koyulduk. beyler halı saha öyle bi yerdeki tinercilerin takıldığı parkın en sonundaydı. ben, bilal ve kamer yolda yürürken birden başka bir yola saptı bilal. dedim ki;

ben: lan kör yol orası değil gelsene.
bilal: beyler yeni yol bulduk biz kestirme burası
ben: iyi tamam amk bekle

gittik peşinden. halbuki biliyorum bu yolu oraya çıkmıyor fakat bu bilale güvendiğim için girdik sokağa. beyler girmez olaydım...

yolun sonunda ışığın vurmadığı bi karanlık köşede tanımlayamadığım bi kac kisi takılıyordu. tam yanlarından geçerken birisi;

kişi1:şş gençler para varmı yanınızda
ben: yok ...
kişi1: sen gel bakiyim buraya.
ben: hayrola...

demeye kalmadan burnuma bir yumruk yemiştim. 7 kişilerdi. beni ve kameri dövdüler. içlerinde emre de vardı. bilali kandırıp kumpas kurmuşlar bize. beyler bi ara şuurumu kaybediyordum 5 kişi beni dövüyor bi yandan da birisi koluma ve bacağıma bıçak saplamıştı. o an acı hissetmemiştim.

ben yürüyemiyordum. bi süre sonra kaçmaya başladılar. kamer o haliyle beni taşıdı ve en yakında bi eczaneye zütürdü. orada kanamayı durdurmaya çalıştılar poliste çağırmışlar. gerekli müdaheleleri aldıktan sonra ekip otosuna bindirildim. ilk başta bütün ilçeyi arabayla gezdik. bir iz yoktu oç lardan. sonrasında polis halsiz olduğumu gördü ve beni hastane ye zütürdü. hastanede de müdahele yapıldıktan sonra ifade verdim ve evime gittim. yüzüm tanınmayacak haldeydi. kamer ise sadece gözünde şişiklikle kurtulmuştu. çünkü emrenin işi benimleydi..