beyler sizle bi derdimi paylaşmak istiyorum

@84 uğur dündar beyler

herşey eski haline döndü, okullar başlamadan önceki gün ilk maçım vardı. bomtaktum, tüm yaz çalışmıştım ama umrumda degildi. maça çıktım, 1 sayı attım beyler. evet 1 sayı. hücum yönümden çok savunmam iyidir, adam beni geçti geçti attı. koç aldı kenara bağırdı çağırdı salon sessizleşti. rezil oldum ama umrumda degil sarhoş gibi yaşıyorum amk. eve geldim yattım falan ertesi gün okul başladı okula gittim. babam hala evde kalıyo benim zorumla, 16 yaşına gelmişim ama hala aynı taktan düşünce. gitmesin evden. kendim için degil kardeşim için, sınava giricek sbsye 6. sınıfta okuyo. belki de kendim için istiyodum da kardeşimi bahane ediyodum bilmiyorum. 2 hafta daha aynı devame ttim sonra bi manita yaptım. herşey çok güzeldi, aşık olmuştum. o kız sayesinde evi hiç giblememeye başladım aşık olmuştum herşey çok güzeldi. kızla ilk öpüşmemizde inanılmaz bi duygu yaşamıştım çok farklıydı diğerlerinde aşk böyle bişeydi demek. 3 ay çıktık herşey süperdi, sonra hiçbişey yokken ve ben çok aşıkken ayrıldık. bu ayrılık olayını ayrıca anlatmak istiyorum.

lan kafayı yiyon olm sen doktora git amk

@1 olm bana bak kodumun lisesini bitirip işe girip kendi evine çıkıyosun o arada da üniversiteye gireceksin
bu olayları siliyosun aklından kendine yeni bi hayat kuruyosun bilirim yaşadığın şeyleri
ailevi olaylara kafayı takmayacaksın takarsan taku takuna harcarsın kendini...

sabah uyandım, yüzlerine bakmadım. sonra yine her zamanki rutin şeyler. iki hafta sonra okul bitti. lise 2yi bitirdim, 2010 yani bu sene. tatil başladı, babam geldi. barış ben gidiyorum dedi. hiç şaşırmadım nedense, nereye dedim. almanyaya dedi sınavı kazanmışım. durdum, baktım, alay eder gibi güldüm iyi git dedim. sonra odama gittim, aldım elime uykusuz okuyorum. önümde karikatürler var ama aklımdan 'nereden nereye lan' diyorum. ayrılamadığın babanla alay ederek iyi git diyosun diye düşündüm. 1 ay geçti, bu arada yine idmanlarım başladı. basketboldan soğudum, torpilli binleri oynattı sürekli. kulüpten soğudum, karikatürü bıraktım. hiç bi tak yapmıyodum. sonra bi gün annemle babam boşanma konuşması yaparken kapıyı dinledim. çıktım dışarı yağmur yağıyodu, ağladım yürüyerek saatlerce. sonra eve geldim. sonraki gün yani dün, babam sana pasaport çıkarıcam fotoğraf çektirmen lazım dedi. tamam dedim. yarın idmandan gelince çektir dedi, tamam dedim, ertesi gün yani bugün idmana gittim. çok yoruldum ağzımıza sıçtılar idmanda, fotoğraf çektirmedim. bağırmaya başladı akşam gelince, benim sözümü salladığın yok nasıl babayım ben beni giblediğin yok dedi. yıllardır annem anlaşılmaz, uzlaşılmaz bi kadındı. babamsa çok sakin ve soğukkanlı, pgiboloji de okumuştu zaten, gayet mantıklı hareket ediyodu. ama babam da son günlerde aynı annem gibi oldu.
benim bunları buraya yazmamın sebebi aslında bi vegibalık fotoğraf gibi görünse de, degil. yılların birikimi artık. insanlara anlatamıyorum, kardeşim dediğime söylemiyorum. nasılsın? evde durumlar nasıl? lafını duymaktan nefret ediyorum. en yakınımdaki kardeşim dedigim insanlar asla öyle bakmaz ama, acıyolarmış gibi geliyo. dayanamıyorum. babam bir iki ay sonra almanyaya gidicek yine ama bu sefer aklımda hiç 'baba gibi olucam, sorumluluk almalıyım' düşüncesi yok. tam bi taşakoğlanı oldum çıktım. belki sonunu böyle degil de daha büyük bişey bekliyodunuz ama böyle beyler. 17 yaşındayım ve dönüp arkama baktığımda doğru düzgün başarılı olduğum hiç bişey yok. belki bu laf için erken, yaşım küçük ama bu düşünceyi kafamdan atamıyorum. zaten artık geçmişe bakınca aklıma sadece, hayatımın en mutlu günü dediğim gün geliyo aklıma.

@66 herkes öyle diyo, haklısın, haklısınız. ama beceremiyorum lan, çok duygusuz kazmanın teki olmak gerekiyo. olamıyorum, kafamda bunlar hep.

@67, olm fıstık gibi derslerin varmış işte. baban da gidiyor madem bir süre sorun olmaz kafan rahat eder. iyi git dediğine göre üzülmemişsin de pek. bu iki sene asıl biraz daha derslere, gir adam gibi bir üniversiteye icabında alırsın kardeşini de yanına.

@1 den soluksuz bir yazı dizisi
aq stephen king kimmiş sen anlatmaya devam et ben not alıyom hacı 2011 kısa film festivalinde yayınlamayı düşünüyom senarist olarak nickini koycam

haftaya bende yazıcam lan. tahminimce bundan baya bi uzun olur. şu ana kadar yaşadığım herşeyi anlatıcam. okursunuz dimi lan?

kimmsin sen... çık dışarı... çık dışarı

@67 sen büyük ve mantıklı bi insansın sanırım. ilk başta incideki herkes işi gücü olmayan ipsiz sapsız insanlar gibi geliyodu ama sonradan farkettim ki baya seviyeli ve önemli insanlar burda içini boşaltıyo, sövüyo, rahatlıyo. senin o entryde verdiğin öğüt, ya da tavsiye, şuana kadar duyduklarım arasında en samimi gelen. benim de tek düşüncem o, üniverstede iyi bişey okumazsam benden bi tak olmaz.

@62 romantizm de laf mı apayrı bi hediye lan o. bi daha da aşka tövbe zaten.

bu ayrılıkla hayatımdaki o güzel şeylerin olduğu sayfa kapandı ve yine benimkilerin kavgaları gündemime oturdu. babamın guatr'ı çıktı annemde fıtık çıktı herşey bomtaktu. ben sürekli kardeşimi gazlıyodum hadi bak çalış güzel yerlere gel benim yıllardır uğraştığım sensin diyodum. anlıyodu herşeyi artık, benim için ders çalışıyodu lan resmen çocuk. o da olmasa napardım bilmiyorum.
hani babam annemin üstüne yapmıştı evi hatırlıyosunuzdur, sorun olucak demiştim, oldu. annemin hem ev üzerineydi hem de kreşi açtığından beri çok para biriktirmişti. babamsa evden umudu kesmiş bomboş yaşıyodu. az bi parası vardı onu da borsaya yatırıpkaybetti. 48 yaşında bir 0'ım diyodu. beni en çok yaralayan laf oydu o dönemde. ama sonra evi anneme bırakmamaya karar verdi başkasıyla evlenir emeklerimin üstüne oturur dedi. ondan sonra tüm sorunlar rafa kalktı, sorun paralar ev araba olmaya başladı. o sırada annem sıkışınca mahkemeye başvurdu, babamın maaşına tedbir koydurdu. tedbir koydurunca, babam maaşını çekememeye başladı. anneme seni hiç affetmicem lafını asıl onu öğrendiğim an kullanmak istedim ama sinir hastasıydı artık kendine bişey yapması işten bile degildi. sinirimden gittim banyoya kapıyı kitledim. döndüm durdum etrafımda, sonra aynaya baktım. aklıma annemle babamın barıştığı, yemek yediğimiz, gülüp durduğum o gün geldi. hayatımın en mutlu günü. gülmeye başladım yine ayna karşısında, sonra bişey farkettim. gülerken sağ gözümün altı kırışıyodu. ilk defa gördüm o an onu. saçlarım da zaten tel tel beyazlar vardı ara ara arkadaşlarım gösterirdi taşak yapardık yaşlanıyorum falan derdim ama o kırışıklığı görünce napıyosunuz lan bana siz diye bağırarak çıktım banyodan. gözüm hiç bişeyi görmüyodu evi darma duman ettim sonra da sinir krizi geçirmişim.

kardeş bence intaar et artık sen

moruk.. bunların hepsi geçicek.. dönüp bi bakmışsın geçmiş bitmiş.. bi bakmışsın 20 sene geride kalmış.. herkes yaşıyor bunları

devamı varsa @53+1 intaar et amk

kızın adını söylemek istemiyorum bizim liseden bi sürü abaza inci sözlük yazarı var, ismimi de o yüzden vermedim.
kız çok güzel, herşey çok güzel. 12 şubat cuma sabahı, hiç bişey yokken kavga ettik bende gittim derse girdim. derste mesaj attım böyle memnun musun diye, normalde bi kız için hiç bi zaman kendimi maymun etmem ama aşk işte dıbına koyım aşk.
bence böyle iyiyiz barış dedi. hagibtir dedim lan ne diyo bu hani aşıktık hani seviyoduk. tamam dedim beyler, sadece tamam. dersteki hoca okulun en mal hocasıydı zaten biraz da o yüzden zütüm yedi ve dersten çıktım hiç bişey söylemeden. tuvalete gittim klozet tuvaletin kapağını kapadım oturdum duruyorum öyle. birden gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı, o gne kadar hiç bi kızı giblememiştim doğru düzgün ama ağlıyodum dıbına koyım. kız o gün boyunca tüm derslerde ağlamış arkadaşları söyledi, yanına gittim konuşmak için. tam sınıftan içeri girmeme az bi mesafe varken mesaj geldi gelme sakın beni böyle görme gelirsen daha kötü olur dedi. gitmedim. okuldan kaçtım içmeye gittim arkadaşlarımla eve gittim yattım.
beyler dediğim gibi 12 şubatta ayrılmıştık ertesi gün 12 sonraki gün pazar günü 14 şubat sevgililer günü. ayrılmamıştık facebookta ilişki durumu falan duruyodu. aslında kız ara verelim dedi de, ben ayrıldık diyorum. ara vermek ne dıbına koyım lan, beşte devre onda biter maç mı yapıyoruz.

devam et lan kitabını çıkar bunun amk sen

14 şubat için mükemmel bi hediye planlamıştım beyler. ayrıldıktan sonraki gün hediyeyi yine de hazırlamaya karar verdim. seviyodu ulan kız bu kadar çabuk vazgeçemezdi. fotoğrafçı bi arkadaşım vardı onu aldım yanıma, bi yere gittik elimiz de sprey boyalar. yerlere duvarlara kocaman kocaman harfler yazmaya başladım. ama ayrı ayrı. bi tane harf yazıp onunla fotoğraf çekiniyorum, her fotoğrafta farklı poz. s harfi yazıyorum bi yere kocaman sonra bi fotoğraf, e harfi yazıyorum onunla bi fotoğraf. s-e-n-i-çoook-s-e-v-i-y-o-r-u-m ' a tamamladım bu şekilde fotoğrafları. her fotorğafta bi harf. gittim bastırdım, bi kutuya koydum üzerine gül yaprakları. inanamıyodum yaptığım hediyeye, ben böyle romantik bi binmiyim diyodum. o gün o hediye için tam 7 saat uğraştım cebimdeki tüm param bitti eve yürüyerek döndüm 1buçuk saat falan yürüdüm. ertesi gün kızın dersanesine gidip dışarı çağırıp hediyeyi vericektim. ama duramadım kıza mesaj attım o gece, sonra birden sinirlendim kıza sürekli laf sokmaya başladım kaldıramamıştım yaptığını. o gece öyle geçti ertesi gün dersanesinden bi arkadaşı benim de arkadaşımdı. *** bugün dersaneye geldi mi hediyeyi vericem dedim, cevap geldi. barış ben *** gelme buraya daha kötü olur. benim kız, arkadaşının telefonunda mesajı görüp cevaplamıştı. eeh giberim ben bunu boşuna mı hazırladım dedim dersanesine gittim, aşağı çağırdım. inmedi.. arkadaşını yolladı. verdim hediyeyi arkadaşına verirsin ona dedim ve gittim. yarım saat sonra mesaj geldi cidden çok orjinal bi hediye beni ne kadar çok sevdiğini anladım ama ben biraz daha zaman istiyorum dedi. o an beyler sinirden naaptığımı bilmiyodum, al senin olsun zaman dedim. ayrıldık.

okudum hepsini bin devam et. ayrıca az olay yaşamamışsın lan bu yaşta helal.