0
abdurrahman uzunkavakaltındayataruyumazoğulları
a klıma geldi yine
b adeyi koydum züte
d amla damla akardı
u slu dur lan hergele
r ahat batar zütüne
r ahat benim kod adım
a kıllı durmadın sen
h aliyle boşlırım
m aksat akrostij dedim
a klınca taşak geçtin
n asıl olsa tenhada
u nunu kaşıklarım
zor sanattır bu şiir
u kalalık yapma züt
n azını mıncıklarım
k an doğrarım aşına
a klın döner başına
v akitsiz öttün ergen
a mcık getir karşıma
k okusundan tanırım
a ltıma çektim sofa
l ambayı taktım fişe
t atlı tatlı baksanda
ı rzına geççem yine
n oldu lan fahişe
d ünyanı karartırım
a mcanda söz bitmez hiç
y eşil yolda gitmez bin
a armut soksan zütüne
t ane tane yetmez hiç
a rabam benim amzda
r uhunu cama yasla
u zun gelen yarağı
y arısından sıvazla
u nutma bu geceyi
m asum yöre eşeği
a zdırdın bu adamı
z ıvanadan çıkmaz mı
o ğlan bak bana hele
ğ misin bilmem
u rganı taktım sana
l af bitse ben yine bitmem
l ale zütte olursa
a rşınlarım halebi
r anzada gibmiş duydum
ı ssız adam anneni
(oldumu orosbu çocuğu hadi gibtir)
