beyler size yüzyılın hikayesini anlatacağım

iyi bakalım yarına tez gel panpa

umarım kendinize ders çıkarırsınız.

yıl 2010.
yer: istanbul
isimler tamamen hayal ürünüdür.

beyler biz iki kardeşiz. ben ve kardeşim mert. mert mert benden 5 yaş küçüktür, o zamanlarda liseye gidiyordu. her neyse, bense üni.ye geçecektim; puan hesaplamaları sınav çalışmaları zartlar zurtlar. her neyse, ailemizde orta halli bir ailedir; öyle yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez yani. evimi seviyodum amk. babamla pek aramız olmasada, anem benim için en değerli insandır. neyse, bir sabah uyandım. her sabah olduğu gibi kalkıp duş aldım, balkona çıkıp manzaraya karşı sigara yaktım (manzara dediğim yüksek olduğundan inşaaat manzarası amk sizin gibi zengin bini değiliz) annem yanıma usulca geldi. sigarayı attım hemen, bizde saygıdır. elinde yastığım vardı. günaydın oğlum dedi. bende günaydın anne dedim kafamla onayladım. oğlum bu ne dedi. yastığı gösteriyordu. yastıkta pek göremediğim öbek öbek lekeler vardı. anne balgam felandır demeye kalmadan bu kan dedi. o anda ki duygularımı anlatamam arkadaşlar sze, gerçekten çok kötü oluyorum düşündükçe bile. ne kanı yahu felan yapıp yanına gittiysemde çok kısa süre sonra doktor raporuyla kanaat getirecektik onun kan olduğuna.

entrylerim için: http://inci.sozlukspot.co...C4%B1m/@birkadininferyadi

var panpa devam

var lan anlat

babamla konuşuyorlardı. babam ek iş yaptığından, eve gelmesşne daha 1 saat vardı az çok. annem dayanamamıştı. ne konuştuklarını unuttum ama hatırladığım şey şu laftı; "kan geliyor çocuğun ağzından rıdvan. sigarası hep kandı koltukta. ne yapacağız biz" buydu. hemen gittim odama. camı açtım. gökyüzüne baktım. ne demekti lan bu şimdi. ne demekti amk. kan ne alakaydı. camdan aşağıya boğazımı temizleyerek tkürdüm. yoktu lan bişey işte. yoktu amk. öksürdüm, tükürdüm; öksürdüm ve tükürdüm. kan felan gelmiyordu. gözlerim doldu, ağlayacaktım bebek gibi neredeyse ama dizginledim duygularımı. annemin yanına gidecektim ancak cesaret edemedim. bu bir rüya olmalıydı amk. rüya olmalıydı. adalet yoktu. ne zaman oldu ki zaten?

devam et be panpa. uplamış olam bu vesileyle

kapı açıldı, gelen kardeşimdi. giriyimmi abi dedi. mert işine bak diye tersledim çocuğu. sinirlendi kapıyı çarptı gitti. fısıldaşmalar oldu kapının dışında. salak değildim, anladım. annem göndermişti, ana yüreği işte. en sonunda dayanamayıp kendi geldi. kapıyı açtı tıklatmadan. camı kapattım. oğlum dedi, sesi titriyordu hafif. aç mısın? açım anne dedim. buraya mı getiriyim dedi. ben evde yemeyeceğim anne çıkıcam dedim. baban gelicek ayaklarına yatsada çıkmalıydım. bir şekilde savuşturup çıktım dışarı. hava iyice soğumuştu. asla unutamadığım bir olay daha yaşayacaktım.

rsrv belki bakarım

reserved

yalnız kalıcaktım bu sefer, kimseye ihtiyacım yoktu. pgibolojık olarak yere tukureye başlamıştım artık. çok berbat bi durumdu. kan bekliyordum, bi yerden bi işaret bekliyordum. gözlerimle görmeliydim o manzarayı. kimsenin bana acımasını istemiyordum. ama ölemezdim lan. hastalıktan ölünmez. ölünmez lan işte. bunları düşünüyordum. sigara yaktım, meydanda bir banka oturdum. insanlara izledim; sarmaş dolaş sevgililerdeki çıkar ilişkilerine tanık oldum genelde. düşündüm. geçmişimi, sevdiğim kadınları; 2 yıllık sevgilimi. hala sevgilim diyordum kendi kendime. saçmaydı. içimden gelen isteğe engel olmalıydım. aramamalıydım. aramayacaktım. ama, aradım..

kahırlandım yine. uyuyorum ben beyler. yarın devam edeceğim. umarım okuyan olurda, duvarlara anlatmam. esen kalın

reserved

geldim beyler. var mı dınleyen

panpa o saatler uymaz ki gececilere. Burdaysan başlayıver.

Reserved guzel gidiyosun panp

okuyan yok mu?

uyandım. hava iyice kararmış, yatağımdaydım. uykum çok hafiftir genelde ancak birden yatağımda uyanınca aklım şaşmıştı. üstümde battaniye vardı, ne olduğunu anlayamadan uyku sersemliğiyle sanki "sabah oldu, okula gidiyorum" modunaydım. akşam olduğuna sevndim resmen amk. ağzımdaki salyayı temizledim, hafif doğruldum. paronayaklık ya, hemen yastığa baktım. hiçbir şey yoktu. korktuğum başıma gelmemişti. resmen balgamdı lan o. hemen kalktım, vücudumda iyiydi, uyuşma yoktu. annemin yanına doğru gittim, tam seslenecektimki telefonla konuşuyordu annem, ne yazık ki; ağlıyordu. anneler hep ağlar ve benim annemde hep ağlayacaktı..

rezerved bakalım

her neyse, hatırlamıyorum pek aramızaki diyalogları ama çıkıp gittim okulda bikaç işim vardı, halledip dönecekken arkadaşlarla taşak muhabbeti felan ben unuttum sabahki hadiseyi. çat bi ara babam aradı tam arkadaşlarla gülüşürken. açtım. adımı söyledi, efendim baba dedim. oğlum bilgisayara format atıcaktın ne oldu dedi. dedim vay amk anca bu yüzden ararsın zaten -tabii içimden- atmadım baba, akşam bakarız dedim. tamam dedi. bir de dedi annen bir şey anlattı, akşam konuşacağız dedi. tamam dedim. kendine iyi bak oğlum dedi. ilk defa bu kadar ilgiliydi. bu ilgi hoşuma gitmedi. unuttuğum kan olayı aklıma gelmişti hemen. suratım asıldı.

hadi bakalım kurban .

mardine buyur gel çiğköftemi ye .