Her ne kadar eskinin üstünden geçsekte bende derin izleri vardır. Kısa keseyim çok uzun aslında lise yılları fakat bende çok hatırlamak istemiyorum. Abim okulu bıraktı ben istediğim üniversiteye gidemedim şu an babamın yanında çalışıyoruz Allah'a şükür ayıptır söylemesi her istediğimizi alıyoruz yiyip içiyoruz. Babam kendi işini kurunca yıllık 1.3 milyon lirayı bile gördük beyler. Yaşım 22 oldu ben liseye geçtiğimde durumlar düzelmeye başladı ben mezun olmaya yakında düzeldi. Lisede yaşadıklarımsa kavga, manita olayları onları gibtir edin hepsi yalan.Bu hayatta sadece aile beyler.Ana, baba,abi, bacı en önemlileriniz olsun.

Biz bu hallerimizi bildiğimiz için söylemesi ne kadar uygun bilmiyorum ama hep 2 kurban keseriz.Bir kurbanın etine hiç dokunmadan ihtiyaç sahiplerine dağıtırız, kendimize ayıptır söylemesi ufak bir et alırız kalanını yine dağıtırız.

Allaha binlerce kez şükür olsun şu an Kocaeli'de 1 binamız var 4 katlı 16 daire hepsi kirada. istanbulda yine 5 katlı bir binamız var onda da biz duruyoruz 4 daireyi birleştirdik.Şu aralarda babamla araba bakıyoruz bana. Maksimum 80 bin lira olan mümkünse sedan olmayan bir araba arıyoruz.Önerisi olan yazabilir.

Saygılar beyler aslında başlığı dertlerim için açıcaktım. Kafam yerinde değildi maziye kaydık böylede devam etti.

Okuyanlar, şukulayanlar,benimle beraber hüzünlenenler hepiniz sağolun var olun aslında çok yazacak şey var fakat üşendiğimden ötürü devam edemeyeceğim.

Saygılar.

Ortasona başlamıştım beyler abimde liseye başlamıştı artık okula otobüsle gidecekti abim ve birazda bu bizi sarsacaktı. Babam bunun bilincinde olduğu için otobüs parasını abimin ve benim haftalığımdan bir kenara atarak çıkarmış.Öyle böyle yine bir şekilde devam ediyoruz.Ben yine harçlıklarımı biriktirmeye çalışıyorum ama ergenliğin etkisiyle herhalde canım çekiyor artık hemde vücudunda besine ihtiyacı var büyüme dönemi sonuçta. Zaten para biriktiremediğim için üzülen tek kişi bendim.

Paramı harcadığımda annem sevinirdi. Neyse bir gün yine okuldan geldim abim kavga etmiş milletin gazına mı geldi bilmem de zaten asiydi hep hala da öyledir kendisi. Sebebine anneme küfür etti demişti bir de gömleği felan yırtılmış düğmeleri kopmuş baya bir girmişler yani birbirlerine. inanın beyler o gömleği bir kez daha alamazdık. Bunu bildiği için abim tüm gün ağlamıştı bir yandan da okulu bırakıp çalışıcam ben demeye başlamıştı.O gömleği 1 ay sonra tekrardan aldık bu 1 ay boyunca abim okula pek sık gitmedi. Açıkçası babamda sormamıştı hiç oğlum oğretmenlerin bir şey diyor mu gömleğin yok diye felan.

Yine bir gün abim okuldan sinirli geldi.Ne oldu diye sorduğunda abim anneme bağırdı, küfürler etti neden bizim durumumuz böyle, neden bu kadar yoksuluz diye haykırdı. Annem oğlum sus duyanlar olucak diyerek yatıştırmaya çalışıyor abimi.Bu sırada babam işte çalışıyor. Abim yatıştı yattı uyudu annem gizli gizli ağlıyor yine. Beyler annem ağlayınca ben nedense çok kötü oluyorum belki size de olur hani onu ağlatan her neyse yoketmek istiyorum.

Bu arada abimin bu sinirinin sebebi müdür abimi görmüş neden gömleğin yok diye sormuş abimde kem küm edince müdür tokat atmış abime git gömleğini giy gel demiş. Bunu tabii ki o zamanlar demiyor tabii ki kendine yediremiyor müdürün attığı o tokadı kızdı diyor.Bu tokadı da geçenlerde demişti eskileri konuşurken. Gülerek söyledi ama artık eskiye bakınca gülüyoruz belki fakat bende hüzünlü bir hal bıraktı eskiler.

Birde bilenler bilir lokantalarda felan kalan yemekleri paketler eve zütürür çalışanlar. Lokanta sahibi de paketleyip abime verirdi genelde akşam yemeklerimizi lokanta yemeği olarak izâ ettiğimiz yemeklerle geçirirdik. Allah razı olsun. Yazın yine durumumuz biraz düzeldi sonuçta okul yok biz işteyiz. Annem evde akşama kadar ne bulduysa yapıp yiyor yani çok masrafımız yok borçlarımız dışında. Haftalığımızı aldığımızda hepsinide anneme babama vermezdik. Bazı günler haftalığımızı aldığımızda elimizden geldiğince evin temel mutfak ihtiyaçlarını almaya çalışırdık.Öbür günler haftalığımızı aldığımızdaysa yemeğin yanına gazoz, kola felan alırdık. Kraker şeker çikolata felan alırdık ailecek yerdik.Çok mutlu olurdum ve babamı daha iyi anlardım böyle yaptıkça.

Çünkü beyler o parayı kendinizin kazandığını biliyosunuz,o parayla kendiniz bir şeyler alıp annenizin babanızın önüne sunuyosunuz o şeyleri. Onlarda yiyor falan bu duygudan dolayı ben yemeyi unuturdum annem uyarırdı oğlum hadi yesene derdi öyle kendime gelirdim.Ama hep en çok onlar yesin isterdim. Diyorumya o zamanlar yaşım küçük olsa da belli bir olgunluğa erişmiştim.

Öyle böyle orta ikinci sınıfı atlattım para biriktirirdim ama ay sonuna bir hafta kala felan hep paramız biterdi bende mecbur kumbaramda biriktirdiğim paralarımı anneme verirdim annemde ekmek alırdı bakkala veresiye yaptırmazdık benim hatırladığım babam hep yazılı zamanları veresiye yaptırırdı o kadar.

Artık orta son sınıfa geçiyordum yaz tatili geldi 2 tane kağıt almıştım okuldan bir takdir bir de onur belgesiydi tam hatırlamıyorum adını. Abimde liseye geçicek işte aramızda 1 yaş var abimle. Abim bir belge alamamıştı dersleri pek iyi değildi zaten ama babam veya annem abime hiç kızmazdı karnesinden dolayı, yazılı notlarından dolayı neden bilmem belki de iyi örnek olamadıklarını düşünüyorlardır.

Bir de karne hediyeleri vardır. Herkes babasından hediye isterdi biz istemezdik zaten abimin istemeye yüzü olmazdı da ben istemezdim. Babam yine de bize elinden geldiğince bir şeyler almaya çalışırdı. Dediğim gibi beyler babam diğer çocuklardan ekgib etmemeye çalışırdı bizi.

Tam hatırlamasamda zincirli pantolon almıştı modaydı o zamanlar cebinden zincir çıkan pantolonlar ben çok sevinsemde buruk bir sevinç içindeydim sonuçta o zamanlar moda iyi paradır yani.

O yaz tatilinde ben çok ısrar etmiştim abimde ısrar etmişti bir yere çalışmak için girmek istiyoduk. Babamında durumlar mâlum olduğundan pekte engel olmak istemedi.Ben mahallenin berberinin yanına çırak olarak girmiştim abimde lokanta tarzı bir yerde işe yerleri temizliyordu, getir zütür yapıyordu ama annem abimin işinden hiç memnun değildi. Yemekleri görür canı çeker felan derdi. Lokanta sahibide babamın çocukluktan arkadaşı olduğu için ve durumumuzu da bildiği için abimi orda hep doyuruyormuş arada bana da yemek getirirdi abim lokanta sahibi gönderiyormuş git kardeşine de ver diye. Açıkçası bende seviniyordum akşama kadar berberde kuru ekmek domates biber yemek hoşuma gitmiyordu. Haftalığımızda orta seviyeydi zaten o parayıda ben anneme, abimde babama verirdim.

Rezerved

Günler geçtikçe hayata karşı bakış açım değişti. Paralarımı biriktirip kendime hırka aldığım zaman henüz 13 yaşındaydım beyler. Düşünseneze günlük annenizin verdiği bir kaç lirayı harcamıyorsunuzda annenizin hazırladığı, arasında domates ve bazende peynir domates olan ekmeği yiyorsunuz. Sabah kahvaltısı olarak patates kızartırdı onu yerdim.O karın tokluğuyla öğlene kadar dururdum ağızımın koktuğunu hissettiğim anda arkadaşlarımla konuşmazdım zaten pekte arkadaşım yoktu.

Ama bunları gocunarak yapmazdım beyler cidden mutlu olurdum.ilk kez kendim para biriktirdiğimde eve 1 ekmek ve abimle kendime bakkaldan çubuk kraker almıştım. Annem görünce ağlamıştı 1 saat boyunca kucağına kafamı koymuştum başımı okşamıştı ağlaya ağlaya.

Keşke yapmasaydımda beyler babamı mahcup etmeseydim böyle yaparak. Kendi biriktirdiğim paramdan eve ekmek almak ne bileyim şimdi düşünüyorumda keşke yapmasaydım diyorum.Ama babam yine de aslan oğlum der beni severdi. Yazılı zamanlarımda veresiyede olsa bakkaldan peynir zeytin biraz kaşar peyniri felan alırdı sabahları onlardan yerdim birazda ekmek arasına koyardı annem böyle böyle ortaokul hayatım geçerdi.

Kardeşim anlat sen dinlemek isterim. Okudukca huzunlendim ama nickini gorunce bi güldüm sorry

Ah pnpam neler yaşamışsın sen. Geçmiş olsun. Bi derdini paylaşmak istersen bir pm uzağındayım.

Suslan.

hadi oğlum ağlıyorum anlat

Neden yazıyosun pampa kendini dertlendiriyosun yazmana gerek yok zor günler geçirmişsin ki türkiyede çoğu aile böyle benim durumumda son 3 yıldır farklı değil ama yazmana gerek yok geçmiş gitmiş sadece nasıl büyüdügünü ve ne şartlarda bu günlere geldiğini annenin ve babanın yaptıklarını unutma yeter

Dinleriz pampa

anlat kardesim

Başıma ağrı girdi sağolun bir nebze de olsa rahatladım belki yazmaya devam ederim isterseniz. Amacım entry girmeniz değil mesaj olarak devam et yazabilirsiniz ben yazarım.

Neyse arabayı bulamadık konudan konuya atladım ama bulamadık Allahtan onun borcu yoktu bizi sarstı ama borcu olmadığı için çokta etkisi olmadı sadece annem gizli gizli ağlıyordu ben ona üzülüyordum. Benim derslerim iyiydi ortaokulda hep annem giderdi veli toplantısına öğretmenlerde iyi şeyler diyince eve gelince 1 tane çikolata alırdı bıçakla onu ortadan 2 ye keser yarısını bana yarısını abime verirdi. Abim benim kadar düşünmüyordu alır yerdi ama ben üzülürdüm anneme de verirdim almazdı almayınca bende yemezdim bu sefer azıcık alırdı ben yedim oğlum sen ye senin için aldım felan derdi.Ah anneciğim ne günlerden geçtik hep beraber.Ama yine de babam bizi ekgib etmemeye çalışırdı diğer çocuklardan beyler.Biz dışarı çıkardık abimle top oynamaya çocuklar kola felan alırlardı içerlerdi abim yoktu o gün. Bilirsiniz küçükken dibinde bırak derdik eğer insafı varsa bırakırdı bir tane arkadaşım kolayı içiyordu bende dibinde bırak demiştim canım çekmişti bizim evin önündeydik. Babam eve gelirken benim çocuğun kolasını içerken çocuğa bakıpta dibinde bırak diyişimi gördü galiba emin değilim bana biraz kızmıştı annenden iste demişti utanmıştım epey. Babamda üzülmüştür eminim.

Canım babam hiç yemiyordu aldıklarından ben yedim oğlum diyordu zorla veriyorduk onda da 1 tane büskivi alır onu 1 bardak çayla beraber yerdi beyler dengelerdi onu. Annemde öyle tabi.Biz abimle bir odada aynı kanepede yatardık geceleri konuşurduk abimle çok okuyacağız babamla anneme biz bakacağız her istediklerini alacağız diye. Müziğin etkisimidir ben çok duygusal oldum şu an ağlıyorum parmaklarım titriyor. Evimizde pek eşya yoktu olsa da en az 10 senelik halılar kanepeler perdeler felan olurdu hep ama o eşyaların içinde biz yine de mutluyduk beyler. Tabii annem ve babam hep stres içindeler ay sonunu nasıl getireceğiz diye hep düşünürlerdi. Benim 2 tane kazağım vardı abiminde 3 tane vardı. Zaten benim 1 kazağım abimden kalmaydı kolları dirseklerime gelirdi o kadar kısaydı evde onu giyerdim hep. Diğer kazağımı babam almıştı abime de kazak almıştı bana da anneme de ayakkabı almıştı hiç unutmam o günde çok mutluydu kendine hiç bir şey almamıştı yine canım babam benim yine ağlamaya başladım ben yazamayacağım galiba beyler ya.

Devam et panpa

Şimdi diyeceksiniz ki o kadar borcunuz var neden arabayı satmıyordunuz? Araba her zaman hazır para olarak görülür beyler babamla annemi mutlu ederdi hazır para kapıda hazır arabamız var diye.Bu arada anacığımdan bahsedeyim biraz babamda annemde ortaokul terk annem ev hanımı babamda küçükken öğrenmiş mesleği. Babam anneme her ay verebildiği kadar fazla para vermeye çalışırdı ki bunalmasın annem ondan para istemesin diye babam öyle düşünceli insandı. inanın beyler annem o parayla kendine bir çorap almazdı.Hep mutfak için bakkaldan yağ prinç felan alırdı. Abimle bana sabah okula gitmeden önce harçlık verirdi ve derdi ki beyler oğlum istediğiniz gibi harcayın helal para derdi.Biz birde babamın halini gördükçe hiç para harcamazdık getirir anneme verirdik parayı.Hep böyle yapmaya başladıkça annem bizden gizli bu paraları biriktirmiş ve bir gün babamla beraber eve abur cubur almışlar o parayla.Şu an gözlerimden yaşlar akıyor be beyler ciddi ciddi ağlıyorum. Babam neşeli neşeli bize aldıklarını gösteriyor bak bundan da aldık bak şundan da aldık bak bundan seviyomusun felan diyor çok sevinmiştik o gün abimle beyler devam edemeyeceğim galiba şu an ağlıyorum.

Akrabalara borca zaten girmiştik birde bu yetmez gibi babamın çok baktığı hatta 3. Evlat dediği Doğan 1.6 SLX imizi bir gecede yürütmüşler evin önünden bir sabah kalkmış babam yine Pazar beyler erkenden kalkıp arabasına bakıcak, motorunu çalıştıracak,o esnada arabasını silecek, bagajını düzenleyecek falan filan.Çok severdi babam o Doğan'ı.Ama bir Pazar daha hava yeni yeni açılıyor. Güneş yeni doğuyor ve babam bakıyorki araba yok. Dualar ederek sağa sola bakmış beyler babam.Taa 3 mahalle alta inmiş o sersemlikle ne kadar yürümüş.Eve geldi bir yandan iş sahibini arıyor ben biraz gecikeceğim diyor bir yandan evde odaları dolaşıyor babam. Erkenden kalktım o sabah babamın haline üzülüyorum ama beyler adam oturdu oturdu sonra kalktı ve yine işine gitti.Bu kadar zordayız hani siz anlayın. Arabasına 3. Evlat diyen adam arabası kayboluyor fakat yine de o gün Pazar günü olmasına ramen bile işine gidiyor.

Ben çok değişik şeyler yaşadım beyler zaten bir tane taşak entryim yoktur şimdi diyeceksiniz ki burası inci sözlük ne işin var o zaman ben ekşide de günler geçirdim fakat çok samimiyetsiz buluyorum orayı her neyse konumuz bu değilde beyler hani bazen bir kötü şey olduğunda bundan daha kötü ne olabilir dersiniz kendinize ama peşinden daha da kötü şeyler olabiliyor.

Orta 2 ye gidiyorum o zamanlar babam bir fabrikada makine bakım görevlisi. Bakmayın adına sanki güzel bir şeymiş gibi bakımcı diyorlar.Ama çok kötü şartlar altında çalışırdı benim babam.1 ay boyunca 1 kez Pazar günleri evde kalıpta uyumazdı.Hep işe giderdi yanlış anlamayın aç gözlülüğünden değil ev kredisi ödüyorduk istese her pazar gitmeyebilirdi işe. Evde öğlene kadar uyuyup, öğlen vaktinde kahvaltısını yapıp televizyonun başına geçip kovboy filmleri izlemek eminim babamda isterdi.