şimdilik bu kadar beyler devam ederiz yine.

anlat panpa başlık takipte

Anlat lan okuyorum

Buralardayım pampa gibik sokuk dersler vardı gitmedim okula yurtta yatıyom

anlat panpa

bekliyoruz panpa devam.

geldim beyler. başlıyorum birazdan. buralarda mısınız?

evet pampalar diğer tenefüs zehra, sınıfımızın diğer meraklı ve dedikodudan başka işi gücü olmayan kızlarıyla(her sınıfta vardır bunlardan eminim) birlikte okulun diğer binasına kızla konuşmaya gitti. konuşmuşlar kız sınıftan çıkmadan. ben de ceza verecek öğretmenini bekleyen öğrenci heyecanıyla bekliyorum tenefüsün bitmesini. tenefüs bitti zehra sınıfa geldi. baktım dedikoducu team kıs kıs gülüyo aq. bi anlam da veremiyorum. zehra'nın geldiğini görünce hemen damladım yanına çektim sınıfın kenarına bunu. ne oldu ne dedi dedim. ben senden bahsettim böyle böyle arkadaşım seni görmüş hoşlanmış falan dedim, o da bana çıktığı birisinin olduğunu söyledi dedi. ismi vera'ymış dedi. ulan tepemden aşağı kaynar sular dökülmüş gibi hissettim. ilk kez bi kız için içim pırpır ediyo onun da sevgilisi varmış aq.

ben üç hafta tak gibi yaşadım bu olaydan sonra. evden okula, okuldan eve. günlerim facebook'ta vera'nın profilinde gezinmek ve yeni yüklediği fotoğrafları bilgisayara kaydetmekle geçiyor. o zamanlar sony w810i walkman model telefonum var. arkaplanına vera'nın en sevdiğim fotoğrafını koymuşum. o telefonun hafıza kartı şimdikiler gibi microsd değildi. kocamandı ve her yerde bulunmuyordu. bende sahip değildim onlardan bi tanesine. telefonun hafızası 20 30 mb falandı ve tamamı vera'nın fotoğraflarıyla doluydu. ilk defa kendimi birine bu kadar muhtaç hissediyodum. aşk buymuş lan demek ki falan diyodum kendi kendime. okulda her tenefüs bahçeye çıkıyorum görürüm onu diye. görünce de bi köşeye çekilip kendimi farkettirmeden izliyorum güzelliğini.

eğer bakışlarınızı ona çevirirseniz gözünüze çarpan ilk şey neredeyse beline kadar gelen, koyu siyah bukle bukle saçları olur. ben saçının her buklesinden şelaleler aktığını görürdüm. telden yapılma üzerinde ufak bi çiçek olan bi tacı vardı. başında sanki gökkuşağı varmış gibi dururdu. genelde makyajı pek sevmez ve sık kullanmazdı. sadece siyaha yakın tonlarda ince bi göz kalemi çekerdi gözlerine. hal böyle olunca sert ama şefkatli bakışları daha da keskinleşirdi. ufacık ve düzgün bi burnu vardı. ağzı ne hayatı boyunca asla bağıra bağıra şarkı söyleyemeyeceğini düşüneceğiniz kadar küçük, ne de gülerken otuz iki dişi birden gözükecek kadar büyüktü. yüzüne tam karşıdan baktığınızda soluk pembe dudaklarının hemen sağ altında milimetrik bi ben görürdünüz. ve o ben tanrının onu yarattıktan sonra yüzüne koyduğu bir noktaydı bana göre ve yılın ilk güneşli günü kadar güzel dururdu beyaz teninde.

anlat panpa okuyoruz

bi sigara molası beyler

sigara molası biraz uzun sürdü beyler. bu arada kimseler de entry girmemiş. okunuyor mu okunmuyor mu emin değilim ama yazmaya devam edicem. başlık dursun buralarda.

hani bi şey söylüyodun amk

bizim lisede yazın gri bi lacoste giyilirdi. vera'yı ilk gördüğümde üstünde lacoste, altında gri okul eteği vardı. okul çıkışlarında hep arkasından takip ederdim. siyah nike bi çantası vardı. gözden kaybedersem ya çantasından ya da dalgalı saçlarından tanırdım onu. hava kapalı olduğunda siyah bi kazak giyerdi. kollarını sündürmeyi çok severdi. bu yüzden kazağın kolları uzun omuzları düşük dururdu. ya ellerini göstermekten çekiniyo ya da elleri çok üşüyo diye düşünürdüm. ellerinin nasıl olduğuna dair hiç bi fikrim yoktu. hiç yakından bakamamıştım ona. üç hafta boyunca ben hep onun önünde arkasında dolaştım. kendimi farkettirmeden hep çevresindeydim. sınıftakiler de bunun farkındaydı ve benim bi kız için bu kadar ilgi duyuyor olmam ilginç geliyordu onlara da. bu süreçte kendime bir de elektro gitar almıştım. cort x6. evden okula-okuldan eve hayatıma biraz renk gelir, okuldan sonra kendime bi meşgale edinirim, bi uğraşım olur diye evdekilerin başının etini yemem sonucunda aldığım gitarıma başlarda çok ilgiliydim. ama sonrasında gitarla sadece bazı boş zamanları doldurmak için uğraştığımı farkettim. hiç bi zaman çalmayı tam anlamıyla öğrenemedim, hala da bilmem.

yine bi gün evde gitarla haşır neşirken facebook'tan bi mesaj geldi. lan bi baktım vera. selam yazmış. gitarı bıraktım. evde bi tur attım. inanamadım lan başta. hiç beklemiyodum. heyecandan kalbim çıkacak gibiydi. cevap vericem diye kaç kelime yazıp sildim, ne yazacağımı bilemedim. sonunda selam yazdım ben de. naber nasılsın kısımları da geçince muhabbet tıkandı haliyle. kız benden bi cevap bekliyo, ben ne yazsam diye düşünüyorum. ben bi süre bişey bulamadım doğal olarak. kız benim çıkmam gerekiyo dedi. tanıştığımıza sevindim yazdım. ulan ne tanışması aq. di mi. iki cümle sohbet etmişsin sanalda. tanıştığıma sevindim yazıyosun. tealaam. neyse bozuntuya vermedi. ben de sevindim dedi. tekrar görüşür müyüz dedim. görüşürüz ama buraya sık girmiyorum, sana msn adresimi vereyim dedi. msn'in de bitti bitecek zamanları. tarih olmasına az kalmış yani. kumsal_deniz_***@hotmail.com gibi bi mail adresi vardı. ben de kendi mailimi verdim. kız çıktı. ben evde taklalar atıyorum sevinçten. gitarı falan attım bi köşeye. giberim gitarını lan! o durumdayım.

okulda görüyorum diğer gün vera'yı. gözgöze geliyoruz. ikimiz de farkındayız birbirimizi gördüğümüzün ama görmemiş gibi davranıyoruz nedense. yanına gidip konuşmaya cesaretim de yok. tenefüslerde yanında sarışınımsı kumral hafif toplu bi kızla geziyor sürekli. okulda artık kendimi gizlemeden bakıyorum ona. onun da bana baktığını farkediyorum. bunu farkeden de yalnızca ben değilim. tayfa da olayın farkında. her seferinde 'olm o kız çok güzel, o sana bakmaz, sen o kızla çıkamazsın' gibi motive edici telkinlerde bulunuyorlar. hatta cahit her zamanki gibi iddia sevdasına tutuşup 'lan sen o kızı tavla ben de bu merdivenden aşağı atlıcam, üstüne de sana bi ay boyunca her gün bi magnum alcam' diye gaza geldi. okulun ikinci katındaydı sınıfımız. alt kata binanın dışından da iniş vardı. direk zemine atlanabiliyor merdivenden. bina eski ve sınıflar yüksek olduğu için merdivenin en üstünden zemine yaklaşık 6 metre falan bi mesafe var. merdiven ne alaka aq diyecek olan pampalar için açıkladım bu kısmı.

reserved

bu şekilde geçen bi kaç günün sonunda eğitim öğretim yılı sonlanıyor. biz vera'yla msn'den konuşmaya başlıyoruz bazı akşamlar. bazı akşamlarda çok kısa sürelerle geçebiliyor bilgisayarın başına. abisi izin vermiyormuş dediğine göre. hafif diktatör bi abisi var diye düşünüyorum. bi yandan iyi bak terbiyeli kızdır iyi aile kızıdır falan derken bi yandan da abisi nedeniyle malafatı tuttuk diye düşünmekteyim. biz msn'den yavaş yavaş muhabbeti ilerletiyoruz vera'yla. telefon numarasını istiyorum. veriyor numarayı ama telefonunun serviste olduğunu söylüyor. bi sonraki konuşmamızda memleketine tatile gideceğini bi süre görüşemeyeceğimizi iletiyor. yıkılıyorum aq. vera'yla görüşmeyi o kadar bayağılaştırmışım ama o kadar da özel tutuyorum ki, o artık benim için nefes almak gibi. konuşmayı bitirip msn'den çıktığında ne zaman döneceğini sormayı unuttuğumu farkediyorum. mesaj atıyorum telefonuna. doğal olarak cevap yok.

lan hızlı yaz. güzel gidiyo hikaye sardı şimdiden. bu hikaye tutar.