beyler size bir lise anımı anlatmak istiyorum

Diğer binler gibi aksiyon yapmadan anlatıyorum iyi dinleyin..

9.sinif

şuan dersteyiz
yanımda dünya güzeli bir kız oturuyor
yüzüne bakmaya kıyamıyorum
onu ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor

o benim en yakın arkadaşım
beni sadece arkadaşı olarak görüyür

nedenini bilmiyorum ama
kendimden çok
utanıyorum

10.sinif

evdeydim
beni arayıp,
erkek arkadaşıyla tartıştığını
ve bana
ihtiyacı olduğunu söyledi

sonra bize geldi
bana sıkı sıkı sarılıp,
ağladı
şuan dizimde uyuyor
saçlarını okşayıp,
o gül yüzünü doya doya,
seyrediyorum

ben onu okadar çok severken
o beni sadece,
arkadaşı olarak görüyor
nedenini bilmiyorum ama
kendimden çok
utanıyorum
11.sinif

mezuniyet balosu

onunla çocukluktan belli arkadaşız
8. sınıftayken birbirimize söz vermiştik
lise sonda,
mezuniyet balosuna gidecektik,
eşimiz olmazsa beraber gidecektik

beni aradı ve erkek arkadaşının,
hastalanıp gelemiyeceğini söyledi
ve beraber gide bilirmiyiz diye sordu
kabul ettim
ve onu evinden aldım

balodaki en güzel kız oydu
bembayaz elbisesiyle
tıpkı bir melek gibiydi
gece boyu dans ettik
kollarımdayken hep aynı şeyi düşündüm
"onu çok seviyordum"
gece sonunda onu evine bıraktım
beni yanağımdan öpüp,
en iyi arkadaşı olduğumu söyledi

onu gerçekten çok seviyorum
ama o beni arkadaşı olarak görüyor
ona, onu sevdiğimi nasıl söylerim

nedenini bilmiyorum ama
kendimden çok
utanıyorum
aradan yıllar geçti
şimdi o canımdan çok sevdiğim,
meleğimi
toprağa veriyorum

özel eşyalarının arasında,
kara kaplı bir defter çıkmış
bana verdiler
okuyup okumamakta kararsız kaldım
açtım
bir günlüktü
ve bir sayfasında şöyle yazıyordu

"şuan dersteyiz
ve yanımda dünya yakışıklısı bir çocuk oturuyor
yüzüne bakmaya doyamıyorum
onu ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor

beni arkadaşı olarak görüyor
erkek arkadaşım olduğu,
yalanını söyleyerek ve sürekli
onunla ilgili yalanlar uydurarak
yanında olabiliyorum
onu canımdan çok seviyorum

bana bir kere
"seni seviyorum"
deseydi...
dünyalar benim olurdu

ben bu satırları okurken,
meleğimi çoktan gömdüler
hıçkırıklarımı tutamıyorum
gözümü mezardan alamıyorum

merak etme biriciğim
bende seni çok seviyorum...

duygusuz herifler...

hayret lan özet geç bin diyen yok .. okudunuz dimi lan vay mk sizinde insan olduğunuzu biliyodum.