beyler size bir hikaye anlayayım mı lan

dayaktan iflahım gibilmiş ve sefil bir halde eve doğru giderken,bir mağazanın vitrininde kendime baktım. burnumdan sümük akmış, dayak yemekten saçlarım kabarmış, elim yüzüm şişmiş halimi seyretmeye o kadar dalmışım ki,salyam akmış. soğuk salyam elime düşünce kendime geldim,o sıradaa mağazadan çıkan bir adam beni tinerci sanmış olacak ki,gibtir git lan diye kovladı beni.
mağazanın önünden ayrılıp bir an önce eve gitmenin derdine düşmüşken,5 tane arkadaşım karşımda belirdi. belli ki bana çok sinirlenmişlerdi

içlerinden 2 tanesi çok kırıcı küfürler ederek üzerime saldıracaklardı ki,en yakın arkadaşım onları tuttu. elimi omzuma atıp gel bi dolaaşalım dedi.eli omuzumdayken, neden kendilerini dayak yerken sattığımı sordu cevap veremedim.bir yandan ne kadar bir şerefsiz olduğumu da hatırlatmayı ihmal etmiyordu.

aramızdaki konuşma tam tatlıya bağlanacaktı ki,çoğumuzun hayatında bir kaç defa mutlaka yaşadığı, muhteşem bir dayak yemeden hemen önce elini omuzuna atan adamın birazdan yiyeceğin dayağın başlgıcı olan kafasının yanı ile buruna vurduğu darbe çok şükür ki gelmişti.
her neyse kankamın başlattığı ve diğer 4 kişinin de büyük bir coşkuyla katıldığı çılgın bir dayak merasimi başlıyordu. 1 gün içine bu kadar çok dayak yemek hangi insana kaç kere nasip olabilirdi ki? her ne kadar zoruma gitsede yapabileceğim hiç bir şey yoktu

ben biraz kişiliksiz olduğum için,bir çok kavgada yaptığımı yapıpı kendimi yere attım. kafamı ellerimin arasına alıp kendi etrafımda şuursuzca dönerken bir yandan da en etkili silahımı kullanıp, beni büyük zevkle tekmeleyen arkadaşlarıma yalvarıp bu dayağın bir an önce bitmesi için ikna etmeye çalışıyordum.
baktım dayak bitecek gibi değil,abi ameliyatlı yerime vurmayın diye ağlamaya başladım. baktım o da olmuyor, deliye vurdum kendimi yerde garip garip hareketler yapıp sinir hastası taklidi yaptım.

garip sesler çıkararak adeta değme oyunculara taş çıkarıyordum. şovumun doruklarındayken,bir an yıllardır aşık olduğum, açılmak için zaman kolladığım kızın bana tiksinen gözlerle kalabalığın arasından baktığını görmem bir oldu. o anda önümüzdeki uzun yıllar boyunca sex yapma şansımında yanımdan koşarak uzaklaştığını fark ettim. arkasından bağırdım,ne olur geri dön insan umutsuz yaşayamaz!ne olur geri dön sex yapma umudum! diye bağırdım yüzüme bile bakmadı.
o anda kalabalık içinden biri 'abi adam kafasına darbe almış saçmalıyor! dedi.ben de kendime geldim zaten.

etraftakiler yetişip, bana tekme atan kalabalığı uzaklaştırıp beni yerden kaldırdılar. esnafın biri kendimde olup olmadığımı kontrol etti, sonra bir bardak su getirdi.

baktım artık güvendeyim, oturduğum yerden milletin zor zaptettiği arkadaşlarıma küfürler yağdırmaya başladım
anaları ve bacıları hakkında ağır ithamlarda bulunup suyu içtim su daha mideme inmeden, esnafın zaptettiği arkdaşlarımdan biri kurtulup,3.sınıf döğüş filmelrindeki sahnelere taş çıkartacak bir tekmeyi kaarnıma geçirdiği gibi yemek borumdaki suyu dışarı kusturdu.

ben tabii anam anam anam diye kendimi yere attım.

esnafta ne olduğumu anlamış olacak ki,bana su veren adam beni yerden hırpalayarak kaldırdı

sonra arkadaşlarımı uzaklaştırdılar. bir tane esnaf sigara yakıp ağzıma koydu olayı anlatmamı istedi. ben de beni dövenlerin ne kadar şerefsiz olduğunu, geçenlerde yedikleri bir dayak için beni telefonla arayıp yardım istediklerini, beraberce dayak yedikleri kahveye gidip, kahvede büyük saygı gördüğümü, olayı bir de bunları döven elemanlardan dinledikten sonra, dövenlere hak verdiği ve bunlara akıllı olun yoksa bir dayakta benden yersiniz dediğim için olduğunu anlattım.

arkadaşlarımın ne kadar şerefsiz, olduğundan ve zayıf karakterlerinden bahsettim. herkes bana hak verdi, bütün esnafı bana saldıran arkadaşlarıma karşı doldurdum.

esnafların arasında bir tanesi benim bile inanmakta güçlük çektiğim hikayeye inanıp baya gaza geldi. telefon numarasını verdi, bana saldıran arkadaşlarımın gerçekten de çok şerefsiz olduğunu ve bir daha beni dövmeye kalkışırlarsa kendisini aramamı sıkı sıkı tembihledi

esnafların arasında kendime güvenim geldi, arkadaşlarımın arkasından biraz daha konuştum.ara sıra gaza gelenler oldu, bunlrla birlikte intikm yemini ettik.

her neyse aradan bir kaç hafta geçti. biraz karaktersiz olduğum için beni döven arkadaşlarıma beni affetmeleri için çok yalakalık yapatım.o kadar ısrar ettim ki,benim yalvarmamdan utandıkları için olsa gerek beni affettiler,ama pek yüz vermediler.

hikaye bitti okuyan okur. şuku falan da istemez. aylardır dutuyordu pc de amk.