beyler sevgilimle olan anılarımı anlatıyorum

kafa dinlemem lazımdı yoğun bi ders ortamından çıkmıştım ama elifi yalnız bırakamazdım
bi süre daha evde kaldım beyler. bi ara memlekete uğracaktım sonra geri dönecektim
iyileşene kadar
emin olana kadar
ona üç ay stres yaşatmayacaktım
yoksa umutsuzlaşıyordu
kanserde umut önemlidir beyler

yine gezdiriyordum arada okulda bitmişti ama çoğu zamanlarda hastanedeydi
artık çoğu personel bizi tanır hale gelmişti
ev sahibi olmuştuk resmen.

benim korktugum başıma geliyordu beyler
doktor daha büyük bi hastaneye zütürmemizi söylemiş osman amcaya
öyle yapacaklardı
bende bu arada eve uğrayıp geri dönecektim

beyler yarın devam edeceğim. kendinize iyi bakın

@314 kardeşim biraz uzatmak istiyorum. her bi taku anlatmak istiyorum yarın uzun partlar gelecek.
okuyan kimse kalmasa bile devap edeceğim

@316 bu kadar oluyor kardeşim malesef. bu yazıyı yazma amacım artık kafamın hiç bi taku almamış olmasıdır. hiçbir amacım da yoktur
nerede okudun?

En azından okul derdi bitmişti beyler. Yavaş yavaş gün yüzüne çıkıyorduk
Er kişi tarafıydık artık işim gücüm Elif olmuştu
Memlekete uğramam lazımdı, gerçi ailem gel falan demişti ama yapılacak işler vardı işte
Tanıdıklardan para falan alacaktım Elifin yanında param olmazsa olmazdı.

Elif Ankara da bi hastaneye kaldırılmıştı. Bende kirada oldugum evi boşaltıyordum. Ve artık herkesten vedalaşma vaktim gelmişti
iyi kötü özleyecektim burayı
Sonuçta anılar vardı beyler. Hüzünler mutluluklar ne tak olursa olsun bi anda bırakmak zor geliyordu
Aile sevgisini ben okulda, yurtta ve son sende Ahmetle Elifle yaşamıştım

Gerekli olan işleri hallettikten sonra düştüm memleket yoluna. Ehliyet falan halletmem lazımdı.
Artık Elifi arabada gezdirecektim
Zaten iyi bi yeri kazanacak olsaydım alırdım babamın altından arabayı
Osman Amcayı arayıp duruyordum Elifin durumunu soruyordu
Sevdiğim Allahtan sınavlarına girmişti ve bi sıkıntı çekmemişti.
Doktor olacaktı kendisi gibi bi zamanlar hasta olan insanları kurtaracaktı
Ama ilk önce iyileşmesi lazımdı sevdiceğimin
Her şeyden önce onun iyileşmesi lazımdı
Bende sigarayı azaltırdım dert tasa kalmazdı beyler
Dua ediyordum

memleketteydim beyler. çok eşyam yoktu zaten. 4 senenin emaneti bi valiz, ve sırt çantam kalmıştı bu kadardı işte
birde ağırlığını zar zor taşıdığım saatim vardı. Eve girdiğimde annemin hoşgeldini ve babamın uyduruk mutluluğuyla girdim.
Her şey aynıydı beyler. Evde sigara içmem zor oluyordu bende çıkıyordum dışarı yakıyordum
Arkadaşlar geleceğimi biliyorlardı. Liseden önce Çağrı diye bi arkadaşım vardı bu gavat o zamanlar en iyi arkadaşımdı beyler
Hala iletişimi bozmamıştık. Onla buluşacaktık. içimi dökecektim

Kayseri meydanda buluşmuştuk. Nargile içmeye gidecektik. Birbirimizi görünce eski durağan günler aklıma geldi beyler
Ulan neydim ne olmuştum. Geçen süre beni aşırı derece de olgunlaştırmıştı. Bunun farkındaydım.
Çağrıyla hasret giderdikten sonra nargilesı güzel olan bi kafeye doğru gittik.
Kafe tanıdıktı. Ordaki abilerle de hasret giderdikten sonra Çağrıyla konusmaya baslamıştık
Elifi, Elifin hastalığı her bi taku anlattım. Gözleri dolmuştu hırbonun.

-Para lazım Çağrı. Ankaraya gideceğim
- Kardeşim bende birikmiş var biraz. Onu veririm. Araştırırım millete sorarım varsa onlardan da alırım
-Eyvallah gülüm. iyi ki varsın

Bu arada cafede incecikten bir kar yağar türküsü çalıyordu beyler
içinde elif sözleri geçen bi türküdür

http://www.youtube.com/watch?v=yHcO5vloKTQ

dertlenmiştim beyler. aradım elifimi.

-alo gülüm nasılsın
-iyiyim mehmet sen nasılsın
-iyi çok şükür yerleştiniz mi?
-yerleştik de sende gelseydin
-az kaldı gülüm merak etme

bu arada arkadan kezbanın biri böğürerek gülüyordu beyler. hala söverim o kıza. elif bunu duydu tabi

-o kız kim mehmet nerdesin sen?
-bi arkadaşla dışardayız canım
-nasıl arkadaş o benden kurtuldun sonunda kafanı mı dağıtıyorsun
-hayır elif yok öyle bi şey
-tabi canım tabi
-tamam neye inanıyosan inan sevdiceğim gelince her şeyi uzun uzun konusuruz
-ne zaman gelicen?
-ibibikler öter ötmez ordayım

buda sevdiğimiz bi şarkıdır beyler

Mustafa SAĞYAŞAR- Kara gözlüm efkarlanma gül hayrı

Telefonu kapatmıştık sonunda
Hayvan gibi böğüren kıza gidip bi laf sokacaktım lan

elif tekrar arıyordu. sesi o kadar güzel geliyordu ki beyler. yani tek bi kelimesi ona bağlı kalmam için yeterdi

-mehmet beni bırakma beni unutma olur mu?
-en kısa zamanda her şeyi halledip geri döneceğim sevdiceğim. sen merak etme

çok özlemiştim beyler. yani tamam aylar yıllar olmamıştı. ama ufak bi ayrılık bile beni sarsıyordu.
çağrıyla biraz daha nargile içtikten sonra evlere dağıldık
ben sigara yakıp duruyordum yine. memleketin havası ayrıydı elbet
ama sevdiğin başka yerdeydi, sevdiğin her şeyden önde geliyordu.
gül yüzlüm benim.
eve girdim sessizce. yattım yatağııma kurdum hayalleri,
en kısa zamanda elifin yanına gitmeliydim. ikimizin de buna ihtiyacı vardı
gerekli olan parayı yavaş yavaş topluyordum. ve ehliyet işini sonraya atmıştım
daha önemli işlerim vardı.

1 hafta memlekette kaldıktan sonra artık gitme zamanı geldi diye düşünüyordum. para işini çağrı ve benim başka çevrelerimle borç olarak halletmiştim beyler.
yani yeterdi ddiye düşünüyordum. yetmezse bi yolunu daha bulacaktık. ankara da iş bulacaktım. akşam elifimin yanında uyuyacaktım. hem osman amca müsaade etmez gibi geliyordu ama yinede zütü sağlama almak lazımdı.
yola erkenden çıktım beyler. annemgilede elifin yanına gidiyorum dedim. üzerinde durmadılar fazla. annem paran var mı dedi var dedim. ailemden para istemeyi sevmezdim beyler. niye olduğunu bilmiyorum. babam sormadı bile para işini. çıktım evden. ahmet de gelmeyi istiyordu. dur dedim ilk önce ben bi gidiyim. sonra yavaş yavaş hepimiz toplanırız eski günlerdeki gibi dedim.
beyler kendimi düşünmüyordum. saç sakal karışmıştı yine elifi düşünüyordum sadece
onun morale ihtiyacı vardı sıkıntıya ihtiyacı yoktu. dünya başımıza yıkılmış gibi dolaşmak bize yakışmazdı.

beyler elif kanserdi ve artık bende onunla kanser olmaya başlamıştım. emin olun bende onun gibi hissediyordum
biz birlikte kanserdik beyler. belki ben onun çektiği acıları çekmiyordum ama yine de öyle gibiydi işte.
dünyaları vereceğim insan günden güne eriyordu belki ama bırakmaya niyetim yoktu beyler
bırakamazdım.

ulan keşke kıskansaydım. orda burda gezerken erkekler baksaydı da ağızlarını burunlarını kırsaydım. ama bu çok zor bi şeydi beyler.
elif her kız gibi yaşıtları gibi eğlenemiyordu artık.
hastaneye bağlı bi hayatı vardı ve artık cidden durumu ağırlaşmıştı.
ankara da o gün elifin yanına gitmedim beyler. bi otelde kalacaktık. aldım 50lik rakı
ağladım içtim kustum. kafamı dağıtacaktım güya. dağıldı da sabah baş ağrısıyla uyanacaktım biliyordum
belki elif içtiğimi de ne çektiğimi de anlayacaktı ama her şeyi göze almıştım beyler

hastaneye gittiğimde elifimin uyuyordu
masum bi bebek gibiydi. ilaçların etkisiyle de uyuyacakmış zaten
benle ilgilenmesi gerekirken yeni bi sevgilisi dostu olmuştu beyler
adı da kanserdi

iftardan sonra devam edeceğim beyler. bi sigara içmem lazım

elifı uyutup duruyorlardı beyler. o ilaçlar artık sevgilimle görüşmeme konuşmama hasret gidermeme izin vermiyordu
yorulmuştum lan. her şeyi bırakıp gideyim diyodum ama gurur vardı beyler
yani bi insana ümit vermişsin yaşayacağına dair birden gitmek itlik olurdu.
ümidi keesmeye başlamıştım beyler
beynimi karamsar düşüncelerim işgal etmişti,
sınav sonuçlarıda açıklanmıştı sonunda
lys ygs sınavıma göre kötüydü. ama yinede hayal ettiğim üniversiteye ve bölümüne gitmeme yetiyordu.
en azından bu bir sorun olmamıştı.
lysde ilk 10 bine girmiştim. ve istanbula gidecektim.
elifse mükemmel bi sonuç çıkarmıştı lys de 2500. olmuştu. ve istediği yere tıpa gidecekti.
bundan haberi bile yoktu sevdiceğimin
uyanmasını bekliyorduk,
ahmet in sonucu da iyiydi. hep birlikte istanbul düşüyorduk
bu arada gültekin de istanbula gelcekti. geçiş yapacaktı. ankarada yapamıyormuş
üniversite hayallerimiz vardı beyler
biraz daha sabretsek her şey iyi olacaktı emindim

beyler çayımı sigaramı hallettim.
sizi bekletmek istemiyorum hikayeyi ya bugün yada yarın bitireceğim inşallah

ankarada bi lokanta da işe girmiştim. aslında lokanta da çok çalışmıyordum. lokanta sahibinin çocuklarına ders verecektim. para suyunu yakın bi zaman çekecekti. tercihleri falan da yaptıktan sonra kafam rahattı
elifin yanına uğruyordum daha dpoğrusu uyandığı zaman osman amca haber veriyordu
bende koşa koşa gidiyordum tabi
lokanta sahibi olayları biliyordu ve beni elif uyandığında yolluyordu.
lokanta sahibi zengin biriydi beyler. baya arsaları varmış bunların
çocukları üniversite sınavına gireceklermiş bu sene
bende onları çalıştıracaktım. iyi de para verecekti beyler. yeter diye düşünüyordum
ahmetgil 1 ay sonra falan geleceklerdi. tüm kadro birlikte olacaktık. elifin de tercihlerini istanbul yaptık.
doktorlar iyi gidiyor diyordu. yine de istanbulda bi hastaneye yatacaktı.
gidip gelecektik işte.
lokanta sahibi recep emmi evlerinde kalmamı teklif etti
bana oradan bi oda vereceklerdi
kabul ettim beyler. güzel bi şans yakalamıştım
elifim ilaçlar yüzünden bayağı halsizdi
her gittiğimde bi şiir yazıyordum
uyuyorsa da yatağına bırakıyordum şiirleri
osman amcagil memlekete gideceklerdi. oraya taşınacaklardı. kızı elif sevgilimi bana emanet etmişti.
kendimle gurur duyuyordum beyler

aynı zamanda antolojiye falan şiir satıyordum. sigara paramı oradan kazanıyordum
her şey yolundaydı.
üniverssite bayağı bi burs alacaktım. özel üniversiteler teklif falan etmişler babam arayıp duruyordu ama benim hayallerim belliydi.
çağrıyla da görüşüyorduk. kısa zamanda ondan aldığım borç parayı yolladım beyler
daha çok borcum vardı onlarıda yavaş yavaş bitiriyordum
hayatım azda olsa normale binmişti
elif artık dışarı çıkıyordu çıktığında ankarada gezilecek yer çoktu.
saçları uzamaya başlamıştı ve yüzü gülüyordu
ilaçlar onu yoruyordu o kadar.
ama iyileşecekti ve güzel günler bizi bekliyordu.

bi ara durduk yere burnu kanamıştı beyler. çok telaşlanmıştım.
oda doktor arada böyle olacağını söyledi demişti. telaş etmeme gerek yokmuş
Ankamall da falan geziyorduk. ankarada tanıdık çoktu. onlarla da buluşuyordum

elifi onlarla tanıştırıyordum. acayip kıskanıyordu beni beyler.
sakalları uzatmıştım. yani yakışıklı yapmıştı
zaten saçlarda hafif sarıydı ankarada kaşar boldu.
sarkanlar vaardı elbet. elif bunun farkındaydı ve uyarıp duruyordu

elif yeşil gözleriyle yorgun bedeniyle benim gibi bi hırboya takılmış gidiyordu beyler
onu hakediyor muydum bilmiyordum
yani benim için o dişilerin en farklısıydı. ve en farklı kişiyle birlikte olması lazımdı

bu arada recep abinin hanımı gençti beyler. ikinci evliliğiymiş herhalde
çocukları da avrattanmış. recep abinin eşi evliliklerinin başında vefat etmiş.
karısı şeytan gibiydi beyler.
evde çocuklara ders anlattıktan sonra,
bahçeye çıkıp sigara içiyordum. akşam vaktiydi
yanıma gelmişti ve sigara istemişti verdim bi dal
yakmamı istiyordu şimdi de sigarasını yaktıktan sonra
sevgilin var mı diye sorulara geçti
var dedim.
recepten olaylarını duydum canım dedi. kadın manyaktı
nasıl sıkılmadın o kızdan? senin hayatını da harap etmiş diyip duruyordu
ulan sanane kevaşe benim hayatımdan.
saçmalayıp durdu. bende sigarayı bitirir bitirmez odaya geçtim.
ikinci el bi leptop almıştım.
resimlerimize bakıp duruyordum. furkan ahmet ozi çelen gültekin elif merve derya hepsine..
çok şey yaşamıştık beyler

kadın gece odama girmişti. ismi aynur bu arada.
kirlin varsa verebilirsin utanma olur mu demişti
teşekkür etmiştim. çıkıp gitmişti sonra
ulan şeytan gözlü avrat bundan bi tak çıkacaktı belliydi

hastaneye gidiyordum recep abiye lokanta da yardım ediyordum, ders falan derken tatil bitiyordu beyler
adam gibi bi tatil yaşamamıştım. ama daha çok sene vardı önümde
ahmetgil gelmişti çok şükür. derya furkan hepsi gelmişti
ekip tamdı.
birlikte kafenin birine girmiştik. eski günleri hatırlıyorduk
millet kapmıştı bira falan. ben çay içiyordum beyler
milli içkimiz sonuçta *

gece gültekingilin evine gidecektik. 1 sene ankarada okumuştu.
ev kiralamıştı oda istanbula geçecekti.
bu evde son günleriydi. birlikte oraya geçtik beyler.
elifimi yalnız bırakmıyordum gülüyordu sevdiceğim
ve benim için de önemli olan buydu

1 hafta o evde kalmıştık. arada gidip recep abinin evlatlarına ders veriyordum. elif derya mervede bizle kalıyorlardı.
sıkışıp uyuyorduk işte. kızlara bi oda vermiştik. bizde salonda bekar hayatı yaşıyorduk.
bi gece aynur kaşarı beni aramıştı. numaramı recep abiden almış
gittim. ne oldu aynur hanım falan dedim. kibar davranmaya çalışıyordu.
-mehmet receple ilişki yaşıyamıyorum ve genç birisiyim ben. bi erkek lazım hayatımda

ulan tamam olabilir bunlar ama direk konuya atlamak nedir lan?

-recep abiyi üzmeyin aynur hanım konusun bu durumu
-konusuyorum yine de yetmiyor işte. belki sen bana yardım edersin ha?

öpüp duruyordu beyler. elif olmasa atlardım o anda emin olun. öptü yaladı bi taklar yedi. çektim kendimi.
bağırdım kevaşeye. gittim. recep abiye bu olaydan bahsedemezdim. hem artık işten atardı beni hemde o herifi üzemezdim işte.

eve gittiğimde elif sordu ne oldu kimmiş neyi varmış diye

geçiştirdim beyler. elifi üzemezdim

istanbula hazırlanmamız lazımdı artık. olayları recep abiye söylemem lazımdı çünk huur kadın mesaj atıp duruyordu.
ondan önce gittim aynurun yanına

-ulan hiç mi düşünmüyorsun çocugun yaşında birine asılmaya. yada kocana da mı acımıyorsun gibtir git bırak yakamı
-aa canım öyle deme ama

kevaşe hala asılıyordu. aldım eşyalarımı bastım gibtiri. o evle bi bağım olmayaktı artık
recep abinin lokantaya gittim abi kendine iyi bak dedim helallik istedim. para falan vermeye kalktı istemedim ama koydu cebime.

hep birlikte memleketlere dağılıp sonra istanbula gidecektik beyler.
tercihime boğaziçini yazmayı çok istiyordum. kararsızdım
elifte tıp istiyordu.
boğaziçini yazdım beyler. gelecekti de hayallerime yürüyecektim
elif itüyü yazmıştı ilk başta. puanına yakışır bi üniversiteye gitmesi lazımdı

itüden vazgeçmişti beyler. tıp istiyordu. düşünüp duruyordu. benim yüzümden mühendislik yazacaktı.
vazgeçti. doktor mühendis mükemmel bi ikili olacaktık. evlilik hayalleri kuruyorduk
cerrahpaşayı birinci sıraya yazmıştı ardında istanbul tıp geliyordu.
itüyü falan boşvermişti.
istanbul tıp gelmişti ona beyler. zorlamayla gelmişti
bende çok şükür boğaziçindeydim ahmetle birlikte.
grup dağılmamıştı furkan da ordaydı zaten
gültekinide sokmuştuk bi yere
bi çelenle ozi yoktu onlarla da bulusurduk nasıl olsa
merve ve deryada istanbuldalardı.
ikiside özellerden birine burslu girdiler
dağılmamıştık ve önemli olan buydu

beyler şimdilik bu kadar