evet beyler ben bununla evlenirim, kimseyle bu kadar mutlu olmadım dediğim adam okc'den bi kıza yürümüş. ben bunu ertesi gününde öğrendim. buluşmıycaktım sadece konuştum bilmem ne. yok ben senden ayrılıcam demişim ona üzülmüş (hatırlamıyorum bile), yok benim arkadaşımla mesajlaşmamı görüp yanlış anlamış. işte bi şey ifade etmeyen bahaneler. özür mözür dileyip tekrar olmıycanı beni sevdiğini falan söylüyo. mesajlaşmak aldatmak sayılmaz ki diyo. en son tamam hesabımı kapatıyım, bana güven düzeltelim bilmem ne. dün işte ilişkide benim diktatörlüğümü ilan ettik. dedim deneyelim ama belki düzelir belki düzelmez. ben o kadar nazik ve dengeli olamıycam çekmen gerekiyo. rahatsız olduğum her şeye de müdahale ederim, senin özel hayatına saygı duyamıycam işine gelirse dedim. her şeyi kabul etti yeter ki döniyim diye. ne kadar sayfası, rahatsız eden post u bilmem ne varsa sildim. ex lerinden gelen kartları falan yırtıp attım. bi de yazmaya biraz utanıyorum ama bi sinir geçirip dövdüm tokatladım falan. böyle şeyler yaşadık.

bütün neşem kaçtı. çok aşıktım. şimdi öyle bi şey hissetmiyomuşum gibi, öylesine gidiyorum buluşmaya falan.

siz olsanız napardınız? ne düşünüyosunuz bu durum hakkında?

okcupid flörtleşme sitesi.

ben hayatımda ikinci defa bi amaç edinmiş gibiydim beyler. ilki taa ergenlik yıllarımdan başlayan bi şeydi ve bi insanla ilgili diildi, kişisel bi hedefti. olmayınca nihilist oldum, bohem oldum. öylesine yaşamaya başladım. ve bi daha hiç gerçekten bi şeyi tutkuyla sevip hayatım boyunca ona tutunmak isteyebileceğimi düşünmemiştim. bi sürü erkek arkadaşım oldu, düşününce bundan önce sadece bi kişiyi gerçekten çok sevmişimdir. onda da coola yatıp sevgimi göstermediğim ve çabalamadığım için çok pişman olmuştum sonra. bu adamla tanışınca farklı hissettiğimi hemen anladım. ve hayatıma bi amaç geldi beyler, ben bunun aşk olabileceğini düşünmemiştim. hayatımın sonuna kadar bu adamla olmalıyım dedim. umut edebilmeye, hayal kurabilmeye falan başladım. ve hep kartlarımı açık oynadım, hislerimi hep ifade ettim. böyle bi şey olunca hayattaki ikinci büyük hayal kırıklığımı yaşadım ve şu an yine amaçsız gibi hissediyorum. üstelik eskisi gibi kendimi açasım da gelmiyo, bu hissettiklerimden bile bahsedemiyorum.

keşke bi şey yazsanız ya. dil bilmem iz bilmem bi yerdeyim zaten. tak gibi kaldım rakı bile içemiyorum.

sağolun beyler ama yurtdışındayım. buraya yerleşmek, dili öğrenip iş bulmak gibi planlar yapıyodum. başka türlüsüne ihtimal bile vermiyodum. şimdi onu da düşünmüyorum artık. dönmem gerekince dönücem türkiye'ye, sonrası için uğraşır mıyım, sanmıyorum gibi. o heves, motivasyon kalmadı artık. niye yapıyım ki.

haklısınız beyler. önümüzdeki maçlara bakmalıyım galiba. rüyamda bile adama çok aşık geziyorum. allah kahretsin beni.