1. 51.
    0
    naısl anlatacağım bilmiyorum. ben hafiften duygusuzum. duygusuzluk da tepkisizlik getiriyor. hiçbir şeye sinirlenmiyorum, üzülmüyorum, sevinmiyorum vs. insanları pek sevmiyorum. çok tembelim. evden çıkmak istemiyorum. kendi kendime konuşuyorum. çok fazla hayal kuruyorum. hatta bazen karıştırıyorum gerçekle hayalimi. nedir bunlar? daha çok şey var anlatılacak ama uzun uzun yazmam gerek, üşendim.
    ···
  2. 52.
    0
    @72 düzelir tabi
    ···
  3. 53.
    0
    @74 bu belirtiler ne zamandır var?
    ···
  4. 54.
    0
    evet dinlemeye devam beyler
    ···
  5. 55.
    0
    derterime derman olucaksan inbox'uma bir mesaj bırakman yeterli kağıt helvam
    ···
  6. 56.
    0
    şizofrenojenik yayınlar ve bireyin menfaatine olmayan bir medya saldırısı var. yani bir yandan "yapma" diyen bir yandan da "yap" diye bilinçdışı pompalanan saçmalıklar bizleri hasta ediyor.
    ···
  7. 57.
    0
    tabiki merkezinde maddi olanaksızlıklarla boüuşmuyorsa,kim boğuşmuyor ki?
    son 1 haftada yaşanılanlardan sonra ulan ben niye mal gibi çalışıyorum ki deyip sorgulamaya başlayan bir çok halk bireyi vardır kanımca
    ···
  8. 58.
    0
    @19 dışlanan ve varlığı inkar edilen (görülmeyen) insan bir müddet sonra yalnızlaşır ve sonuç olarak akıl hastası olur. sorgulamaya ne zaman başladığı ve zihnine olumsuz düşüncelerin ne zaman yerleştiği bazı kuramsal sistemlerle açıklanmaya çalışılabilir. fakat dediğim gibi olgu düzeyinde ve kişilik bağlamında düşünmek uygun olur.
    ···
  9. 59.
    0
    yaşadığı hayata bakıyor, çevresindekileri gözlemliyor, koşuşturmanın ve aceleciliğin amacının ne olduğunu irdelemeye başlıyor
    ···
  10. 60.
    0
    @14,15 kimseyi zorlamıyoruz.
    ···
  11. 61.
    0
    hayatı güne indirgeyerek içinde akıp gidiyor, artık bir şeyleri sorgulamadan ve yargılamadan, çoğunlukla bunu görüyoruz çünkü mahalle baskısı veya aileden görülen bu.peki ne zaman düşünmeye başlıyor, kendini sorgulamaya ve zihninin derinlikleri veya ruhunun dehlizlerine iniyor?
    ···
  12. 62.
    0
    @17 hakkını teslim ediyorum. fakat eylemsizlik tanımı bana kalırsa yetersiz. eylem var fakat tatmin duygusunu sağlayamadığı için eylemden kaçınma veyahut kendini suçlama gündeme gelebilir. yani "ben bunca işi deniyorum. zekiyim de, ama neden mutlu olamiyorum!" bu biraz da toplumun sosyopgibolojik nabzıyla da ilişkindir.
    ···
  13. 63.
    0
    up up up
    ···
  14. 64.
    0
    @10 anlat panpa
    ···
  15. 65.
    0
    bana yardım et panpa :(
    ···
  16. 66.
    0
    up up up
    ···
  17. 67.
    0
    @5 tatmin duygusuna ulaştım düşüncesini yaratan bazı düşünceler olabilir. o işin detaylarına girmek seni korkutuyor da olabilir. başarısız olma ihtimalinin sana vereceği olası elem ve kederi göze almamak için "tatmin oldum. bitti." diyebiliyoruz.
    ···
  18. 68.
    0
    @7 panpa etik dairesinde olmak şu demektir. "sen şunu şunu yap. rahatla" böyle didaktik muhabbetler bireye saygısızlıktır. etik dışıdır.
    ···
  19. 69.
    0
    dostum bu pgiboloji ile alakalı mıdır değil midir bilmiyorum ama yazayım. hayatım şu an berbat bi durumda. etrafımda ki projelere bakıp diyorum ki lan şunu bi öğrensem tamamdır diyorum. sonra öğreniyorum araştırıyorum ama ardından bi şey yapmıyorum. tamam olum öğrendim elimde bulunsun misali düşünüyorum. bi şeylere başlamak, çalışmak için illa bir darbe yemem gerekiyor böyle gaza gelmek için. eskitmediğim müzik kalmadı, ondan sıkılıyorum, bundan sıkılıyorum. pöff.
    ···
  20. 70.
    0
    up up up up
    ···