+1
Kral ülkenin yalancıları arasında bir
yarışma açtı. "işte bu yalan,"
diyebileceği bir yalan uydurana bir küp
altın vadetti. Yalancılar akın akın saraya
gelip yalanlarını söylediler, fakat yalanlar
ne kadar akıl almaz olursa olsun kral
hep, "olabilir, niye olmasın ... " gibi
cevaplar veriyordu. Böylece hem
eğleniyor, hem de bir küp altından
olmuyordu.
Derken kahramanımız elinde boş bir
küple huzura çıktı ve konuştu:
"-Rahmetli dedeniz bir savaşa çıkacaktı,
ancak o günlerde hazinede yeterli para
yoktu. Dedeniz dedemden bu küple bir
küp altın borç aldı ve 'bu borcumu
torunum torununa ödeyecek,' diye söz
verdi. Şimdi, dedenizin borcunu bana
ödemeniz için buraya geldim."
Kral, "işte bu kuyruklu bir yalan!"
deyince adam, "o halde ödülümü
alayım," dedi.
Kral, "ımm şeyy doğru da olabilir"
deyince adam, "o halde borcunuzu
ödeyin" dedi
