Yürüme engelli bi kuzenimin başına gelen bi olayı anlatıyorum ciddi ciddi muhabbet ederken anlattı bunları çok dürüst bi insandır.

Kendisi köyde yaşıyor bende yaz tatillerinde arada bir yanına gidiyorum işte başına gelen olay;

Öncelikle sherlock holmesler gelmesin başlığa kendisi 22 yaşında şarjlı tekerlekli sandalye kullanıyor. Her akşam köyün kahvesinde arkadaşlarının yanında takılıyor.

Bi gece 12-1 gibi kahveden gelmiş. Arabasını şarja takacak dairesi üst katta arabayı apartman girişinde bırakıyor üst katta annesine bağrıyor; (K:Kuzenim, A:Annesi)

K : Anne şu prizi aradan uzatta arabayı şarja takacam.
A : Çıkıp alamıyor musun onu?
K : Ya çıkarım da (Beyler merdivenlerden kollarından destek alarak sürünerek çıkıyor anlatamayacam şimdi neyse) aradan uzat işte bida 2 kere gidip dönmeyim.
A : iyi bekle

5 dakika geçmiş hala ses yok çıkmış yukarı kapıyı yumrukluyor açan yok ardından aşağı katta ki komşusuna inip soruyor

Komşusu : Annenler yarım saat önce hastahaneye gitti sizin evde kimse yok onlar gelene kadar bizde dur.

işte bunu dediği an içinden hasgibtir diyor ardından annesi eve geliyor ve olayı soruyor annesi de şok oluyor ben senle böyle bişey konuşmadım diye ardından 1 hafta korkudan eve akşam ezanı okunduğu gibi geldim dedi bana.

Olayı çok net duymuş beyler zaten genelde sakin yerlerde (köy, kasaba vs) olurlar biliyorsunuz. Şu anlattığıma en ufak bi yalan eklediysem en adi namerdim (ayrıca böyle bir şeyi nasıl uydurayım amk?) yemin ederim ki ne duyduysam onu anlattım ve kendisi köyün en beyefendi insanlarındandır herkes sever kuzenimi yalan konuşmaz.

Bu olayı nasıl yorumlayacaksınız ateistler?

Edit : Kuzenim şizofren değil hayatında bu dahil en fazla 1-2 olay gelmiş başına zaten geçtiğimiz kış ameliyat oldu bi dünya test yaptılar çıksa orda çıkardı sonucu alkol falan hayatta kullanmaz. Yani bu olayı açıklayacak hiçbir durum yok.