inanın ben gerçek sevdiklerimi platonik sevdim aklımdan kötü bişey geçmedi onları okadar saf okadar masum sevdimki uzaktan incitmeden sevdim o başkasıyla birlikteydi içim burkuluyodu inanın platonikken bile ondan vazgeçmek zorunda olmak okadar canımı yakıyorduki birde sevgili olsak ölürdüm heralde sevdigim zaman deli gibi seviyorum beyler incitmeden kırmadan uzaktan severdim

Ama sevmemeyide öğrettiler

Artık sevmek değil sevilmek istiyorum çünkü ne kadar şiddetli seversem okadar şiddetli acı çekiyorum