beyler nasıl asosyal bir embesil olduğumu

annem izin verdikten sonra gittik tatile, plajda falan oynuyoruz denize giriyoruz bir baktım denizden babam geliyor, denizden çıkmış buz gibi yannanımı ister misin diye soruyor, dayanamadım tamam dedim zütürdü beni kayalıklara züt deliğimi tuzlu suyla beraber bir gibti 3 gün oturamadım. daha sonra arkadaşlarına falan pazarlamaya başladı beni, o gün bugündür gayım ve bundan keyif alıyorum.

bunlari okudum ve babamin tassaklarini boynuma dolamaya gidiyorum

panpa benim durum biraz daha farklıydı. allah var babam çok fazla karışmazdı, dövmezdi. hatta hiç dövmedi. ama annemle araları hep bozuk. şu an bile araları bozuk. babam inatçı birisi, annem yıllardan beri katlandığı için artık bişey yapamıyor. boşanmak isteseler annemin ekonomik bağımsızlığı yok, ailesi ile araları bozuk.
ergenlik dönemimde hep bu durumlarla karşı karşıya kaldım. babamla aramız da iyi değildi hani, para almak için konusurdum sadece.
bu şartlar altında hep ezildim. ailevi durumlar beni iyice içime kapanık birisi yaptı.
şimdi odamın camlarına alimünyum folyo çektim gün ışığı girmiyo artık. hep odamdayım. ailemle yemekten yemeğe görüşüyorum. hayattan zevk almıyorum.
kısacası asosyalim amk. arkadaşlarım var ama bahsettiğim drumlar beni hep ailem üzerine düşünmeme itti. ortamlara giremedim. konusamadım.
özet: asosyalim.

bu asosyal binlerin hepsini ya tahtakaleye yada sultan ahmet e işe vericeksin amk 2 aya sosyalliğin dibine vurur kabak çiçeği gibi açılırlar amk

peder ev hanımı mı panpa, hiç çıkmıyo evden amk

üzüldüm pic babanın zütünü gibiyim

@105 asosyalliğin nedenleri farklı olsada sonuçları aynıdır doğru panpa

@1 panpa üzme kendini burda bir sürü dert ortağın var

panpalar herkes yazdı madem bende yazayım amk benim de babam gün yüzü göstermedi sonra da terketti gitti cepte kuruş yok zaten şımartılmadım hep haddimi bildim küçükken bi de param olmayınca dışarı çıkmaz oldum üni ye gidene kadar görüştüğüm tek arkadaşımla cebimizde toplam 5 lira olursa o hafta kendimizi şanslı hissediyorduk amk. sonra ne oldu şimdi iki kelimeyi biraraya getirip insanlarla konuşamıyorum.

özet: benimki de aynı nedenlerden olmasa da sonuç aynı panpa odamdan dışarı çıkmıyorum

okudum ve kendimi gördüm

nerde asosyal, yalnız başlığı görsem orda kalırım. kendimi bulurum.

panpa hergün evde oturup ben asosyalim demekle olmaz çık dışarı bi arkadaşınla gez dolaş sinemaya git yeni arkadaşlar edin hala geç değil ilk başta yüzün yine kızarır belki ama alışıcaksın yavaç yavaş panpa unutma inanmak başarmanın yarısıdır ki sana dünyayı fethet demiyoz 1-2 arkadaşınla dışarı çık diyoz o kadar da zor olmamalı.

şuan üni son sınıfa geçtim derse geç girmeye bile çekiniyorum beyler herkes bakar diye hoca bişey söyler rezil olurum diye

üzüldüm panpa

yalnız olmadığımı bilmek hoş

benimkisi hiç baskı yapmazdı hiç karışmazdı ben bu yüzden böyle olmadım
ben gecenin köründe kavga seslerinden uyanmaktan, gecenin köründe babanın dayak yiyip eve gelmesinden vs...
kaç yaşına geldim şöyle ailece bi yemek yiyemedik beyler
ailece bir yemek aq ya çok mu bişey istiyorum lan
ailece televizyon izliyemedik

şuan da öyle alıştım artık

örneğin şuan ben odamdayım annem yatak odasında ablam salonda ve babam tahmin edin bakalım nerde?

kaderimiz aynı panpa

@107 eyw panpa
@108 kesinlikle haklısın panpa ama...
@112 ey panpa

panpa açtığın başlığa korban grup terapisi gibi oldu be

beyler bişey yapmalı amk cidden üzüldüm lan ben de öyle am üstüne züt gibmiyorum ama arkadaşlarım var düzenli olarak çıkarız gezer tozarız nasıl oluyo bu aklım almıyo amk

sosyalleşme çabalarım şanssızlığımın kurbanı oldu zaman zaman
beni geçmişte arayan soran kişilere hep olumsuz yanıt verdiğim için onlarda gibtir etti beni doğal olarak

Benim durumuma oldukça benziyor durumun tek fark babam ve annem ergenlik çağlarımda ders çalış ders çalış yoksa yannanlara yan basarsın gibilerinden şeyler söylemelerinden benimde kitabın kapağını hayatım boyunca açmamamdan dolayı pgibolojimi gibmişlerdi resmen, ayrıca huur çocuğu lisedeki bazı arkadaşlarım yüzünden de depresyona girmiştim ve 2 sene boyunca asosyaldim evden dışarı çıkamıyodum hiç arkadaşım yoktu birisiyle sohbete gireceğim anda heycanlanıyordum filan neyse skimsonik de olsa nihayetinde üni kazanınca biraz sosyalleştim ama yinede etkisi gitmemişti o iki senenin, şuan üniversitede bitti ama depresyonun etkileri var uyku uyuyamıyorum mesela konsantre bozukluğu var, hiçbi gibimi 1 defada anlayamıyorum, okuduğum kitabın yüzde doksanını anlamıyorum yani yannanlara gelmiş durumdayım ama daha kötüydüm buna da şükür