-
1.
0anlatıyorum ciddiye alacak okusun.
-
2.
0anlatmana gerek yok biliyoduk zaten
-
3.
0mahallede sürekli garip çocuk gözüyle bakmaktaydılar bana, ve sürekli anormal şeyler yaptığımı söylüyorlardı. aslında onların yaptıkları anormaldi. gülüp, ağlamak ve el ele tutuşup saçma sapan sarkılarla oyunlar oynamak. bence o vakitte bir iş yapmadığımız için oturup dinlenmeli ve iş yapma vakti gelene kadar enerji toplamalıydık. böyle bir enerji ısrafını 5 yaşlarındayken anlamsız bulmaktaydım.
-
4.
0daha sonra ilk okula başladım öğretmenim alfabeyi hiç öğrenemeyeceğimi söylüyordu ama bana öğrenmek için çaba gösterip göstermediğimi sormuyordu. çok saçma, neden eğitimi zoraki hale getirirler ki ben eğitilmek istemediğim için zorluklarla yaşanan bir 8 yıl geçirdim allah'tan lise zorunlu değildi.
-
5.
0beynin olmazsa bunu nasıl yazıyorsun. mikronluk bile olsa vardır lan üzülme
-
6.
0annem ben doğduğumda ölmüş beni babam büyüttü, ve bildiğim her şeyi o öğretti küçükken toprak yememi hiç engellemezdi ama yaptığım hareketleri bir deftere yazardı defteri bir iki kez ele geçirdim ama okuma yazma bilmediğim için hiç öğrenemedim ne yazdığını. ilk okul bitiminde sonunda okuma yazmayı sökmüştüm.
-
7.
0tutar bu gıbıme geldı
-
8.
0babam hastalanmıştı ve bana sürekli dediği cümleyi son zamanlarda tekrar eder oldu " sen tam bir iş makinasısın" neden böyle diyordu bilmiyorum. ama yorulmak bilmediğimi, uykuya sadece göz kırpma eylemi kadar ihtiyaç duyduğumu söylüyordu. ve iş müthiş bir odaklanma yeteneğim olduğunu da söylüyordu. ama hiç bir zaman normal olmayacağımı da ekledi. ve uzun da yaşamayacağımı söylemişti.
-
9.
0nick alırken heyecanlanan bi yazarımsı daha hikayeye başlamış hay amk
-
10.
0bunların hiç birisi bende bir etki yaratmamıştı. hatta babam bu sözlerini bitirdikten sonra defteri bana emanet etti ve öldü. nedense bir süre bakakaldım sonra karnım acıktı ve mutfakta babamın ölmeden önce hazırladığı patates kızartmasını yedim. sonra ne yapmam gerektiğini düşündüm hiç akrabamız yoktu, polisi aramalıydım ve polisi aradım geldiğinde cenaze ve defin işlemleriyle ilgilenen insanlara ulaştılar ve ben de bütün bunlar olurken günlük çekmem gereken 30 şınavı çekiyordum.
-
11.
0polislerden birisi yanıma gelip kaç yaşında olduğumu sordu ben de ona 17 yaşında olduğumu söyledim babam öldüğünde 17 yaşındaydım. beni bir yurda vereceklerini söylediler babamın miras işlemleri için de ayrıca bir memurla notere gitmeliymişim. mirasa da 18'imden sonra sahip olabiliyormuşum. çok saçma babamın oturduğumuz evden başka mal varlığı yoktu ve ben de zaten bu evi satacak kadar aptal değildim. ama kararsızdım, her konuda olduğu gibi. eskiden babam benim yerime karar verirdi şimdi karar vericek kimse kalmadı.