+2
-7
biliyorum hepiniz buraya kafa dağıtmak, hayatınızda sevmediğiniz şeyleri bir nebze yok saymak için geliyorsunuz. bende öyleyim... ancak belli bir süreden sonra, dayanamayarak yenilgilere uğradım. herkes tatilde memleketine giderken, ben cebimdeki parasızlığın hezimetine uğrayıp gidemedim. ailem her gün yeni bir borç pençesi içinde, sıkıntılar bende var olan stresler yine de şu okuma duygusunu kendimden silemedim. çalışmak istedim, ancak var olan bir hastalığımdan dolayı bunları gerçekleştiremedim. babam işçi şu anda işsiz annemse bir çocuk bakıyordu aile taşınmak zorunda kaldığı için şu an o da aynı durumda. final haftasına girdik, bir fotokopi çektirmeye dahi para bulamıyorum. bölümümde ilk 5 içerisindeyim, yine de herşeye rağmen azmediyorum. yurda ödeyemediğim borçlarım var ve bir de tost dahi alamayıp aç yattığım anlar.ben sadece her insanın başına gelebilir böyle şeyler diyorum. sizden ufakta olsa yardım bekliyorum.
hastalığımdan dolayı şu anda 1.82 boyunda 48 kiloyum. hayatta hergün eridiğimi bilmek kadar kötü birşey yok.bir yandan okulumda başarılı bir öğrenci olmaya çalışırken, diğer yandan maddi bir getirisi olmayan hayatımla tamamen manevi bir şekilde hastalığımı düzeltmeye çalışıyorum. ancak hayat, belli bir noktaya kadar manevi duyguları istiyor. karnım aç olunca parasızlığım bunu doyurmuyor. bana destek çıkan bir kız arkadaşım var.8. ayımızdayız ve ağlaya ağlaya beni bırakma korkusuyla tüm sorunlarımı 2 ay önce anlatabildim ona. sağolsun destek çıktı. herkes gibi onu lüks mekanlara, ya da arada pasta yedirmeye zütürdüğüm söylenemez. sadece yürüdük çay içtik, içimde ukte kalmaması gereken şeyler, nedendir bilmem ama bana ukte kaldı.
çok sıkıştığım için başınızı ağrıtıyorum kusura bakmayın. belki bunu diyeceğim için şakirt damgası yiyeceğim ancak, hakkınızı helal edin.
