Lütfen yardımcı olun. Kendi ağzından uzun bir yazı. Üşenmeyip yardım ederseniz sevinirim. Bir de bunu buraya koyduğum için kızacak, ama sorun olmaz inşallah. Bu yaşadıkları ve yaşattıklarım daha büyük sorun. Eski mutlu haline dönmesi için napmalıyım?

"Hayatta genelde çoğu şeyi takmam, din çevresinde iyi birisi olmaya çalışsam da bu sıralar yalan ve dedikodu yapıyorum bazen, ve hayatımı genel itibariyle sevgilim şekillendiriyor, o başka birisi olsaydı ben de emin olun bambaşka birisi olurdum; ama onunla da aramız çok tuhaf, gereksiz şekilde inişli çıkışlı oluyor, bi anda iyi bi anda kötü oluyor anlamıyorum o bana uzak davranınca çok yalnız hissediyorum, kendi tipimi de beğenmiyorum, hayatta kimseye bulaşmak istemiyorum bazen, ölsem falan diyorum; babamlardan para almicak hale gelseydim iyiydi. Genel itibariyle hayatım plansız; durum bu.

Sevgilim varken çok mutluyum, o uzakken de aşırı mutsuz oluyorum; bu halimi doğal karşılıyorum, onsuzken zaten mutluluğu mutsuzluğu önemsemezdim; o geldi mutluluk oldu; o yüzden gidince de mutsuzluk oluyor.

Her ne kadar beni mutlu ediyo olsa da onu dinin önüne koymakla hata etmiş olduğumu hep düşünmeme rağmen yine de bunun tersini yapamıyorum. Sabah besmele çekmezken ona günaydın diyorum, o istiyo diye günah olan dedikodu yapıyorum, o istiyo diye içmek istiyorum, o istiyo diye grup yapma düşüncelerine girdim, bu düşüncenin devamı olarak şimdilerde kendimi tutamayabiliyorum, başka kadınlara en azından bi göz atabiliyorum. Böyle birisi kesinlikle değildim. Kuran okumayı bıraktım. Namazı da bıraktım(bunda farklı düşüncelerin de etkisi var ama onunki de yadsınamaz). Normalde dinden bahsederdim, bir gün bana sıkıcısın dedi onu da bıraktım. Çok büyük hatalar olarak görüyorum bunları, ve bu duruma alıştım, umarım geri dönebilirim. Hayatım onun etrafında dönüyor. Kötü hissettiğimde onun da moralini bozmamak için genelde bahsetmiyorum. Müsait olduğumda hep ona yazarım. Ama tabi sıkılıyo benden. Benim kişiliğim böyle yani ben sıkıcı biriyim(heralde öyleyimdir). Bilmiyorum. Hayırlısı. Onun dışında hayatta pek bişeyim ya da bir isteğim pek yok. Para mal mülk vs istemiyorum pek. Mutluluk meraklısı da değilimdir mutsuz da yaşanır bir şekilde. Şükredince sabredince mutlu olunuyor bir şekilde. Bu yani hayatım.

Bu arada içimde kalmasın hazır söylemişken beni üzen şeylerden biri daha; kaç gündür buluşalım diye yalvarıyorum, haftaiçi her gün işimiz var dedi, sadece biraz temizlik yaptı onun dışında pek bişi yapmadı, bana bir sonraki hafta için olabilir de demedi, bir kankası çarşamba buluşalım mı dedi direkt kabul etti. "