beyler lise hayatımı anlatıyorum acıklı

ondan sonraki hafta günlerim biraz daha bilinçli ama acılıydı işe gidiyordum akşamları çocuklarla takılıyordum kafamı dağıtmak için herşeyi deniyordum kuzenimle bile vakit geçirdim o hafta geldi bizde kaldı ona bile sarılıp ağladığımı hatırlıyorum ki o kızın belkide ölme sebebi oydu girmeseydi aramıza ayırmasaydı bizi tugba o lanet motorun arkasında can vermeyecekti

gece 10 11 e kadar babamla köyde oturduk bu anlattı ben ağladım falan dedim eve gitmek istiyorum atladık arabaya döndük eve annemler falan hiç soru sormadılar belli babam uçurmuş havadisleri kapandım odaya vurdum kilidi kapıya çekmecede tugbanın verdiği resmi vardı ama öyle gençlik değil bebelik öyle güzel bakıyordu ki bu çocuk ölmüş olamaz dersin o gece hiç uyku uyumadım uyuyamazsın ki kafanda hep o
nereye baksan o bi yandan ezginin mesajları var tabi onuda usulca gibtir ettim başımdan sabah saat 8 sularında çıktım evden hiç bişey yemiyorum su bile içmiyorum sadece sigara saatlerce yürüdüm nereye gittiğimi bilmeden durmadan yürüdüm bundan sonraki 1 hafta boyunca böyle devam ettim

indim arabadan yürümeye halim yok oturdum bahçeye boş boş yola bakıyorum bakıyorum babam bi çay demledi geldi karşıma oturdu başladı anlatmaya işte babaannen öldüğünde ben daha küçüktüm falan hem anne sevgili gibi olmaz falan o anlattıkça ben ağlıyorum bu çıkardı sigara yaktı sonra döndü bana al bi tane dedi baba dedim yok olmaz falan okuldan aldım haberlerini içiyormuşsun dışarda başkalarına rezil olacağına benim önümde iç dedi aldım yaktım sigarayı babamın gözlerine baktım çok seviyordum dedim usulca eğildi sarıldı geçecek dedi geçecek ne kadar kolay söyleniyor dime canın yanar geçecek başına kötü bişey gelir geçecek bu öyle değil ki baba anlamıyorsun içim yanıyor bende ölmek istiyorum demek geldi içimden ama ses çıkarmadan çayımı yudumladım yola bakmaya devam ettim

rezerve

anlat panpa okuyoz

yaklaşık 20 25 dakika içinde babam gelmişti almaya yüzünde şaşkınlık ve hüzün belki halime acıdı bilmiyorum hayatımda babamla en yakın olduğum gün o gündür aldı beni arabaya napalım dedi hiç ses çıkarmadım sesim kısılmış bağırmaktan ağlamaktan gözlerim şişmiş kafamı cama dayadım boş boş etrafa bakınıyorum tugbayla olan iyi kötü bütün anılar gözümün önünde usulca yanağımı tuttum en son görüşmemizde tokat atmıştı bana belki hala ellerini hissederim umuduyla babamda halimden anlamış olacak ki hiç konuşmuyordu aldı beni köydeki eve zütürdü annenler şimdi bilmesinler erkek erkeğe biraz dertleşiriz hem dedi

(bkz: kısa bi hikaye anlatsam dinler misiniz)

sen lisenin adresini ver ben şimdi sana vurdulu kırdılı ekşını yapacam adanadan bi kamyon adam getirdim sırf senin için adresini yolla ve bekle...

evlerinden uzaklaştım bir anda koşmaya başladım nereye gideceğimi
ne yapacağımı bilmiyordum sadece koştum belki sadece 10 dakika falan koştum ama bana yıllardır koşuyormuşum gibi
hissettirdi kalbim yerinden fırlayacak kadar hızlı atıyordu ter bezlerim boğulmama sebep olacak kadar çok su
atıyordu vücudumdan çaresizce telefona yeltendim babamı aradım baba dedim tugba öldü hıçkırarak ağlamaya başladım

panpa seri yaz sardı

elim ayagım tutmuyor damarlarım patlayacak yapılabilecek ne vardı
geri getirebilirmiydim sevdiğim kızı ? zombi gibi bi sağa bi sola paytak paytak devam ettim.. annesinin feryatlarını duyabilecek kadar
yakınlaşmıştım artık kadın bağırdıkça ben daha çok ağladım kadın bağırdı ben ağladım sonra anladım ki yapamam
o kapıdan içeri girip sevdiğim kızın tabutuna bakamam

sonra kendi kendime dedim ki ulan it hani sevmiyordun artık hani unutmuştun ölsede umrunda olmazdı
artık ne oldu ? kafamda bitirdiğim kızı kalbimde bitirememiştim anlaşılan damarlarımda sebepsiz bir öfke ne yapacağımı bilmeden
tugbaların evine doğru yürümeye başladım

senden başkasıda okumuyor herhalde amk .d

hoca okududa okudu hayatımın en uzun
selasını dinledim diyebilirim sonunda ise falancanın kızı tugba hakkın rahmetine kavuşmuştur dedi kaldırıma oturdum çaresizce
ellerimi kafamda birleştirdim gözlerimin ağlamamasına daha fazla engel olamayacağımı anladım usulca yana eğildim
cebimden bi sigara çıkardım onu ateşledim bi elim kafamda ağzımda sigara yolun kenarına oturdum bağıra bağıra
ağlamaya başladım

yaz panpa okuom :D

ben otobüste
bi yandan yok lan ölmemiştir falan derken bi yandan korkuyla telefonun kilidini açıyorum saçma saçma müzikler
bulup kendimi rahatlatmaya çalışıyorum otobüs ilçeye girdi inmeden toparlanayım falan kulaklığı çıkardım toparlandım
içimde filler tepişiyor öyle bi heyecan var ya öldüyse ? bunları düşünmeye fırsat bile bulamamıştım aslında otobusten
inerken 2.basamakta başlayan sela ya dikildi kulaklarım kimdi acaba bu

ama içime anlamsız bir öküz oturdu boğazımda düğümler gözler kanlandı ağlıcam serde erkeklik var
yapamıyorum o gece hayatımın en uzun gecesiydi sabah olmak bilmedi sabah oldu giyindim falan evden çıktım
tugbaların oraya gidip kızı kesicem evden çıkacakmı diye bunlarda merkezden uzak bi ilçedeler atladım otobüse
gittim arkadaşlarımda var orda kız görürse onlara geldim derim bağlarım konuyu falan diyorum içimden

derken bi gece kuzenim aradı açmadım haliyle affettik falan ama aynı samimiyeti
devam ettirecek halim yoktu bu işte 5-6 kere çaldırdı sonra mesaj attı kuzen nolur aç çok acil falan aradı açtım
noldu dedim hiç duraksamadan domuz gibi bi sesle tugba ölmüş dedi dedim olm gece gece şakamı yapıyosun hem
gibimde değil falan yemin ederim ölmüş dedi fatihle kaza yapmışlar falan dedim allah taksiratını affetsin kapattım
kapattım

sıcak bastırdıkça evde oturmak daha bi çekilmez hale gelmeye başlamıştı önceden çalıştığım telefoncuya tekrar
girdim patron sağolsun anlayışla karşıladı olayları falan en azından dükkanda klima vardı biraz serinliyordum
hem her gün kalabalık olmazdı ayda yılda bir telefon satılır genelde gelip geçenler soru sorardı kafamda çok
meşgul olmuyordu yine akşamları ensarlarla metelerle takılıyor eğleniyordum geceleri ezgiyle mesajlaşmalar devam
ilk defa işler tıkırında gibiydi

tamam panpa