beyler kızı unutamıyorum yardım edin

panpa yaşadığın şeyi ben çok küçük yaşta yaşadım. ilk sevdiğim kızdı. 7. sınıftaydım daha. nasıl olduğunu anlamamıştım ama kız evet demişti, kimseye açıklamamıştı ama iyi vakit geçiriyorduk. 7. sınıfın sonunda beni bıraktı. daha da acı olan başka birini buldu. o kişi de çok yakın arkadaşım amk bir şey diyemedim. neyse işte yıllar geçti, lisede kız, ben ve çocuk aynı sınıftaydık her gün birbirimizi görüyorduk aramız iyiydi. ama ben bir türlü sevmeyi bırakamadım amk bu kızı, keşke bırakabilseymişim. çocukla ilgili derdi olduğunda ilk bana söylemesine rağmen, aralarındaki her şeyi biliyor olmama rağmen sevmeyi bırakamadım, dost olarak kaldım. hem de bayağı yakın bir dost oldum. bu zaman içerisinde sürekli kavgalar ettik, yok "benle ilgili bir şeyi neden arkadaşına söylersin", yok o kıza niye baktın", yok "beni niye takmadın" böyle böyle ottan taktan sebeplerle gün aşırı küserdi bana. bazen 1-2 güne bazen haftada geçerdi ama dargınlığı. arada sırada genelde yaza girerken büyük çaptaki hatalarımı tüm yaz konuşmayarak cezalandırırdı kendince. ben de giblemezdim sene başında kendiliğinden düzelirdi. neyse işte lise bitti farklı üniversitelere gittik. bu arada lise biterken bu çocukla ayrıldılar. o ayrılık zamanlarında ben yanında oldum, her gün 1 saat telefonda konuştum. benle birlikte olmasını isteyemezdim artık, yalnızca üzülmemesi için uğraştım.

şu an üni 2. sınıfa geçtim. geçenlerde burada bir başlık açmıştım bir kızla buluşuyorum taktik verin binler diye. orda bir entryde bu yeni kızın olursa ilk olmayacağını yazmışım eski kızı kastederek. bunu öğrendi bir şekilde ben arkadaşımla konuşurken. o anda direk "senden nefret ettim ilk kez. bu doğum günün kutladığım son doğum günü olacak. biz hiç sevgili olmadık." gibi birkaç cümle kuruverdi. ben de "tamam. peki daha fazlasını söyleme. gerisini biliyorum." dedim. gerisi bilindik hikaye. her türlü sosyal mecradan silmeler, mesaj yok arama yok. ben de artık mesaj falan atmaya kalkmadım. hatta bu diğer kızla buluşma meselesini bile o ayarlamıştı, ne yazmam gerektiğine yardım etmişti.

neyse olan oldu. senelerdir tanıdığım kızla artık görüşmüyorum. özlüyor muyum tabii ki özlüyorum. ama pişman değilim. böyle olmasını o seçti. yeterince gavatlık yaptım zaten daha fazlasına gerek yok. giblenmiyorsan sen hiç giblemeyeceksin.

özet: onca emeğimin olduğu kız hakkında incide sevgiliydik dediğim için kız benden nefret etti.

not: ciddi anlamda unutman gerek panpa. bir kere soğutma cümlelerini yedin mi bir daha geri dönüşü yok. küçük bir ihtimalle olsa bile tek çaresi bana göre hiç ama hiç giblememek. mesaj yok, arama yok, buluşma yok. hayatından çıkaracaksın. o seni tekrar isterse ancak öyle. dedim ya iki durumda da aynı kapıya çıkıyorsun. kızı giblememen lazım unutmak istesen de istemesen de. tek farkı unutmak istersen çaren "başka" kız olacak. istemezsen bir gib yapmıcaksın.