beyler kız arkadaşımla hikayem

Her neyse ecrin ile bir güzel pizzalarımızı yedik. Nostalji’ye gidip soğuk kahveleri de içtik. Artık nostalji bizim bir parçamız olmuştu zaten işleten ablayı da çok seviyorduk amk çok iyi davranıyordu bize. Karnımızı şişirdikten sonra plana ek olarak künefe yemeye gittik beyler. Saat 8 buçuk olmuştu ama hala hava kararmamıştı yaz mevsimi dolayısıyla. Bense ecrin’i hava kararana kadar oyalamalıydım.

Havuzlu çarşıda gezdik. Tanıdık gördük zaten amk onlarla konuştuk bilmem ne derken hava kararmaya başlamıştı artık. Ecrin’in gözlerini o fularla bağladım.

Bize bakanlar olsa da önemsemiyordum. Elinden tutuyordum ve onu bir şeylerin başladığı yere zütürüyordum.

Onunla ilk defa uyuduğumuz binaya… o iş hanına. Şu anda o iş hanı yok beyler. Yıkıldı ve yerinde büyükçe bir bayan giyim mağazası var. iskenderun’a bir daha hiç yolum düşmese de ileride bu haberi duymak biraz üzücü olmuştu doğru söylemem gerekirse.

Gözleri hala kapalıydı ve nereye geldiğimizi kestiremiyordu. Anlamasın diye asansöre bindirmedim. Yürüyerek 5 kat çıktık. Çok yorulmuştu, nefes nefese kalmıştı. O üst kattaki kafe artık yoktu, iflas etmişler sanırım duyduğumuza göre.

Planın içinde başak da vardı. Sürpriz olsun diye buraya da yazmadım beyler. Yere iki tane puf, bir tane de yere yakın bir tahta masa konmuştu. Masanın üzerinde cips çekirdek kola falan vardı.

Öyle harabe falan değildi zaten bulunduğumuz yer. Çatı katında, üstü açık, iskenderun’un ışıklarını, denizlerini gören harika bir manzaraya sahip teras…

Gözlerini açtığımda şaşırdı.

-ali bu nereden aklına geldi

-buraya gelmek için asansörde kaldık, gözünün önünde işemek zorunda kaldım ve hasta oldum. Aynı zamanda da babanın gözünden düştüm ve polis bizi aradı. Yani burayı ben unutmam hayatım boyunca

-ben de unutmam, asla unutmam. Yağmurda bekleyişin, çok güzeldi

-sen onu bir de bana sor. Resmen enayi yerine koymuştun beni

-ne yapayım unutmuşum? Çarşıda berfinle geziyorduk, dalmışım sonra aklıma geldin

-halbuki ben gün boyu seni düşünmüştüm beklemiştim.

-ne yalan söyleyeyim o geceye kadar umrumda bile değildin. Asansörde beraber kaldık, sonra bir şeyler hissettim sana karşı

-biliyorum davranışlarınla hissettiriyordun zaten
Dedim. Baya gülüşmeli bir konuşma oldu beyler. Eski günleri konuştuk.

Zeynep’e çarpışımı, ama ona kafa tutuşumu, ecrin’in atarını… düşünüyorum da iyi ki zeynep’in yanında ecrin varmış.

iyi ki bir zamanlar araları iyiymiş. iyi ki öyle atar yapmış bana. Yoksa belki de fark etmeyecektim onu. Ve ecrin olmadığı için gezilerin hiçbirine katılmayacaktım. Palandöken ve Kıbrıs’a hiç gitmemiş olacaktım. Taksi ve doğum günü hediyelerine hiç bu kadar para harcamamış olacaktım. Hiç doğum günü kutlamamış olacaktım.

En önemlisi de hiç aşık olmayacaktım lise boyunca. Öylece yaşayacakmışım boş boş. Bana kazandırdığı en iyi şey bu güzel duygular oldu.

Lise aşkı başkadır neden biliyor musunuz; diyelim bir adam sevgilinize asıldı dövülmek pahasına gidersiniz sevdiğiniz için paşa paşa dayak da yersiniz, ama üniversitede olaylar konuşarak çözülür. Lisede duygular konuşurken üniversitede mantık ön plandadır.

Artık o eski toyluğunuz yoktur çünkü olgunlaşmışsınızdır.

Ergenlikteki o asilik, o fırtınalı dönem yoktur artık üniversitede…