beyler kız arkadaşımla hikayem

Acısıyla tatlısıyla, aşklarıyla dostluklarıyla benim için anlam kazanan o okul artık hayatımda olmayacaktı, bundan böyle…

Düşüncelerimle uyuyakalmamak için kalktım bulunduğum yerden. Kavurucu sıcak hakimdi iskenderun’da. Mümkün olduğu kadar gölgede yürümeye çalıştım.

Sıradan bir lise hayatı, okul değiştirmemle rüya halini almıştı.

Telefonuma baktım: 7 cevapsız arama, dördü ecrin’den, üçü de ercan’dan. 3 tane de mesaj vardı. Yine ercan ve ecrin’den. Üçü buluşmuşlar beni çağırıyorlardı.

Yalnızlık takıntımı onlar bilmiyorlardı, anlatmayı da düşünmüyordum. Hepsini ne kadar çok da sevsem, ne kadar yakın da olsam insanın kendisine özel ve kimseyle paylaşmayacağı bir özelinin olması kanısındaydım.

Özeli derken geçmiş hakkında sakladığı bir sır, ailesiyle ilgili vb. gibisinden değil. Daha masum ve zararsız özeller diyebiliriz. Yoksa sevdiğim kişinin ya da yakın arkadaşlarımın geçmişlerini saklaması onlarla dostluklarımın bitmesine bile neden olabilir beyler. Neden demeyin ya da yadırgamayın.

Bir ömrümü geçireceğim ya da canımı emanet edeceğim kişiyle gizlim saklım olmamalı. Bu ilişkiyi zedeler.

Nostalji cafe’de oturuyorlarmış. iyi fikir denebilirdi çünkü insanın dilini damağına yapıştıran bu sıcakta denize girmeden dışarıda dolaşmak akıl karı gibi durmuyordu.

Kafeye gittiğimde ayağa kalkıp sarıldı hepsi. Herkes mutlu görünüyordu. iyi ya da kötü. Bitmişti sonuç olarak. Herkes “aman ne olacaksa olsun” havalarındaydı belki lakin ikinci seneye kalmayı kim isterdi ki? Akranların gitmiş büyük şehirlere geziyor tozuyorlar artık. Ortamlara akıyorlar. Sen kalıyorsun bulunduğun şehirde ve 1 sene daha yemeden içmeden ders çalışman gerekiyor. Kabus gibiydi. Ama şöyle de bir şey var bu insanı yaşdıbının geri kalan kısmında çok başarılı olmasına sebebiyet verebilirdi, ders almış olurdu.

Ercan’ın sınavı fena değilmiş, ecrin de zaten takmıyor bile iyi falan dedi. Cidden insanın parası olması güzel bir şey. Ne yalan söyleyeyim imreniyorum ve param olsa çocuğumu paralı okuturdum. Hatta sınava yemeden içmeden çalışmasına da kesinlikle engel olurdum. Eğitim sistemi çok berbat gerçekten beyler. Neyse “fuck the system” triplerine girmeyeceğim.
Güzel oturduk konuştuk. Bu yaz tatilinde ben iskenderundaydım. Ecrin ise memleketi trabzona gidiyormuş babası ve teyzesiyle, başak da kursa gidecekmiş yaz boyu ama yine görüşürüz diyordu.

Amk başaklarda tak gibi para var, hatta görmesem tuvaletleri bile altından derim ama kız ders çalışıyor. Gerçi başak paralı okumayadabilirdi. Daha önce demiştim zaten sınıf birincisiydi kız, bir sene dişini sıksa gayet iyi bir yer kazanırdı. Zaten üniversite döneminde ailecek istanbul’a taşınacaklarmış. Bu onun için iyi olmalıydı.
Akşama kadar kafede oturduk. Ama daha sonra annem eve çağırdı akşam beraber yemeğe çıkalım diye tutturdu. Kebap yiyecektik beyler. Ayrıca ecrin gitmeden önce onu son bir kere yemeğe çıkarmayı planlıyordum, malum iki ay falan görüşemeyecektik.