beyler kız arkadaşımla hikayem

ben mal gibi kaldım tabi vahi amcanın sözleri karşısında. vahi amcayla izel abla zütürdü ecrin'i. ecrin bana el salladı. ben de güldüm amk mal mal. çok mutlu olmuştum el sallamıştı bana "geçmiş olsun." dedi ardından.

izel abla da vedalaşıp ayrıldı da vahi amca pek sevmemişti beni. davranışlarıyla fazlasıyla belli ediyordu zaten bunu. eminim ki tam bir gavat olduğumu düşünüyordu. kızıyla küçücük bir asansör kabininde uyumuştum.

kızını kolunun altına aldı ve uzaklaştılar ordan. bizimkiler de beni eve zütürdü. zaten pazar günü olduğu için yatıp dinlendim o gün panpalar. sevdiceğimin hayaline daldım bütün gün, inkar etmiyorum.

ecrin'i ben güzel olduğu için sevmiyordum, onu sevdiğim için bu kadar güzel ve inanılamazdı. tabi o zamanki ergen aklımla bunların hepsini inkar ediyordum panpalar. bu duygularımın adını o zaman koymayı bile düşünmüyordum.
bütün gün yattım, pazartesiyi iple çekerek.

pazartesi sabahı kalktım, yine süslendim. onu önemsemeye başladığımdan beri süsleniyordum zaten. tabi annem babam beni resmen sorguluyordu. sevgili misiniz, ne yaptınız bilmem ne. ben de hepsine doğru cevap verdim. tabi onu 2 saat yağmurun altında beklediğimi söylemedim panpalar. gururlu bir bin olduğumu biliyorsunuz zaten. bir şey demediler. erkek olmanın avantajı buydu işte. kim bilir ecrin ne gibi sorgulardan geçmişti, neyse bugün okulda yanına gidecektim zaten.

panpalar okula geldim yine ecrin'i arıyorum dört dönerek. bayrak töreni yapıldı, ecrin yok ortalıklarda. genellikle hep pazartesileri geç kalıyor zaten. kantinde oturdum kendime sıcak bir çay alıp kızı bekliyorum. gelmedi panpalar. ben de derse geç kaldım, bana kalsa girmezdim derse beklerdim onu ama nöbetçi öğretmen vardı koridorda, istemeyerek de olsa derse girdim.

öğle arasına kadar kah sınıfın önünden geçtim, kah birilerinin ağzını yokladım.. yok anam kız yok ortalıkta. bu arada panpalar ilk iki ders bedendi bizim ama hava yağmurlu bir yandan da üniversite sınavı telaşı vardı, o yüzden sınıftaydım. ercan ise ilk iki ders masa tenisi antremanı yapıyordu. bu iki dersin bitiminde yanıma geldi "seni aradım lan" dedi. "ecrin'le mi çıkıyorsunuz lan siz?" dedi.
bir oha çektim. nasıl okuldu bura dıbınakoyim. "nereden duydun" dedim, "kantinde bu eneslerin tayfadaki kızlar konuşuyordu" dedi.

evet, ne kadar gibik bir okulda okuduğumun bir kez daha farkına vardım beyler. kim bilir ecrin'ın elini tutsam artık magazinde falan izlerdim kendimi. hemen duyuluyordu lan. zaten öğle arasında biraz tuhaf bakışlara maruz kaldım diyebilirim. öyle kafa tutar gibi başımı dikleştirmedim, her zamanki gibi önüme bakarak yürüyordum beyler.

ecrin'ı öğle arası da bulamamıştım.

pazartesi resmen kız okula gelmemişti ve benim acilen onu görmem lazımdı. resmen sailormoon'daki maskeli şövalye idi lan bi görünüp bir kayboluyordu. değişik biri olduğunu hep söylemiştim hala da söylüyorum. ne yapıp ne edip onu bulmam gerekti. ama ne bir telefon numarası, ne bir sosyal paylaşım sitesi... evinin adresi vardı lakin gidersem zaten bana kıl olan babasının tepesi iyice atabilirdi ve beni parça pinçik edebilirdi.

akasya durağı terk bir plan yapmalıydım. gerçi evde olduğu ne malumdu amk? onu bu kafayla düşünememiştim heralde direk içgüdülerimle hareket etmiştim. artık tek başına hareket edemezdim beyler. nasılsa ercan yakın dostumdu ona güvenebileceğimi düşünüyorum. o bana sevdiği kızı anlatmıştı amk. bir alt sınıftan başak'tan hoşlanıyordu. ben de ona anlatabilirdim hem belki bana yardım ederdi.

okul çıkışında ercan'a işin varmı dedim. antremanı ekebileceğini söyledi, halley aldık, okulun oralarda bir parkta oturduk.
ben buna söyledim seviyorum falan diye. sonra anlattım oturduğu siteyi böyle güvenlikli falan diye.
ercan'sa yüzüme mal mal bakıyordu. sonra dediki "abi o kafanı sırf uzun olasın diye mi taşıyosun dıbınakoyim" beni züt etti oracıkta. ben anlamadım tabi ne dediğini amk kapak edince biraz da sinirlendim noldu amk dedim.

bu da dedi ki "senin çarpıştığın kız yokmu onunla konuş al ecrin'in telefon numarasını arar sesini duyarsın, evine davet ederse de gidersin"

mantıklıydı aslında ama benim zeynep (çarpıştığım kız) ile konuşmaya yüzüm yoktu. resmen azarlamıştım kızı herkesin içinde hem de hatalı ben olduğum ve önüme bakmayan ben olduğum halde. ercan'ı ikna ettim bu zaten sevdiği kız başak'la mesajlaşıyormuş beyler.

benim ecrin'in telefon numarası yokmuş başakta ama zeynep'inki varmış. ben ölürdüm de zeynep'e mesaj atmazdım amk gururumu gibem.

ercan'ı ikna etmem sonucu başak zeynep'ten ecrin'in numarasını istedi ve bize attı. zaten tüm okul biliyordu ecrin'i sevdiğimi hatta çıktığımızı sanıyorlardı başak da bilsin anasını satıyım nolucaktı ki.

her neyse ben ecrin'i aradım bekliyorum.

e :"efendim?" dedi. sesini öptüğüm.
a :"ee şey beni tanıdın mı?" dedim
e :"nerden tanıyacağım sen kimsin" dedi. amk ne sanıyordun allah'ın salağı tanımadı bile ya.
a :"ali ben, okulda yoktun bugün" dedim
e :"evet asansörde yatmışım karnım ağrıyordu gelemedim" diye cevap verdi.
a :"geçmiş olsun, napıyorsun?"
e :"atari oynuyorum, istersen gelebilirsin"

dünyalar benim oldu beyler, beni evine davet ediyordu vahi amca falan umrumda değildi amk bindik bir alamete gidiyoz kıyamete kafasında ercan'ı sattım hemen.