Resimde gördüğünüz benim köpegim beyler. Adı Avcı. Neden bu ismi koydum derseniz mükemmel koklama yetisine sahip olması. Gözleri kapalı şekilde kokusunu vererek her şeyi bulabiliyordu.

1 yıl önce onu bu halde bulmuştum. Beni görür görmez şekilden şekile girerek nasıl yaptıysa kendini bana sevdirmişti, eve zütürdüm, yemeğini mamasını her şeyini verdim, 2 dost gibiydik be. Çok severdi beni, her gün işten gelince havlardı, üstüme zıplardı 30 dakika falan oyun oynardık birlikte beyler.

Son 3 gecedir her gece uyanıp yanıma kıvrılıyordu beyler. Başımda nöbet tutup bırakmıyordu 3 gecedir. Ne olduysa dün gece oldu. Gece yine kalkacak mi diye kulübenin oraya gidip beklemeye başladım. Saat 2 gibi kalktı, hiçbirşey demeden ayağımın ucuna kıvrıldı. Gözlerinde acı vardı, acı dolu bakıyordu bana.

Gözlerinden alan yaşları görebiliyordum. Bende ağlamaya başladım. 30 dakika birlikte yüzümüze baka baka ağladıktan sonra uyudu diyerek bende yatağıma geçmiştim. Ve sabah kalktığımda her gün 7 de kalkıp saat 7.30 da kucağıma atlayan köpek bugün kalkmamıştı. Uyandırmaya çalıştım uyanmadı. Anlamıştım, gözlerimden yaşlar akıyordu. Kafasını okşuyordum. Hoşuna giderdi böyle yapmam, tepki vermeyeceğini biliyordum. Neyse fazla yazamayacağım beyler cidden çok üzülüyorum.
Köpekler cidden insanın en iyi dostu beyler, sevin onları.

Teşekkürler.