0
askerdeyim lefkoşa da . orada ki askeri birlikler tam bir kıtlık yuvası amk hiçbir şey yok en başta su olmak üzere kantin tam takır kuru bakır amk. neyse hikayeye gelelim - 10-12 nöbetinden geldim eşofmanları giydim yatağa girdim ama uyuyamıyorum açlıktan kalktım yemekhaneye gittim , baraka şeklinde zaten baya var mesafe gittim baktım ekmek de yok geri döndüm herkes uyuyor osura osura koğuş nöbetçisi vardı zütün biri oda mp3 den müzik dinliyor. çıktım koğuşun önüne bi sigara yaktım sinirden ağlıyorum amk sabah 5 de kalkcam amk yerinde açlıktan uyuyamıyorum. o sıra 12-2 nöbetçileri geldi tertibim vardı diyarbakırlı hayırdır la nıye uyumadın dedi. dedim açım yarrağaamm uyuyamıyorum açlıktan .. dur, bekle dedi üşenmemiş gitmiş 5 lira borç almış başka bi kürt ü uyandırıp komutanların gazinosuna gitmiş gecenin köründe poğaça almış gelmiş bana. ulan şok oldum amk bu sefer de mutluluktan ağladım..
o güne kadar asker de kürtlerden tiksinirdim pislik gözüyle bakardım ezerdim o gün o, diyarbakırlı bana insanlık dersi verdi ..