beyler korkunçlu hikaye anlatıyorumm

Hadi amk dün başlığı açtığın andan beri bekliyorum
edit: anlatacaksan anlat amk senin keyfini bekleyemeyiz anlatmayacaksanda ben gidiyorum amk

ilk başta sanki çok yüksek hızda giden bir şeyden çıkan uğultu sesi geliyor gibiydi. kısa sürede hızımı aştım ve o ses gitti. sonsuz karanlıkta hız kavramı var ne garip. her şey o kadar berrak ve temizki. beden gibi bir şey hissetmiyorum. kafamdaki herşey net. gidiyorum sessizliğin sesini duyuyordum.. sonsuz karanlıkta hızlı bir şekilde gidiyorum. ulan ilk başta sadece aile mi düşündüm, çünkü bu ölüm olmalıydı. biraz onlar adına üzüldükten sonra.. kurtuldum dedim. ALlah'ım sana geliyorum. kurtuldum dediğim anda. kaset geriye sarıldı gibi oldu artık ters yönde geri geri yüksek hızda gidiyordum.. uyandım.. cin çarpması olabilirmi bu bilmiyorum ama kimselerle paylaşmadım bunu.. kimslere söylemedim bunu. bi kaç arkadaş dışında onlarada anlatmamın sebebi unuttuğum bir ayrıntı olursa hatırlatsınlar diye. evdekiler korkabilirdi..

uyandığımda suratım kireç gibiydi.. soğuktum birazda. sonra geri yattım.. rüylaar ve kabuslar gördüm. emin olunki bu korktuğum için yada bilinç altım değildi. korkunç rüyalar gördüm. uğraşıyorlardı benimle. ya bir şey olacaksa olsun diyen bir insanım. düzeltebiliyorsam düzeltirim yada mücadele ederim ama düzeltemiyorsam kabullenirim ve korkmam..

korkmadığım için bu kabuların benim kafamda oluşmadığını biliyorum.

gittik eve yerleştik. sonra planımızı uyguladık ama kıç kadar köydeki herkes o gün o yolu kullanmaya yemin etmiş gibi oradan geçiyordu ve geçen herkes muhabbet ediyordu.. saatlerce. eve davet ediyordu falan. toprağı biraz kazdık çayın o tarafta o adamı gördüm sanki. baktım biraz oradaydı cidden. o an ben gidiyorum dedim.. camiye gittim. içeri girdim sanırım ikindiye yakın bir zamandır. imam da içerdeydi. cami ile ilgileniyordu. tabi girmeden abdest aldım. bi namaz kılayım dedim. girer girmez imam bana gülümsedi. içim rahatladı ama bir değişik gülümsedi..onu farketmiştim..

yengem ilahiyat mezunu ve arapça bilen ve bu tarz konularda ilgilere sahip olacağını düşündüğüm biridir. o neden evde kalıyor ve gelmiyor hatta gelme durumunun sözünü bile açmıyor açıkcası şaşırdım.. sonraki 1-2 hafta sonra iç anadolu baya yağmurlu geçti. bulunmaz bir fırsattı gideceksek şimdi gitmeliydik en azından toprak yumuşamıştır ve gittiğimize değer diye düşünüyorum.. ama bu sefer gündüz gidecektik ve çayın yanına pikniğe gider gibi yapacaktık arabayıda oraya çekip kazacaktık..

bu iki olay arasında bizimkilere durumu kabul ettirdik tabi. ben dedim. bu mevsimde toğrak çok uru ve beton gibi. kurumuş kazılmaz orası. ilk bahar gibi deneriz dedim. sizde gitmeyin evin tuvaleti bozuk tarıznda telkinlerde bulunuyoruz bizimkilerle. bunlar vaz geçti en son. aradan bir sene geçti yani geçen sene bu olay yine alevlendi. iyi hoş macera arıyorlar da bizim başa gelenlerden sonra. hayır ak o yerin yanına dahi gitmedik ancak 100 metre yanından geçtiğimiz halde bu tarz olaylar yaşadık.. neyse bunlara laf söz geçiremedik olay nasıl o noktaya geldi bilmiyorum ama hep beraber gitmeyi kabul etmiş bulunduk. heralde o an sıkıştık kenara bide o zaman hakkında zarf sorular sordular. sonrasında biz 2-3 hafta sonra gideriz dedik. tabi bu şeyler kavga gibi olmuyor aile muhabbeti ak. ablam şey dedi. orayı annem buldu, dua ile buldu annem giderse sıkıntı olmaz dedi. bende gelirim yengem içinde evde çocuklara bakar dendi..

ya gene mi cin hikayesi baydı amk bunlardan korkan ağır maldır

reserve

app reis sonunu getir

Rezerve

10 dk sigara wc falan okuyan yoksa yatıcam...

o gün geçti..2 hafta sonra herşey yoluna girmişti sanırım.. sorunsuzca hallettik her şeyi ama 2 hafta sonra aynı olayın daha beteri başıma geldi. kitlendim. bu sefer mücadele verdim ve parmaklarımı oynatabildim. parmaklarımla baş ucumdaki etejerin çekmecelerini çarpmaya çalıştım. ama sonra yine koptum. bu sefer kopma süresi uzadı ama daha beteri ile karşılaştım. bu sefer kendi eksenimde dönüyor ve sarsılarak derin karanlığa gidiyordum. dedim bu sefer kesin gittim. şehadetler getirildi.. canım yanıyordu bu sefer canımı yakıyordu.. sonra olmayan bedenimle hareket etmeye çalışıyordum. nasıl bir duygu olduğunu hayal dahi edemezsiniz. o an hayatımın en kötü tecrübelerinden birini edindim. her hareket ettiğimde(etmeye çalıştığımda) canım felaket bir şekilde daha çok yanıyordu ama keşke sadece yanmakla kalsaydı.. bir ses siren gibi bir ses . hd kalite yanında tak yemiş. normal hayatta duyamayacağınız kalitede ve yükseklikteki bir ses. siren gibi ama çok değişik bir melodisi var o ses canımın yanmasını x10 yapıyordu. ve o an aklımdan sadece ve sadece gerçek hayattaysak bu israfilin suru olabilir dedim yada kulaklarım artık sağar olur gibisinden düşünüyorum.. sonra tekrar kendime geldim. aslında cin çarpması denilen şey bu olabilir beyler hani hep saçma sapan şeyler derler ya belki de olay budur yada değildir..

hikaye bitmiştir diye geç başlamıştım anlatta okuyalım

o an ne yapacağım derken. hayatımdaki en doğru kararı verdim nine benim acil ankaraya gitmem gerekiyor dedim. köyde böyle işler için kullanılan bir araba var hatta taksi. ama aksilik onlarda bugün orada değil. kimsedende birşey istemem öylede gururluyum. nene direk akıl verdi. 4 km uzaklıkta bir kömür madeni var onun arabaları çıkar her zaman seni bey pazarına kadar hatta ankaraya kadar atarlar dedi. bende gittim o ıssız yolun kenarında bekliyorum. lan köyün ışılandırmasıda öyle çok iyi değil. korkutucu. bekliyorum bekliyorum. iç sesim bana korktun mu diye sordu. ulan cevap veremedim. sanki başkası sorumuş gibi. o an bir araba geliyordu uzaktaydı ama geliyordu hatta kamyonetti. hiç olmadı kasa boşsa orada giderdim ama sonuçta giderdim. yarım saattir oradayım ve 4 sigara içtim.. o an aklımdan kapının eşiğine bıraktığim içi dolu ve kurulu çifte geldi. hememn sırt çantamı takıp eve döndüm. eve gidiliğinde eve ilk çocuklar girer ve şımarırılar. yiğenlerin birden onunla oynadığını düşündüm ve kan beynime sıçradı . koşarak eve gittim. tüfeği aldım sinirle kırdım mermiler yere düştü girişte bi beton yer var ora böyle ayakkabı ile gezilen yer birazda alçak. o filmlerdeki ağır çekimde yere düşen kovan sesine yakın bir ses geldi. öyle değil ama ona benzer. hafiften kafayı kaldırdım. salonun ortada arkası dönük biri. ulan rüyalarımda ki gibi oldu. hani bağarmak istersinde cılız bir ses dahi çıkmaz ya. o oldu o an işte.

reserved

@171 haklıymışsın mapsten baktım 140 km çıktı.. kb..

rezervemizi vuralım

@ 171amk bebesi ben elimle ölçmedim yıllarca yaşamış adamlar söylüyor zaten.. 50 yaşındaki adamlardan dahamı iyi bilecen

içeri girdik yürüyoruz.. bi iki dakika içinde fenerler söndü hava buz kesti zifiri karanlık içindeyiz dedi. bnlar bağırmaya baırdı azap içinde ağlar şekilde bağırıyorlar. ben ürperdim en son bizim astsubay laaaaaan diye bağırıp silahı ateşlemeye başladı.. o en uçtaydı o an hatırladığım tek şey silah patladığında sırtının bize dönük olduğuydu. silahın ateşinden onu görebildim. aralıklı olarak 3 kere sıktı sonra şarjörü boşalttı seri şekilde .. durdu..

ee sonra dedim.. aynaya baktı çok kaptırdı kendini kızın uyuyup uyumadığına baktı..

sonra tepeye doğru baktım sarhoşuz ne kadar doğru gördüm bil miyorum ama orada bir şeyler oluyordu.. hafif bir ışık oynuyordu dedi. bende hızlandım olabildiğince çıktık çıktık tepee tırmanıyoruz. mesefe 2 km var dedi.. açık alanda mesafe yakın gibi gözüksede uzaktır dedi. sonra çıktık çıkmak istediğimiz yere gelmiştik.. bir mağaranın önündeydik dedi.. rakı cesaret verdiği için biimkiler atıp tutuyor.. ulan ben fazla içmedim ne olur ne olmaz diye dedi. alkolün verdiği cesaretten çok aklımın verdiği korku var. bizimkiler fener çıkarmış ver silahı girelim hadi falan diyorlar.. bunlar ne dedklerini bilmiyorlar. olmaz nedim anlamıyorlar.. benim abi ya senin kız aynı durumda olsa dedi bende haklı dedim ama yindede girilmez.. bizim mallardan teki bıçak almış ikisindede fener var biz bunlarla gireriz sen bekle dediler. bu malları kendi başlarına yollamak daha tehlikeli olacğaından bende girdim en sonunda dedi. bizim abi avcıdır silahı çok iyi kullanır tüfeğin tekini ona verdim tekini ben aldım.. tabancayıda astsubay arkadaşa verdim ve uyardım hep öne tutun silahları ve birbirinize tutmayın dedim.. tamam dedin bir kere..