beyler kimse dinlemesin herkes gibtir olup gitsin, isteyen huur çocukcağazlarımda gelsin maytabını geçsin.. yeter dayanamayacağım.. gözüm toprak olsun ki yeter..
beyler ben konuşmaktan utanan adam..
küçüklükten beri kekemeydim, ağzıma cami anahtarından imam parmağına kadar herşey sokuldu çıkartıldı.. ilk okulda bi ton huur çocuğu maytabını geçti eyvallah ama hiç susmadım amk, çok konuşuyordum ve konuşamadığım için sıkıyordum milleti..
ilk okulda 8 sene aynı kızı sevdim, biraz ülkücülük kanından olsa gerek köpek gibi aşıktım ammına koyum.. üstadın dediği gibi "gözleri dört defa lacivertti"
bu kız bi gün yüzüme bakmadı , seni seviyorum bile demek için 5 dk uğraşıyordum kıza, neyse velhasıl bu huur en yakın arkadaşlarımla çıktı, ha bu arada en yakın arkadaşlarımı mal adam gibsin, öyle yakınlığıda hacı şakir gibsin..
lise oldu benim için değişen birşeyler vardı..
beni öldürmeyen şey güçlendirir hesabı birşeylerin farkına varıyordum..
lisede başka bir kıza aşık oldum, okulun ilk günüydü.. gözleri yeşildi.. benimde gözlerim yeşildi.. gözlerimi yeşildi.. bu ne yeşillikti ammına koyum.. ama maviyi özletmiyordu..
gitar çalmaya başladım, elime çok yakışıyordu.. malum ses yok amk, tek ritimde kulak gıcırtısından ibaret, bir renk sazı olsun diye bağlama buldum kendime, birgün kursa gitmedim.. elime kağıt kalemi aldım.. yazmaya başladım.. şiirler sözler öyküler falan filan, internet sitelerine yazmaya başladım, hackhell.com'da uploaderlıktan asistan moderatörlüğe görevler yaptım..
lisenin ilk iki senesi, ilk okul gibiydi fakat arkadaşlarımın acımasızlığı azalmış, herkes saygılı olmuş fakat gibim böyle saygıyı kendimden nefret eder olmuştum..
gitar elimde patlıyor..
saz desen amatör düzeyde..
edebiyat aşırı derecede ajitasyon içeriyor..
ve hala aynı kızı seviyorum..
amk o yine beni sevmiyor..
lise 3 olduğunda "keser döner sap döner, gün gelir devran döner" hesabı çark bana dönmeye başladı.. özellikle edebiyat alanında ve müzik alanında herşey bana dönmeye başladı.. sessiz sakin otururken şahlanmış gibiydim..
lise 3'ün ortalarında , gitarda flemenko çalmaya başlamış, cancion del marişa mı nedir onu bile çalıyordum.. sazda ise şelpe düzeyindeydim..
okul korosunda ilk görevim, adıyaman ünivesitesinde yapılan 10 kasım mustafa kemali anma törenlerinde, protokole rodrigodan aranjuez çalmak oldu..
ve edebiyat alanında lise 3'te 3 tane türkiye birincliği ve 6 tanede ilk 10 derecesi alan öyküler şiirler yazdım..
okumadığım kitap kalmamıştı..
alanımı sayısaldan sözele çevirdim..
ve hayatımda ilk kez bir kız bana aşık olmuştu..
sevgilimdi..
3 yıldır sevdiğim kız sevgilimdi..
sonra tanımadığım bir kızda bana aşık olmuştu.. ama kabul etmem gerekirdi.. kendimden nefret ederdim.. velhasıl çok sağlam şeyler kurgular ve çok keskin yazardım.. dilimin suskunluğu kalemime vurmuştu.. lise 3'ün yaz tatilinde bir öykü yarışmasından kazandığım eğitim kampında erkan oğurdan kopuz dersi alma şansına eriştim.. gitarı sazı bırakıp kopuz çalmaya başladım.. birkaç ulusal kanalda kopuz show yaptım son sınıfta, gitar saz kopuz kursu vermeye başladım.. ilk defa birileri bana saygı duyuyordu ve sayı hergeçen gün artıyordu.. okulda ona yakın kızdan teklif almıştım.. ama hala ela gözlüyü seviyordum..
edebiyat yarışmalarından 3 bilgisayar kazandım şu an size onlardan birinden yazıyorum..
sonra tek birşey ekgibti.. güzel konuşma, diksiyon.. amk kekemeydim şarkı söyle dediler seste gib gibiydi.. aylarca uğraştım diksiyonu düzeltmek için, ve nefes kontrolü olsun diye "ney" ve balaban çalmaya başladım.. aylar geçti, mal mal telefondan kayıtlar aldım.. çok fazla hayal kurardım.. kendimi sürekli bir radyocu olarak hayal ederdim.. adıyaman üniversitesinde tüm resmi sunumlarda sunucu ben olurdum.. 19 mayıs programında stadyumda yine sunuculuk yaptım..
evde behringer mixer ve c1 mikrofon vardı, stüdyo kurup küçük çaplı kayıtlar yapıp para kazanıyordum.. adıyamanlı ergen rapçilerin kayıtlarını alıyordum amk kendi sesimi duymaktan it gibi korkuyordum..
ve sonra olaylar öyle bir hale geldiki, konuşmamdan dolayı bana aşık olan kızlar ve "sen adıyamanlı" olamazsın diyen insanlar ile tanıştım..
ve sonra bir radyoda bir program yapmaya başladım.. ve ilk seneyi boş verip ikinci senemde inşallah marmara üniversitesi radyo televizyon okuyacağım.. ve kendime ait bir internet radyosuna sahibim.. (dinlemek isteyen burdan dinleyebilir:
http://68.168.100.60:24384/listen.pls ) ama tek bir sorun var, bu kekemelik öyle illet birşeyki, kendi sesimi duymaktan hala korkuyorum.. mikrofon karşısında sürekli kasıntıdayım.. ve kendimi gibmekten öldürmeye herşeyi yapmak istiyorum..
stop..
ses kontrol deneme 1,2,3...
vesselam..
edit: kekemelik konusunda kendimi bir role sokunca bir sorun yok, sunum yaparken, radyoda program sunarken.. ama günlük hayatta moralimi bozuyor..
edit 2: allah hepinizden razı olsun panpalarım..
editimsi 1: ülkücü falan değilim, gönderme amaçlıydı amk'lar.. sonrasında köpek gibi demişim yuh be..
