mutlu olsun istemez mi? Kendimi anlatayım: lise 2.sınıf, 165 boylarında 68 kilolarda esmerim.
Bilmiyorum yani insan sevdiği mutlu olsun diye ondan vazgeçer mi? Düşünüyorum fakat kesin bir cevabım yok. Onu düşünürken içim içime sığmıyor, kelebekler uçuşuyor. Sonra diyorum ki " gibtir ordan bakar mı sana" diye düşünüyorum. REDDEDiLMEKTEN KORKUYORUM. Vaz geçiyorum teklif etmekten. Ben teklif edince mutsuz olacağına. " bu mu bana baktı yani" diyeceğine. Başkası üzsün. Üzüldüğünde yanında olayım. Bana güvensin. beni kendi bildiği gibi görsün istiyorum. hani derler ya " bir yanım kalk gidelim diyor, diğer yanım otur oturduğun yerde diyor" diye işte aynen öyle hissediyorum. Beni çevremdekiler sever. Belki o da öyledir. Belki o da dış görünüş değil de iç görünüşü önemsiyordur. Belki de işi sadece dış görünüşe bakmaktır. Beyler derdim bu. Belki benimkinden milyarlarca kat tasanız var. Fakat şu aciz kardeşinize de bi taktik verin be