+3
-2
herkese selam, bu aralar kendimi pek iyi hissetmiyorum. üzerimde ciddi bir pgibolojik baskı var ve sinirlerim laçka olmuş durumda, hayattaki hemen her şeyden nefret edebilecek kadar sevgisiz kaldığım ya da bana sunulan sevgi karşılığında ağır bedeller ödemek zorunda bırakıldığım bir dönemden geçiyorum. hayatıma aldığım insanlar benimle mütemadiyen ağır koşulların önüme sürüldüğü bir anlaşma masasında oturuyormuşuz havasında ilişki kuruyorlar ve eğer kendileriyle ilişkiye devam edeceksem kendilerinin istediği insan olmam konusunda ağır bir baskıyı üzerimden esirgemiyorlar ve bu baskılara gögüs gerdiğimde beni alenen yalnız bırakacak kadar da tehditkarlar. bu beni olduğumdan daha saldırgan bir insan haline getirdi. hayat bana çok garip mücadeleler sundu ve tüm bu mücadelelerden mütemadiyen yenik ayrılmam pgibolojimi alt üst etmiş durumda. günlerim birbirinin tekrarı gibi ve sinirlerim çok çabuk bozuluyor. tüm bunların üzerine yaklaşık 15 aydır süregelen ve içinden çıkmayı da içinde kalmayı da başaramadığım bir ilişki ve sorumlulukları binince iyiden iyiye kendimi kaybetmiş durumdayım.
iş bu hale gelmişken sözlükteki varlığım sinirlerimi büsbütün yıpratmaya başlıyor. ben bu haldeyken ne sözlükteki bu kalabalık ve saldırgan güruha tahammül edebilirim ne de sözlüğe benzeri saldırganlığımla bir değer katabileceğimi düşünmüyorum. 12 yıl oldu salaklığım yüzünden tatil yapmadım ve 12 yıldır kendimi aşmak için insan üstü bir gayret içerisindeyim. bu beni epey yordu ve insanlarla olan iletişimimi zora koşmaya başladı. sanırım içine düştüğüm rutinin bir parça dışına çıkmazsam kimi kalıcı sorunlarla boğuşarak geçireceğim hayatımı.
demek istediğim, bu sefer normalin biraz daha üstü bir zaman için aranızdan ayrılmayı ve kendimi bir tedavi sürecine sokmayı planladım. ekşi sözlük bence harika bir oluşum ve sözlük yönetimine yeniden yazmam için şans verdikleri için teşekkür ederim. ancak ben hayatta kalabalıktan kaçarken yalnızlaştım ve bu ortamı besleyen kalabalığa tahammül etmekte zorlanıyorum. bu yüzden kimseyi suçlamıyorum, sorun benim, ta kendim. kafamı toparlamak ve kendime daha tercih edilebilinir bir yol çizmek için 1 yıl kadar kafa iznine ayrılıyorum. umarım bu zaman dilimi toparlanmam için yeterli olur. twitter hesabı acmıstım ancak onu da şahsıma zehir eden bazı olaylar yaşayınca yazmak konusunda hevesimi büsbütün yitirmeye başladım. son olarak demek isterim ki, ben bu tip oluşumları karı kız peşinde koşmak için kullanmıyorum. işin aslı sokağa çıktığımda kadınlarla yakınlaşma şansım sözlükte yazdığım zamanlara nazaran daha fazla. ancak birilerine bu durumu da yeterince izah edemedim belli ki ve sonunda kendimi ifade edebilemk adına kullandığım tüm araçlardan soğumaya başlamama neden olacak şeyler yaşadım. bunların bir kısmı benim hatamdır, kimseyi fazla suçlamak istemiyorum. dediğim gibi, sorun benim, ta kendim.
