şu an sevgilisi olup benden 4 yaş büyük birine yazıyorum. biliyorum o da bana yazıyor, çünkü söylüyor. insanın ağzından çıkana da inanmayacaksak neye inanacağız ki. neden bunu yapıyorum diye sorsam da kendime, cevabını alamayacağımı bildiğim için korkuyorum. nasıl bu kadar değişebildim bu kadar kısa bir sürede? Belki değişmek de değil, aramak bunun adı. Çünkü ne kadar mutlu olduklarını görüp de onu baştan çıkarıp her şeyi bitirdikten sonra kötü hissetmememin başka bi nedeni olamaz. Bununla belki ne zamandır aradığım beni buluyordum. aynı nehirde 2 kez yıkanılmaz derken iyi demiş üstad, aynı bende de 2 kere yaşayamayacağımı nereden bilebilirdim ki? Biliyordum aslında bir süre sonra değişeceğimi, sadece ne zaman ve nasıl olacağını kestiremiyordum önceden. Tek hatam buydu belki, görememek. kendime ne yapacağımı, hayatımı nasıl değiştireceğimi görememek. ama ne düşünüyordum ki, hep aynı kişi olarak mı kalacaktım? hep mi insanların menfaatleri için çalışacaktım? hep mi bir bayandan hoşlandıktan sonra onu tavlamak için şaklabanlık yapacaktım? hep mi aslında olmak istediğim ben hakkında yalan söyleyecektim? artık korkularımla yüzleşmenin zamanı geldi. şu an sevgilisi olup benden 4 yaş büyük birine yazıyorum

beyler up sizin görüşleriniz önemli aq burada boş adam yok

ya aq size durumu değerlendirin mi dedik, yazıyı değerlendirin.