beyler ikinci kez siktir yedim

nese aradan bir yıl daha geçiyor ama hep ders aralarında falan top oynuyoruz biz o aralarda da kız geçiyo falan bende bakıyorum böyle o geçtimi daha bi gaz oynuyorum . liseli aklı işte aq. nese duydumki kızın sevgilisi varmış üst dönem . gözü kararttım ama ben dalıcam çocuğa yani niyet bu . ama korkuyorumda iyice kaybetmekten . şimdi düşünüyorumda dalsam da sopa yermişim zaten 1.90 boy vardı çocukta bende 1.60 aq . nese bir gün arkadaşlarla sahil kenarına indik dersten kaçıp. kayalıklarda oturuyoz sohbet muhabbet. arkadaş dedi olum şimdi şurdan melike gelse naparsın dedi (bu arada kızın adı melike). kafamızı sağa bir çevirdik melike ve arkadaşları geliyolar . tesadüfün böylesi . aşk tesadüfleri sever filmi vardı ya gibmişim böyle olur tesadüf . aha dedim hayatımda ilk defa bir kızla konuşucam yaş 15 olmuş aq korkuyorumda nasıl konuşacağımı da bilmyorum .arkadaş gazladı oğlum dedi üniversiteye gidicen daha kızlarla konuşmuşluğun yok git konuş dedi . ama ben toparlayamıyorum cesareti . biz kızları takip ediyoruz artık bi cafe ye oturdular . yolda bi baktık bizim sınıfın kızları da kaçmış . onlardan da bir arkadaş tanıyo hatunu o çağırcak ben konuşçam planı yaptık .

ben gittim cafe nin önüne arkadaş girdi çağırmaya. demiş görüşür müsün demiş o da benim sevgilim var ama demiş bizim arkadaşta en azından bir konuş yaa demiş . tamam demiş . bende susak gibi bekliyorum kapının önünde bir baktım içeriden geliyor . ben zaten ne yapacağımı bilemedim bir baktım . zaten ilk defa o kadar yakın olacaktım ona ve onun gözleri masmavi insanı alıp zütüren bir maviliği vardı . o kadar yakın olacaktım ilk defa gözlerine . kız geldi .diyaloğu yazıyorum

k:kız b:ben

k:merhaba
b:merhaba
k:sanırım benden hoşlanıyormuşsun
b:evet
k:benle konuşmak istemişsin
b:evet
k:ama benim sevgilim var
b:tamam
b: geldiğin için teşekkür ederim
k:önemli değil

işte tam bu kadardı diyalog . son sözü saymazsak sadece 3 kelime konuşabildim . ama hayatımdaki en güzel 1.5 dk dan biriydi . kız döndü arkasını giderken ben ayakta duramıyordum . pat diye vurdu sırtım duvara yaslandım . çöktüm dizlerimin üzerine . gülüyordum arkadaşlar geldi hemen noldu lan noldu falan diye soruyorlar . gülüyorum ya olumlu sandılar. ben bağırıyorum benimle konuştu lan benimle konuştu diye . sonra aradan 1 dk geçti gülerken başladım ağlamaya . niye gülüp ağladığımı hala tam anlamıyla çözebilmiş değilim aslında . en son bir araba vardı mercedes yanından geçiyordum ağlaya ağlaya arkadaşlarım da yanımda pat diye park etmiş mercedes in üzeride düştüm alarmı falan ötmeye başladı. ben o zamanda gülmeye başladım . kafa yerinde yoktu yani gidip geliyo . sigara içmezdim normalde dedim sigara alıcam ben gittim yandaki büfeye winston alıcam 3 tl falan dı o zaman abi bi winston dedim 20 tl verdim 20 tl de bütün haftalığımdı . paketi aldım para üzerini almadan gidiyorum büfeci arkamdan bağırıyomuş parayı almadın diye ben duymuyorum . arkadaş gitti aldı . en sonunda gidicem eve saat geldi ama hala kafa kayık benim toparlayabilmiş değilim . eve paket zütüremem dedim arkadaşa ver bana 5 tane gerisi senin olsun . eve gidene kadar yaklaşık 15 dk içinde 5 tane sigara içtim ve sigara kullanmayan biri olarak .

sonra eve geldim annem diyoki oğlum noldu sana falan ama kimseyi duymuyorum ben . direk gittim pc nin başına oturdum .onun bulabildiğim bütün fotoğraflarını topladım . telefona attım gittim . aceleyle çıktım evden bir fotoğrafçı bulup bütün fotoğraflarını kağıda bastırdım . eve geldim . yemek yicez evdekiler soruyo neyin var falan hiç iplemiyorum . duysam iplicemde duymuyorum ki onları nerdeyse aklım sadece o 1.5 dk da . hayatımda bir daha yaşayamayacağım 1.5 dk lardan dı belkide . evde daralmaya başladım dedim ben çıkıyorum dışarıya . aldım elime fotoğrafları çıktım sokaklarda salak salak dolaşıyorum kulağımda kulaklık elde onun fotoğrafları dolaşıyorum mal mal nereye gittiğimi bilmeden . bir yağmur başladı o an ama gibimde değil ben hala yürüyorum . çok iyi hatırlıyorum o zamn emre aydın dinliyordum . afilli yanlızlığı dinliyodum . ben başladım ağlamaya yine ama sarılıyorum fotoğraflara öpüyorum öpüyorum . sırılsıklam olmuşum ama umrumda değil . fotoğrafların falan renkleri akmış ben ben hala sarılıyorum . eve geldim o halde bir fırça evdekilerden ama umrumda değil yine gittim yattım yatağıma kuru kalan bir kaç fotoğrafı buldum yine aldım sarıldım öpe ağlaya uyuyaaklmışım . o gece rüyamda o . aynı konuşmayı gördüm yine ama ben bu sefer izleyici olarak görüyorum . konuşmayı sanki ben değilde başkası yapıyor gibi . gülümsemesi falan o kadar nettiki herşey rüyamda .sonra o rüyada ağlamaya başlamıştım . ağlayarak bir uyandım gerçektede gözümde yaş var sadece rüyamda ağlamamışım meğer gerçekte de ağlamışım ben .

okul zamanı geldi yine sabah derse gideceğiz durum o . ama gidesim yokki hiç sabah bi sürü arkadaş aradı nasılsın iyi misin falan diye iyiyim okulda görüşürz bilmem ne . geldim okula bi arkadaşımdan rica ettim pencerenin orda ben oturabilir miyim diye . bütün gün dışarıyı izledim . hiç birşey yiyemedim . fotoğraflara bakıyorum sürekli . kimi zaman tebessüm ediyorum kimi zaman ağlamaklı oluyorum . akşam eve geliyorum yatıyorum rüyamda o arka arkada 11 günde 14 kez rüyamda gördüm onu . o gülüşünü gözlerini . rüyamda özlem gideriyordum . fotoğraflarına bir an bile bakmasam özlüyordum onu .11 günde 14 kez . rüyası çok güzel oluyordu ama her uyandığımda içimde bir acıyla uyanıyordum . gerçekle yüzleşmek o kadar çok acıtıyorduki canımı. 11 gün 11 farklı acı . istemiyordum bi taraftan rüyada görmek ama bi taraftanda çok istiyordum .

vay amk ne liseliymişim

@26 yemin ediyorum ekmek musaf çarpsın zütüme trafo soksunlar ki bu kadar malca bi aşk hikayesini yazmaya ugrassam bunu yanında l&m kalır lan