1. 1.
    0
    bir anda uykudan kalktim
    çok ilginç bir ışık gördüm ama odanın ışığı kapalıydı
    bir baktım saat 3:30 gece facir vakti
    peki gördüğüm bu kadar ışık nerden
    ---
    birden şaşırıp kaldım baktım ki elimin yarısı duvarın içinde
    hemen elimi çıkardım korku içinde oturup elime bakıyordum
    tekrar elimi duvara dogru uzattım yine elim duvarın içine giriyordu!!!

    --
    bir gülümseme sesi duydum

    yüzümü kardeşime dogru çevirdim, yatıyordu
    korku içinde yatağımdan kalkıp kardeşimi uyandırmaya gittim
    ama cevap vermedi
    annemin odasına doğru gittim
    babamı uyandırmaya çalıştım

    birilerinin bana cevap vermesini istiyorum ama kimse cevap vermiyordu

    annemi uyandırmak üzereyken, baktım ki annem uykudan uyandı

    uykudan uyandı ama benimle konşmuyordu
    ---
    bismillahirrahmanirrahim diyordu ve tekrarlıyordu

    babamı uyandırdı, kalk kalk bir bakalım çocoklara dedi annem

    şimdi zamanımı bırak uyuyayim yarın ola hayr ola dedi babam

    ama annemin israrı üzerine babam kalkıverdi şaşkınlık içerisinde beraber odamıza doğru geldiler

    ---
    başladım bağırmağa, anne, baba ama hiç birisi cevap vermiyordu!!!

    annemin elbisesini çekiyor beni dinlemesini istiyordum ama annem beni hissetmiyordu!!!

    başladım annemin arkasından yürümeye ta bizim odaya kadar

    odamıza girdi ve ışıkları açıverdi
    ama benim için fark etmiyordu çünkü benim için her taraf ışıktı

    tam o sırada çok ilginç bir şeyle karşılaştım
    ---
    kendi vücüdumu gördim!!!

    evet kendi vücüdumu



    oturup kendi kendimi seyredıyordum, iki taneydim

    kendi kendime soruyordum kimdir bu acaba? nasılda bana benziyor!!!

    başladım kendi kendimi uyandırmaya, bu kabustan kurtulayım diye

    ama uyanamadım
    ---
    babam dedi ki bak yatıyorlar işte hadi yerimize gidelim



    ama annem sakin olamadı ve benim uyuduğum yatağa doğru gelerek

    beni uyandırmaya başladı kalk muhafazid kalk bana cevap ver

    ama cevap veremiyordu!!!


    bir kaç defa uğraştı ama yok. birden baktım ki babamın gözlerinden yaşlar dökülüyor

    o babam ki şimdiye kadar onun göz yaşlarını görememiştim

    bağırışmalar başladı oracık yerden .. kardeşim uyandı ve sordu ne oldu?

    annem ona bağırarak, abin muhafazid olmüş çok acıklı bir şekilde ağlıyordu

    ---
    bağırmalar fazlalaştı

    anneme giderek, anne ağlama ben burdayım bak bana!!

    ama kimse bana cevap vermiyordu, neden?

    oturup bağırmaya başladım, burdayım bakın işte

    ama kimse cevap vermiyordu

    başladım bağırmaya ya rabbi, ya rabbi ne olur beni bu rüyadan ve olduğum durumdan kurtar

    ---
    uzaktan bir ses duydum ve geldikçede yükseliyordu

    bu ses allah’u taalenin bir ayeti idi
    ((andolsun sen bundan gaflette idin, derhal biz senin perdeni kaldırdık. bugün artık gözün keskindir))

    birden iki kişi beni tuttular, ama insan değillerdi

    çok korktum !!

    başladim bağırmaya, bırakın beni, siz kimsiniz? ne istiyorsunuz?

    kabire kadar senin gardiyanlarınız dediler
    ---
    ben ölmedim, daha yaşıyorum dedim

    neden beni kabire zütürüyorsunuz? bırakın beni!! ben hissediyorum, konuşuyorum ve görüyorum, ben ölmedim

    bana gülümseyerek cevap verdiler

    dediler ki, ey insanlar sizzler çok ilginç yaratıksınız, sanıyorsunuz ki ölüm hayatın sonudur ama bilmiyorsunuz ki asıl olan sizin yaşadığınız hayat bir rüyadan ibaret olup öldüğünüz zaman uyanıyorsunuz.

    beni kabire doğru çekiyorlardı hala



    yoldayken baktım ki benim gibi insanlar ve yanlarında da aynı o iki yaratıktan var, kimi ağlayor kimi gülüyor ve kimi ise bağırıyordu

    onlara sordum neden böyle yapıyorlar?

    dediler ki, bu insanlar şaşkınlık içerisindeler, nereye gittiklerini biliyorlar, kimisi dalalettedir.. korku içinde sözlerini keserek sordum:

    ateşe gidiyorlar mi yani?
    evet dediler '

    konuşmalarına devam ederek, o gülenler ise cennete gidiyorlar

    hemen sordum onlara, peki ben nereye gidecem??

    dediler ki, sen bazen iyi gidiyordun, bazende kötü

    bazen tövbe edip ertesi gün günah işliyordun ve izlediğin yol tam olarak belli değildi

    ve hep öyle yitik kalacaksın

    sözlerini korku içerisinde keserek sordum:

    yani ben ateşemi gidiyorum yoksa?



    onlarda, allahın rahmeti geniştir ve yolculukta uzundur dediler

    ---
    yüzümü çevirdim korku içerisinde baktım ailem, babam, amcam, kardeşlerim ve akrabalarım hepsi

    bir sandık içinde beni taşıyorlardı

    onlara koiarak gittim ve onlara dedim ki benim için dua edin lütfen

    ama kimse bana cevap vermiyordu
    kimi ağlıyordu kimi ise hüzünlüydü



    kardeşime giderek, dikkatli ol dünyanın fitnesi seni kandırmasın

    beni duymasını çok isterdim

    o iki melek beni kabirdeki cesedimin üzerine bağladılar

    baktım ki babam toprak atıyor üzerime

    kardeşlerim topak atıyor

    ordaki insanlar hepsi üzerime toprak atıyordu

    ---
    dedim ki, ahh keşke onların yerinde olsaydım allaha tevbe etseydim

    dün sabah namazımı kılsaydım



    keşke her gün rabbime dua etseydim

    keşke her gün tevbemi yenileseydim

    keşke kötülüklerden uzak dursaydım

    başladım bağırmaya, ey insanlar dikkatli olun dünya hayatı sizleri kandırmasın
    en azından birisinin beni duymasını çok isterdim

    peki sen beni duyuyormusun ???

    ---

    lütfen herkese gönder
    ---

    eğer göndermesi sana zor geliyorsa, daha iyi olacak çünkü sevabını hakketmiyorsun, ama kabirde olduğun zaman o zaman, ahh keşke gönderseydim diyeceksin
    • **

    süphanallah ve bihamdihi.. süphanallahul azim
    Tümünü Göster
    ···
  2. 2.
    0
    teşekkürler hilmi.
    ···
  3. 3.
    0
    özet geç bin
    ···
  4. 4.
    0
    @1 bi gibtir git la
    ···
  5. 5.
    0
    bunu okuyanı gibeyim
    ···