-
1.
0okur okumayan okumaz amk. gibleyip okuyanlar benim için yeterli olur. o da olmazsa yazıp deşarj olurum amk.
-
2.
0reserved
-
3.
0anan zaaa xd
-
4.
0am züt meme varsa okurum
- 5.
-
6.
0olum aşk hıkayesıyse sıkertırım baslıgını onu soylıyım.
-
7.
+1hayatımın şu anına kadar bana kelepçe gibi bağlı bi kaç problemim var. bunlardan biri kekeme olmak diğeri ise kısa boylu olmak( 1,65 ). o kadar berbat durumlar ki hem sosyal hayatınızı, hem iş hayatınızı, hem aşk hayatınızı etkliyor. gülünen insan oluyorsunuz, dalga geçilen ve ciddiye alınmayan.
-
8.
+1üzgünüm çünkü ikiside benim hatam değil, benim günahım değil... yaratılırken aldığın iki küfe amk.
-
9.
0çocukluk arkadaşlarım birer birer genç olurken, hayatlarına bir yol çizerken, 3. 4. aşklarını yaşarken ben özgüvensiz bir şekilde ezik ezik oturdum. derdimi anlatamıyordum. çünkü gülüyorlardı. kekelerken karşımdakiler gib gib gülüyorlardı.
-
10.
0bi gün karar aldım kendi kendime. pes etmeyecektim. savaşacaktım. pgibologa gittim. yapacak bişey yok dedi amcık. heceleyerek kitap oku dedi. konuşma biçimini değiştirirsen konuşma ritminde değişir belki dedi. adam giblemedi beni ama ben alacağımı almıştım.
-
11.
0gibtir lan tezek reyizin çakması zütveren nanayto
-
12.
0günde 1 saat sesli kitap okudum, yavaş yavaş konuşmaya çalışıyordum. heyecan yapmamaya çalışıyordum. takıldığım yerlerde ıııı şeklinde düşünce sesleri çıkarıyordum. ve kazanmaya başladım... azalıyordu bu dıbına koduğum alışkanlığı...
-
13.
+1@11 okumak zorunda değilsin, ben sadece ilgilenen kardeşlerimle dertleşiyorum.
-
14.
0okuyom hacu acıklı acıklı sigarada yaktım
-
15.
0bi kitapta okumuştum zannederim robin sharma'nın sen ölünce kim ağlar? kitabıydı. bir alışkanlığı unutup yeni alışkanlık kazanmak 21 gün sürermiş buna 21 kuralı diyorlar. kekemelik hastalık değil alışkanlıktır ve ben 21 gün yavaş ve sakin konuşmayı alışkanlık haline getirirsem bunu başarırım diye düşündüm ve her gün çalıştım.
-
16.
0gözle görülür biçimde azalmaya başladı ve artık saklayabiliyordum. biriyle konuşurken kekelerim diye korkmadan konuşuyordum ve bunu yaptıkça güvenim geliyordu. 1 seneye yakın kendimle cebelleştim. şu an çok nadir arada takılıyorum o da anlaşılmıyor bile. odamdan çıkamazken üniversite okuyorum.
-
17.
0sonu mutlu belli
-
18.
0onu hallettim diye sevinirken aslında hala izlerinin olduğunu farkettim. kekemelikle mücadele ettiğim dönemlerde az konuşup odadan çıkmadığım için içine kapanık, asosyal ve karamsar biri olmuştum. bu yaşadıklarımı kimseye anlatmadım. arkadaşlarımın hepsi kendini beğenmiş binler olduğu için dalga geçilmek istemedim, aileme anlatamazdım çünkü hem onları üzerdim hem de yapacakları bişey yoktu zaten. çok fazla yanlızlık çekiyordum. hayatımda ilk kez gerçekten bir kız arkadaşım olsun istedim.
-
19.
0ama kendimle zerre kadar barışık değilim. yakışıklı değilim. kısayım. hemde hala kekemeyim azda olsa. dıbına koduğumun huurları hemen tipe önem verip arkadaşlarına hava atmaya çalıştığı için ben hep yanlız kaldım. kızlardan nefret ediyorum. o kadar aptallar ki kendilerini gibecek erkeklerin dibinden ayrılmazlar sonrada hepiniz aynısınız erkeklerden nefret ediyorum derler. halbu ki kendilerini delikanlı gibi sevecek adamlar yakınlarındadır.
-
20.
0bi kız gördüm bi gün. kısa boylu sessiz bi kız. hemde güzel. olur mu lan dedim kendi kendime. özgüvensiz bi bin olduğum için içimden hep ya sevgilisi vardır yada beni reddeder amk demeye başladım. sonra amk ne olursa olsun söylicem dedim. bana yardım edecek kimse yoktu. tuvalete gittim kapıyı kitledim. hiç unutmam elimi açıp allahım inşallah kekelemem, allahım inşallah beni beğenir dedim çıktım. saçımı kontrol ettikten sonra gittim kızın yanına. kalbimin sesi 100 mt ilerdeli mimarlık binasından duyulacak nerdeyse amk...