beyler hikayem

eyvallah okudum. hatta şu sözlükte birinci nesildenim son iki gündür muazzam hikayeleri okumaya geliyorum. işim insan değil, belki tek gayem insan hayatından bir takım dersler çıkarıp kendime yormam. senin elemanlar gibi değil ama benim kuyruk acımda aldatılmak. uzun süre bırakamadım hatunu. o da senin durduğun yerde idi ama. gününü gün etti. bir ara o hastalık beni de vurdu. seni çekip çıkaracağım bu hayattan diye... kimine göre aptallık bana göre ise bir daha hayatımda tadamayacağım en büyük tutku idi bu... ilerisini görece zamanı bilemeden, oylesine bir saplantı işte. belki hikayeni anlamadım ya da kendi hikayem ile bir tuttum ama yine benim kız onurlu idi. zaten karının benden en büyük çekincesi de oydu sanırım. o bana sokmuştu aldatarak ki benim sevgimde rafineydi. ama ben bir daha alır isem tuzağıma ödetirim sanıyordu. açıkcası dönmedi ama dönse idi bu bir savaş mı olurdu, bill olup gelinden öç mü alırdım bilemiyorum. neticesinde ben seni değiştiririm sevdası kısa sürdü. hayat ulan bu, çevren, insanlar geleceğin...

bir çoğu buna tecrube der. üzerime attım nasırdan bir yürek der, kabuk bağlayacak. ilişkilerim, hayatım bundan sonra daha güzel olacak, rotayı çizdim zaten başında da ben varım der artık. ilişkiminde, hayatımında kaptanı benim der ama ben öyle bakamıyorum olaya artık. diyalektiğinde düz bir çizgide aktığını sanmıyorum. hayatına birileri girer, anlar olur birilerini yakalarsın ama hepsi ya tesadüf ya da en güzel cümlesi ile tevafuk. denk gelirsin işte. ama işte tanımın kendisinde, en güzel yer de burası ya... kaderde var içinde.

ama işte o şanslar veya tesadüfler içerisinde birine takılıp kalman hiç hoş değil. bak bunu sadece senin için yazmadım elamanın içinde...

gördüğüm, anladığım hayatın çok poktan bir seyirde. elamanında şizofrenliği daha da berbat. düşün lan artık ne vereceksiniz birbirinize? birbirinizden alacağınız ne olacak? neyi bekliyorsun, ne değiştirecek...

ikinizde dalmışsınız bir looba girmişsiniz bir döngünün içine ama hiç cezb edici bir yön yok. vasat, arabeskleşmiş ben aşk acısı çekiyorum modunda sayıklamalar ve ıvırı ile yanında taşıdığın zıvırı...

hikayeni edebi bir dil ile yazmadın ama bir şey de vermedin... diğer hikayelerin hepsinde bir ideal vardı, sonunu beklediği ya da önüne koyduğu bir hedef... hayatın kendisi, içindeki elemanlar hep köşeli sıradan ama ardından bırakacağın 1500 sayfalık bir tez de değil, sonunda ama her seferinde hikayeştirmeye çalıştığın...

çık bir sokağa, derin bir nefes al... pgiboloğa gitmiş isen bu yöntemi denemişlerdir. en azından pgibiyatrinin en bilindik yöntemidir.

bu aşka ya da kirliliğe adını ne zıkkım koyuyor isen hepsini bir paket yap. dışında ya da çevresinde hiç bir şey bırakma... koy bu paketi dolabın üzerine. aylarca, yıllarca ve artık unutulmuş hayatına dair enstanteneler olana değin dokunma bu pakete...

ona hep şu göz ile bak, işte bu hayatımın hediye paketi... bir gün gelicek ve kordelaları çözeceksin. işte o zaman hikayeleştir ya da kendin ile yüzleş...

önce bir ideal bul, okul olmasın bu, iş olmasın bu, sana yabancı bir hobi olsun... sonra ağlama ve pişmanda olma... geçti, bitti ve gitti... sana bir loophole lazım bir kaçamak noktası... onu ara, ona git. kaçacağın noktayı bul.