beyler hazırlıktaki hocamla olan yakınlaşmamı

perşembe gelip çattı herkes fotoğraf makinalarını getirmiş olmayanlar da telefonlarıyla foto çekicekler bende makina var ama getirmedim fotoğraf çekilmeyi sevmediğim için.bu yüzden foto çekme işini de üstlendim, baya bi foto çektikten sonra nilgün hoca nandodasco gel sen de çekil dedi, fotolarda benim bulunmamamın dikkatini çekmesi hoşuma gitti ama bu kalabalığın içinde fotoda kenarda kalma ezikliğinden kurtarmadı beni! hoca herkesle vedalaştı tek tek tabi benle de.herkesin istediği zaman onun yanına gidebliceğinden falan bahsetti... klagib şeyler yani anlayacağınız!!!

gibiş var mı yoksa uğraştırma

Rezerved
biteceği yok amk

Rezerved
biteceği yok amk

r
e
s
e
r
v
e

reserved

okulun son haftası nilgün hoca cuma günü bi arkadaşının düğünü olduğunu o yüzden gelemeyeceğini söylediğinde onu görmek için fırsat olan 5 saatlik dersin de olmadığını anladım daha da üzüldüm, perşembe günü son dersti anlayacağınız

rizörveyşın

şimdi bi dahaki dersteki tavrını ve ne diyceğini merak etmeye başaldım, diğer iki erkek arkadaşın da eklemeye çalıştığından adım gibi eminim bu arada! neyse hocanın dersi geldi çattı hiç bir şey demedi eklemeyle ilgili sadece teşekkür etti ödevleri gönderenlere.ben de bu arada ekleyip eklemediğini merak ediyodum her gün kontrol ediyodum neredeyse. giderek umutlarım azalmıştı eklediğine dair ama umutla kontrol etmeye devam ettim.bu sırada da okulun son günlerine yaklaşmay başlıyoduk ya bir ya iki hafta kalmıştı net hatırlamıyorum ama hocanın kaç saat dersi kaldığını hesaplıyodum düşünün artık. okulun son günlerine doğru yaklaştıkça içimdeki garip duygular artıyordu. hocayla belki de son anlarımı yaşıyodum ama onla daha sonra da görüşmek istiyodum nasıl yapacağımı da bilemiyordum. sonuçta msn işi de yatmıştı amk

panpa ellerini kaplumbağa mı gibti çabuk yazsana amk bini...

daha sonra da çok düşündüm acaba neden böyle bir şey yaptı gerçekten anne gibi mi davranmak istedi yoksa benim ilgimi çekmek için mi yaptı diye.bu arada o sıralarda ödevler vardı yapmamız gereken ve organize olup hocaya mailden göndermemiz gerekiyodu ve bı iş için 4 kişi görevlendidi, aralarında ben de vardım. ödevleri göderdikten sonra kişi listenizde yok eklemek ister misiniz diyo ya orda herhalde ekleyip eklememek için 5 dk düşünmüşümdür, ama sonunda ekledim.

hadii cabuk yaz amk otizi

okutmanlar odasında pek hoca yoktu 3 tane falandı sanırım son dersti o yüzden pek hoca yoktu, hoca dolabına doğru yöneldi ben de merakla ne yapcağını izliyodum. dolaptan içinde sarmaların, kurabiyelerin vs.. ev yapımı yiyeceklerin olduğu tabağı aldı hocalara getirmiştim bunları da senin için ayırdım umarım beğenirsin burda da yiyebilirsin dedi ben şaşkındım tabi tüm bunları neden yaptığını çözmeye çalışıyodum yine de teşekkür etmeyi ihmal etmedim, meyve suyuyla birlikte yemeye çalıştım ama heyecandan ve düşünmekten iştahım kesilmişti.pek yiyemedim o yüzden o da farketti sanırım hepsini yemene gerek yok dedi bi yandan da sohbet ediyoduk.. yiyebildiğimi yedikten sonra hocaya bir kez daha teşekkür ettim ve ayrıldım..

bizde yer ayıralım bakalım

reserve

nandodasco sınavdan sonra bekle beni beraber gidelim dedi, hiç beklemediğim bu durumdan sonra quiz falan aklımdan gitti(çok da önemli değildir zaten)artık quizin bitmesini bekliyodum çözmekten çok, kağıdı ilk verenleden biri oldum kağıdı verirken de hoca yine beklememi hatırlattı, benim daha da hoşuma gitti bu durum ama bir yandan da neden beklemem gerektiğini ve neden onla birlikte gitmem gerektiğini merak da etmiyor değildim hani. quiz kağıdını veren son arkadaştan sonra ben hocanın çıkmasını beklemeye başladım kapının önünde ve o da çıktı.bu sefer daha konuşkandım. yine okutmanların odasına doğru yol aldık...

neyse ders arasına girdik ben de hafif bi heyecan var (sanki buluşmaya gidiyorum hocayla nasıl bi heyecansa amk), hocanın da sınıfta bi kaç dakka işi vardı iyice gerildim beklerken onu, işi bittiğinde beraber yanyana yürmüye başladık koridorda, garip bi duygu vardı içimde, bi şey konuşamıyodum resmen,50-55 metrelik koridor baya uzun gelmişti yürürken, koridorun sonuna doğru nilgün hoca bana niye susuyosun konuşsana nandodaso dedi ben de konuşcak bi şey yok ondandır(nasıl bi mallık, odunluksa artık) dedim, ondan sonra onların odasına kadar konuştuk ama buraya yazmaya değmez... hazırlıkta okuyanlar bilir her hafta quiz olur, hemen hocanın anahtarı verdiği aradan sonra quiz olacaktık. hoca ellerinde kağıtlar geldi, herkes yerlerine oturdu, kağıtlar dağıtıldı falan sınava tam başlıyorken nilgün hoca :

yazsana be binççç

özel okul de mi burası bin aynı okuldanız

biraz yazsında okurum. rıvoyzıd