beyler hazır yazılmış zombi hikayem var

12 ekim 2012:televizyon dan çıkan rahatsız edici seslerle güne başladım .herzamanki ölüm haberlerinden olduğunu sanıp pek umursamadım amk televizyonunu kapatmaya gittiğimde ekranda onları gördüm evet onlardı hayalini kurduğumuz yaratıklar evet yavrum benim ölen insanlar birer birer hortlayıp normal insanlara saldırıyoru hindistan hükümeti insanları boşvermiş inekleri uçak ve gemilerle tahliye ediyordu zombi haberini vermek için hemen gokhun u aramalıydım heyecandan numarayı 3 kez yanlış girdim dördüncü de çalıyordu gokhun:g ben:b g:alo b:lan oğlum hemen parka git ben de geliyorum seninle konuşmam lazım g:tamam çıkıyorum benimde seninle konuşmam lazım

şimdi film açacağım.10 dakika sonra bir kaçtane daha part attığını görmek istiyorum.
reserved

insanlarla aramızdaki tek fark onlar korkudan biz sevinçten bağırıyorduk apartmanın kapısına geldiğimizde kaltak komşum selda konserve çalışıyordu tam bir mal bu kadın kendince plan yapmış evinde saklanacakti kapalı alanda peh hey yavrum hey ! Eve girdiğimde annem bavulları hazırlamış kaçma planları yapıyordu önce ıstanbul a babamın yanına gidecek sonra da gemiyle kaçacakmis aklı sıra bana çabuk hazırlan gibi laflar söyledi ben:b annem:an b:anne an:sus hadi çabuk hazırlan b:anne ben hiçbir yere gitmiyorum an:saçmalamayı bırak git montunu getir b: anne saçmalamıyorum nereye kaçacaksan kaç ben gelmiyorum hemen odama geçip bilgisayarı açtık hindistan hükümeti kontrolü tamamen kaybetmişti virüs hızla batıya ilerliyordu türkiye ye gelmesi an meselesiydi

daha konuşurken dışarı cıktım insanlar koşuşturuyor şuursuzca hareketler yapıyordu 5 dakika içinde parktaydım parkta gokhun dan başka canlı görünmüyordu koşa koşa üstüme geldi ve ikimizin de ağzından aynı laf cıktı zombi g:lan duydunmu canlanmış ölüler b:aynen bende gördüm lan yoksa g:evet b:zombi g:oha b:hasgibtir lan g:olum oldu lan oldu b:yapıyormuyuz g: evet b: yürü bizim eve araştıralım biraz g: aynen sevinçten haykıra haykıra eve koşmaya başladık

@19 telefon dan yazıyorum panpa asıl eziyet bende

1 entry de yaz bütün hikayeyi bitsin bu eziyet

inanmayin beyler kurgudur bence

planın birinci aşaması tamamlanmıştı ikinci asama karavan tarzı büyük bir araba bulup eve stokladıgımız malzemeler arabaya konulacak sonra araba saglamlastirilacaktı kısacası araba işlerinden anlayan birine ihtiyacımız vardı şimdilik tek sorunumuz buydu o gün akşama kadar arabayı nasıl yapacağımız hakkında konuştuk aklımızdaki zırhlı karavan gibi birşey di bir türlü işin içinden çıkamadık akşam raki sofrası kurduk biraz takılıp yattık

13 ekim 2012: kötü bir baş ağrısı ile uyandım salonda sızmıştik bizim için yorucu bir gün olacaktı mutfağa geçip kendime bir ihlamur kaynattim kafamı yerine getireceğini umuyordum ihlamur kaynarken salona gidip gokhunu uyandırmaya çalıştım çok yaratıcı küfürler ediyordu sigarayı koluna degdirdigimde küfürler yaratıcılıktan çıkmış hatta insanlıktan bile çıkmıştı ama başardım uyanmıştı bebe 20 dakika sonra ihlamurlarimizi içmiş çantalarımızı alarak kapının önüne çıkmıştık dışarısı sessizdi sokakta tek tük insanlar dolaşıyordu çorlu terkedilmişlige doğru ilerliyordu tam da istediğimiz gibi yolda giderken lazım olabilecek malzemeleri bir kağıda yazdık

yine herzamanki gibi bir güne başlamak üzereydim sabah geç kalk kahvaltı yapma okula geç kal okulda kafa gib arada bir dışarı çıkıp gokhun la buluş monoton hayatımın rezil parçaları belkide hayatımın en keyifli zamanlarıydı bilemem

@31 kesmem panpa illa olur birileri

hayat beni boğmaya başlamıştı herkesin böyle yaşadığına inanamıyordum insanlar dünyanın tıpkı bir saatin çarkları gibi sıkıcı ve düzenli ilerlemesinden sıkılmıyormuydu biz sıkılmıştık gokhun ve ben geceleri buluştuğumuzda bu konuları konuşur ve hayatla tasak geçerdik

23 ekim 2012:iki gündür neredeyse hiç durmadan otobüsün zırhı üzerinde çalıştık sonun da hazırdı üstün de makineli tüfeği dışın da dikenli zırhıyla tam bir ölüm makinesi olmuştu serhat ek olarak üst tarafa açılır kapanır oturmalık yer yapmıştı bunlar ateş ederken çok ise yarayacaktı ayrıca sıcak günler de üst tarafta uyuyabilirdik kısacası otobüs tahmin ettiğimizden daha güzel olmuştu bir kaç saat için de bir daha dönmemek üzere çorlu dan ayrılacaktık planımız buraya kadar di şimdi doğaçlama ya başlayacaktık

hemen otobüse girdim ve koltuğuma oturdum otobüsün içi tıpkı bir ev gibi olmuştu serhat 3 gündür otobüsle uğraşıyordu içerisi tamamlanmıştı tek ekgib otobüsün dikenli zirhiydi o da 2 gün içerisinde hazır olurdu serhat filmli kurşun geçirmez camlari hazırlamak için dün tam 13 saat çalışmıştı ama degmisti içeride ışık yansa bile dışarıdan görünmüyordu ama dışarısı içeriden net bir şekilde görünüyordu dışarı baktığım da dükkanın tam tersi yönünde ilerlediğimizi gördüm serhat a nereye gittiğimizi sordum serhatın planı askeriyeye gidip hem mermi stoklamak hem de otobüsün üstüne monte etmek için makineli tüfek almaktı otobüsün dolabından 2 tane bira çıkarıp gokhunla tavla oynamaya başladık herzamanki gibi oyunu ben kazandığımda askeriyeye varmıştık serhatın yanına gidip cephaneligin yerini tarif ettim herşey bıraktığımız gibiydi bu sefer yanımız da otobüs olduğu için bayağı bir mermi alacaktik içeri girince hemen kutuları yağmalamaya başladık 1 saat kadar orada takıldık işimiz bittiğinde şunları toplamıştık 10 pompalı tüfek 5 koli mermi büyük bir makineli tüfek makineli tüfeği bulmak bayağı uzun sürmüştü ama otobüsün üstüne monte ettiğimizde çok işimize yarayacaktı dükkana geri döndük en geç 2 gün içerisinde otobüsün işini bitirip yola çıkacaktık

Yaz panpa okuyorum

beyler yazılı kısmı bitti hikayenin şimdi kendim yazacağım biraz biriktireyim defter de

up up up up

up up up up up up

up up up up yukarı

up up up up up